მე თქვენ მიყვარდით. სიყვარული კი
(იქნებ ტკივილი მხოლოდ) ტვინს ბურღავს.
ამ ყველაფრისგან არ დარჩა ბუნდღაც.
თავის მოკვლაც კი თურმე, ნუ იტყვი -

ძნელი ყოფილა. შემდეგ კი ვისკი:
რომელს გავენდო? შიშის მაგიერ -
ფიქრი მაბნევდა. ჯანდაბა! მე კი,
რა უიმედოდ მიყვარდით ძლიერ,

ღმერთმა ქნას, სხვამაც... - მაგრამ არ იზამს!
თუმც მაქნისია - სახავს სხვა მიზანს,

არ შექმნის ჩემს მსგავსს (იხ: პარმენიდე)
ცხელებას სისხლში, არც წყურვილს უჩენს
პლომბებდამდნარი ნერწყვს რომ მოიდენს
("ნაქანდაკარს" - ვშლი) შეეხოს - ტუჩებს.

2018

(2019 ედიშენ) :)


ИОСИФ БРОДСКИЙ «Я ВАС ЛЮБИЛ. ЛЮБОВЬ ЕЩЁ (ВОЗМОЖНО...»

Я вас любил. Любовь ещё (возможно,
что просто боль) сверлит мои мозги,
Всё разлетелось к чёрту, на куски.
Я застрелиться пробовал, но сложно

с оружием. И далее, виски:
в который вдарить? Портила не дрожь, но
задумчивость. Чёрт! всё не по-людски!
Я Вас любил так сильно, безнадежно,

как дай Вам бог другими - - - но не даст!
Он, будучи на многое горазд,

не сотворит - по Пармениду - дважды
сей жар в груди, ширококостный хруст,
чтоб пломбы в пасти плавились от жажды
коснуться - "бюст" зачеркиваю - уст!