| ავტორი: აბრრაგი. ჟანრი: პოეზია 30 მაისი, 2019 |
ვიცი ერთ დღესაც მოხვალ ჩემთან, უთუოდ მოხვალ. სოფელს ფეხით რომ გამოივლი შეგხვდება ვინმე. და ვერ შეამჩნევ. ამოხვალ აღმართს, ვერაფრით მოხვალ. იმ უთქმელი ტკივილის გარდა და ეგ კი არა, სათქმელად სიტყვა დიდი ხნის წინ რომ მოიფიქრე, და აქ მოსვლამდე გულშიც ბევრჯერ გაიმეორე. ყელში დაგრჩება. ეგ არაფერი, ერთი ცრემლი იტყვის ყველაფერს, ვიქნები გაღმა. იქნება თოვლი, წინა ღამის გამეტებული. ამ დღეს კი ღრუბლებს რომ ახედო შენც დაინახავ წელმტკივანივით როგორ ნელა, ნელა დადიან. და ბოლო ფოტო, პროფილის თუ მარმარილოსი, მტვრითდაფარული, ღვინისა და სანთლის ნამწვებით. შეგემჩნევა და თვალებიდან მღვრიე ნილოსით, ჩემთან დაწვები. და მაგასაც არ გაპატიებ. რა ეშველება ჩვენ აქ , დროის უკმაიროსბით, გარდაცვლილები გეუბნებით ნუ გეშინია! მესაფლავე ვერ დაგინახავს ერთი თვალი აქვს. და მანდ კი ხალხი უმეტესად ორი თვალითაც ვერ ახერხებდა იშვიათი კადრის დანახვას. როცა ვცხოვრობდი, როცა ხალხში თვითონ ვერიე, როცა ველოდი გაზაფხულებს ზამთრებს გვიანებს, მთავრდება ლექსი როგორც ფილმის ბოლო სერია. ეპიტაფიით: "რომ წამოხვალ შემეხმიანე"
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
3. თამაშური მომენტი მომეწონა. რომ არა ეს, - ტრივიალური იქნებოდა. ცალთვალა მესაფლავეც - ინდივიდუალობის იწერს ატარებს. შეფასება: +2 თამაშური მომენტი მომეწონა. რომ არა ეს, - ტრივიალური იქნებოდა. ცალთვალა მესაფლავეც - ინდივიდუალობის იწერს ატარებს. შეფასება: +2
2. როგორ გამიჭირდა ამ ლექსის წაკითხვა, რომ იცოდე...
და მაინც - დღეს იმდენჯერ შემხვდა ( თითქოს დამდევდა) , სულ ვიკითხე და ვიკითხე.
არავის გავხარ შენ.
როგორ გამიჭირდა ამ ლექსის წაკითხვა, რომ იცოდე...
და მაინც - დღეს იმდენჯერ შემხვდა ( თითქოს დამდევდა) , სულ ვიკითხე და ვიკითხე.
არავის გავხარ შენ.
1. რა კარგია, ძალიან მომწონს, ეს უცნაური გადასვლებიც მომწონს, ბოლომდე არ თქმაც. რამდენჯერმე წავიკითხე.
რა კარგია, ძალიან მომწონს, ეს უცნაური გადასვლებიც მომწონს, ბოლომდე არ თქმაც. რამდენჯერმე წავიკითხე.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|