ზღვის ტალღებს მოაქვს სუნი სიმლაშის.
სილაში.
ქაფის ქვეშ ისე ყრია კენჭები.
ვეჭვდები.
სანაპიროზე გადაგაწაყდით შენ და ნიჟარებს.
ბინა-იჯარით.
მალე იწვიმებს. ჰორიზონტის მიღმა მზე ჩავა.
ბეჩავი.
გამოცლილი გვაქვს ძალ-ღონე და ლუდის ბოთლები.
მგონი, ვლოთდებით.
ბოლო თეთრამდე დაიხარჯა ჩვენი ავისტა.
ცხელი აგვისტო.
მელანქოლია ჩამავალ მზეთა, მახსოვს ვერლენი.
ვეღარ გელევი.
მზე უნებურად ზღვის ფსკერისკენ მშვიდად დაქანდა.
გიცდი ბაქანთან.
მორჩა. წავედით. მე კი, კარგო, ასე მგონია,
სარფი, გონიო
რომ სამუდამოდ შემორჩება კადრებად ხსოვნას.
ფრანგული კოცნაც!
ზღვის ტალღებს სუნი მოაქვს სიმლაშის...