| ავტორი: ჯავშანიძე ჟანრი: პროზა 1 ოქტომბერი, 2019 |
ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს
თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ
დილამშვიდობისა!
თქვენ უსმენთ დილის რადიოს! დღევანდელი დღე უკვე გათენდა ბატონო მირიან! ადექით! წამოიმართეთ! ნუ გგონიათ რომ დილის ძილი შეგრჩებათ ან შეგერგებათ. თქვენ წეღან მეზობლის ხმაურმა გაგაღვიძათ და სულ ცოტა ხანში, მეზობელი, რომელიც მთელი ცხოვრებაა რემონტს აკეთებს, ამოქოქავს თავის ტვინისა და ბეტონის მბურღველ მანქანას და კორპუსის ყველა მოსახლეს აიძულებს დედამისის სული თავიანთი უკიდურესი სექსუალური ფანტაზიებისამებრ მოიხსენიონ.
შეიგრძენით ბურღვა, რომელიც თქვენი რბილი მატრასის ზამბარებში აღწევს და ნაზად გიღიტინებთ სხეულზე. და თუკი თქვენი მეზობელი დედამისის სულს დაინდობს, მაშინ მეორე მეზობელი გაიმეტებს და მათი ლანძღვა-გინება ისე მოგესალბუნებათ მთვლემარე ყურებზე, რომ ყველაზე დიდ, სამგანზომილებიან კინოთეატრსაც კი შეშურდება მისი პერფორმანსისგან მიღებული რეალური შეგრძნებები.
გაიღვიძეთ, სანამ რომელიმე თქვენი ოჯახის წევრი შეგაგრძნობინებთ, რომ ისიც ამ ბინაში ცხოვრობს და სულაც ცალ ფეხზე ჰკიდია, ვის სძინავს ან ვის ღვიძავს. სანამ რომელიმე ახლობელი აიკლებს თქვენი სახლის ტელეფონს და მიუხედავად იმისა, რომ ზედიზედ სამჯერ არ უპასუხეს, მაინც არ შეწყვეტს გამუდმებულ ზარს დილის თერთმეტ საათზე. დიახ, სწორედ იმ ტელეფონზე, რომელშიც ათი წლის წინ ათი ლარი მიეცით და სიხარულით მოურბენინეთ დედას, და ახლა კი იმაზე ოცნებობთ, როდის აწყვეტთ კედლიდან და ფანჯრიდან გატყორცნილს, თავისსავე პლასტმასზე გამოაცდევინებთ მიზიდულობის ძალას.
აი, თქვენს ფანჯარაში უკვე მზეც კი შემოიჭყიტა! ნუთუ ეს საოცრება არ არის? მზის შემოჭყეტვას არ ვგულისხმობ. გაიხსენეთ, თქვენი კორპუსის უკან, ადრე სრულიად მოუვლელი და გავერანებული, მაგრამ მაინც სასიამოვნო სკვერი იყო. რამდენიმე წლის წინ კი ხუთსართულიანი კორპუსი ამოაშენეს და მისი სახურავი სწორედ თქვენი ფანჯრის რაფასთან დამთავრდა. იღბალიც ამას ჰქვია! [დილის ეთერის სპონსორია საქართველოს ეროვნული ლატარეა: როდესაც თამაშობთ, ყველამ ვიცით, რომ მაინც უნდა წააგოთ! დაე წააგეთ ჩვენთან და სახელმწიფო ხაზინაში გადაყარეთ თქვენი ფული! იყავი პატრიოტი! წააგე სახელმწიფოსთან!]
თქვენი კორპუსის ყურისძირში ხუთსართულიანი კორპუსის დასრულების შემდეგ, თქვენ მოგეცათ უსაზღვრო შესაძლებლობები, რათა დამტკბარიყავით საქართველოს პერიფერიული რეგიონებიდან ჩამოსული ხალხის დიალექტიკითა და საუცხოო ლანძღვა-გინებით. ამ ეზოში ტირის და ღრიალებს ყველა: ქალი, ბავშვი, კაცი თუ ძაღლი. ცხოვრებისეული უბედურება და ნევროზი სწორედ ისეთი ფუტურისტული უტოპიით ათანაბრებს ადამიანებს, როგორსაც პოლიტ-კორექტულობა ისახავს მიზნად!
ნუ შეზარდებით იმ ფაქტს, რომ თქვენს კვარტალში ერთი მწვანე ზონაც კი არ დარჩენილა. ადექით, გაიარეთ და მიაგენით სხვა კვარტალს. დაჯექით პარკში და ეცადეთ არ შეიმჩნიოთ იქაური ხალხის გამოხედვა და გადაჩურჩულებები, ეს ვინ ოხერია, ჩვენს უბანში რას მოეთრაო.
ნუ ცდილობთ სქელი საბნისა და ადიალის ქვეშ მოუხუჭოთ თვალი იმ რეალობას, რომელიც გარდაუვლად უნდა დაგატყდეთ თავს! გადმოდგით ფეხი იატაკზე და ნუ შეყოვნდებით ტანსაცმლის ჩაცმას, რამეთუ თბილისი თქვენი ქალაქია და მას ძალიან უყვარხართ!
თქვენთან იყო დილის წამყვანი ვინმე მორიგი კაი ტიპი, ხშირად რომ ჩნდება ხოლმე შოუებსა და ერთადერთ ქართულ ტელესერიალშიც კი მიაღებინეს მონაწილეობა, და რომელიც თოთხმეტი წლის გოგონებსა და ორმოცი წლის დიასახლისებს ერთნაირად მოსწონთ!
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
1. სხარტი გონების პატრონი ხართ, ბატონო მირიან! სხარტი გონების პატრონი ხართ, ბატონო მირიან!
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|