აქ, ამ სახლში,
ზღვებია და უფსკრულები:
ვერ ამოაშრობ, ვერ ამოქოლავ.
აქ, ამ სახლში,
კენჭებია,დოქი, ყვავილი:
ვერ მოისვრი, ვეღარ გაზრდი, წყალს არ მიიღებს.
აქ, ამ სახლში,
წამლებია, რომი,ვაგონი:
ვეღარ გიშველის, აღარ გყოფნის, თავსაც მიიბამ.
აქ, ამ სახლში,
გემებია, პორტი, მედუზა:
ვეღარ გაჰყვები, დაგაგვიანდა,სულზე მოგედო.
აქ,ამ სახლში,
იატაკძვრაა,სისველე, ნესტი:
ვეღარ გადახვალ, ვერ დაშრები, სუნია შენი.
აქ, ამ სახლში,
გვამებია, ყივილი, ჩარლი:
ვერ დაიტირებ, ვერ მოისმენ,
ორ ფეხზე ივლი.
აქ,ამ სახლში,
წვიმებია, ქვები და სეტყვა,
ღმერთი, მალარმე,
ლო დე სამონ, აფრები, შარდვა.
აქ, სახლში,
კატებია,
კაქტუსი,
პიტნა.
ხიდებია,
დაღლა,თვალები.


აქ,ამ სახლში,
ყველა არის, გარდა მასპინძლის.


გარეთ კი ვგონებ
ყველაფერი ისევ რიგზეა.

შენ კი, ესმერალლ,
ღმერთი რომ ჯეჯილივით აგბიბინებია ხელისგულებზე, 
საკუთარ სიზმრებს შეხორცებიხარ,
ზიხარ ქვად ქცეულ უდაბნოში, წინდებს ქსოვ და ვეღარ მიხსენებ.
იქ ყველაფერს,
შენი მარჩხი სახელი ჰქვია
და შენს თვალებში ქარები დაჰქრის,-ცეცხლის  ქარები,
მალავდი წუხილს.
ახლა კი, ჩემი ღვრიე სისხლის ტბორებით დასილული  შენი ტანიდან,
ამოგიზგიზდნენ მეტიჩარა მზესუმზირები.
მხრებში ელვები ჩაგიბწნია,
ნიავქრებს მისდევ,
ცა ფეხად ჩამოგიშლია,
მზის ამოსვლაზე ლილეოსავით მაღდლები და იშლები.

მე კი ამ სახლში,
ლამისაა უძლური და უღონო დედაბრის კალთასავით გავირღვე,
მოკრიფე ჩემი ბაცილები,
შიში,მცდელობა და უთუოდ გამომიარე.

მისამართი უცვლელია:
ჩემი სახლი წყალზე დგას,
სახლში სველი ყორნები დაფრინავენ,
იატაკიდან ამოსულ ხეებს კი
გადაბელილი ადგილები ლოყებივით უჩანთ.

რატომ იმალები სანგარში?
დროშაც შევკერე,ქვაც ხომ ჩავიცვი?
დავდივარ და წყალივით ვჯდები,
მესმის,როგორ მეზრდება მკვდრები.
ისიც კი მესმის,
ხე, რომ დაღლილა ჟანგბადის გამოყოფით.
ფანჯარაში დღის მეორე ნახევარი შემოდის,
ყვავებსაც  უკვირთ,უკუღმა ცხოვრება,
ანუ გარეთა.
კი არ ჩხავიან,გაკვირვებით შემომცქერიან.

გამომიარე.
გამომიარე,სანამ ფიცარ-ფიცარ არ დავშლილვარ,
სანამ ზამთარი არ დამდგარა,
სანამ სახეს ბალახით გავიშრობდე,
სანამ ყვავილად არ ვქცეულვარ,ანუ მოვმკდარვარ,

მე კი არ ავირჩიე ეს სახლი,
მან ჩამიყენა თევზების ფართხალი მკერდში,
საკუთარი თავი წყალზე წავუსვა?
სხვა სახლები კი,ჩრდილით ცხოვრობენ,
კალაპოტებით.მიწაზე.მყარად.

ორიოდე შემომრჩა დღენი,გამომიარე.
თორემ წყლად რომ ვიქცევი,ნიადაგისგან ვერც გამარჩევენ,
დაგხვდება ბუჩქი,კეთილთვისებიანი,ქვაც მიუმატე.