ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

გლდანის პირველი მიკრო და მისი შემოგარენი, თავისი ჯანღითა და ხასიათით, უმეტესად იმ ინდუსტრიული მეთვრამეტე საუკუნის ლონდონს მაგონებს, რომელშიც არასოდეს მიცხოვრია, მაგრამ მაინც ძალიან მეცნობა.

მიუხედავად ბაზრის, მეტროს და მიწისქვეშა გასასვლელში ადამიანების ზელვისა, ხანდახან აქაც შეიძლება საკმაოდ სიურეალისტური მომენტების დაჭერა.

მითუმეტეს მეტროსკენ მიმავალ უჰაერო მიწისქვეშა გადასასვლელში, სადაც არქიტექტურულ სივიწროვეს გარემოვაჭრეები კიდევ უფრო კლაუსტროფობიულს ხდიან. სწორედ ამ გასასვლელში, მე დავინახე სილამაზის სალონ „ჟუჟუნას“ წინ ღიპამდე წვერსა და შავ კაბაში მჯდარი კაცი, რომელსაც კედლებიდან ვარდისფრად აციალებული ნეონის სინათლეები უნათებდნენ მუშტის ხელა ჯვარს და მის უკან გამოკრული პლაკატიდან გრძელფეხება ლამაზმანს, პირდაპირ მის თავზე ჰქონდა მოთავსებული ტრაკი. კაცს მუხლებთან ძველი მერხების ფიცრისგან დაჭედებული ყუთი-ყულაბა ედო და ისევე ერწყმოდა ბოტასებისა და ჩულქების არალიცენზირებული გამყიდველების ჩხუბის ფონს, როგორც იქვე, კედლის ნაპრალიდან მომზირალი წრუწუნა ბულკის ნაგლეჯით ხელში.