საუკუნეა რადგან ახლა ოცდამეერთე, არავინ უსმენს გონაშვილს და რისი ჩაკრულო, მე ახლა ტობავარჩხილზე ვარ მზეს შევუერთდე უნდა და მხოლოდ მოვისმინო ჩვენი დაკრული...
რადგან სიმღერებს ჩვენ გვიწერდა თვითონ მესია, უგალობია ჩვენს მიწაზე კაბადოკიელს, უნდა ვთქვა როგორც ჩვენ გვიხდება, როგორც წესია, უშბაც კი ახლა ღვთის წინაშე მუხლებს მოიდრეკს...
შენ წაგიკითხავს ჯეკ ლონდონი, ჯობსი, ედგარ პო, ჰემინგუეი, ფამუქი და არა ილია, კითხულობ ახლა შტეფან ცვაიგს, ვიღაც ალბერტოს და მაგიდაზე დამტვერილი გიდევს ბიბლია...
მოდილიანი გახდა შენი ფავორიტი და შენ სამეული ამოწურე თვით პოლ სეზანით, ვატყობ ახლა რომ ფარჯიანი სულ არ გიზიდავს და არც კი გახსოვს ქართველია რომ ფიროსმანი...
დროა ყველაფერს რომ დავარქვათ თავის სახელი, სულში ჯერ კიდევ შეუცნობი ნაზოდელია, მე პატიმარის სიმღერა ვარ, თვალებს გავახელ და მეღვიძება ტყაშმაფები სადაც მღერიან...
სადაც უფალი ჯვარზე ვაცვით მოსვლისთანავე, ან მაშინ რატომ ვაანონსებთ მეორედ მოსვლას?! თუ ბოროტების არ ჩაგვიკლავს ჩვენში სათავე და ისევ ერთხმად მხარს დავუჭერთ ღმერთის ჩაქოლვას...
იქნებ გვესტუმრა კიდეც ქრისტე, როგორც ტურისტი და ეცვა მოკლე შარვალი და ძველი ფარაჯა, ჩვენ კი იერი დავუწუნეთ აღარ შევუშვით და დავუდექით კარიბჭესთან როგორც დარაჯი...
სამოცდაათგზის შვიდჯერ იქნებ ჩუმად დათვალა, შემდეგ იარა კარდაკარ და დაგვიკაკუნა და როცა ერთიც ვერ იპოვა კაცი მართალი, უხმაუროდ და შეუმჩნევლად უკან გაბრუნდა...
და ასე შემდეგ კიდევ რამდენ ტკივილს ვინახავ, ვერ დათვლის კაცი, თუმცა მე ეს სულ არ მაშინებს და როგორც ქარი, უშგულიდან მონაბერი ვარ, არ ვგავარ მე იმ პოეზიის უჩინმაჩინებს,
ვინც ვერ გაბედა დაეხია ყველა ქარტია, სადაც ეწერა შეზღუდვები თავისუფლების, ვინც საკუთარ თავს სიმარტოვე არ აპატია და სისხლით ვეღარ გადაწერა ერთი ფურცელიც...
ვერ დავატიე შენს ხელებში გულის გადაშლა, კალამიც თითქოს ტყვე არის და ვეღარ მისხლტება, ხელიდან. თუმცა გვიანია ფიქრების წაშლა, სხვა დანარჩენზე კი იფიქრონ ვერლიბლისტებმა...
არ ვარ ნიავი, მე ქარი ვარ წამში ათეულ კილომეტრს ვფარავ, როგორც ჩემი სისხლის სიჩქარე, ობლის ცრემლი ვარ და ჩემნაირს თუ კიდევ ვნახავ, მინდა რომ მასთან ენგურს გაღმა ისევ ვიარო...
არ მწამს და არ მწამს (ასეთი ვარ) მშვიდი ომების, მიყვარს მთის წვერზე ამინდი რომ ხასიათს არევს და ვინც შემხვდება უსათუოდ შევებრძოლები, მე დამარცხებულს ვერ მიხილავ ჩემო პირმთვარევ...
ცვრიან ბალახზეც გავიარე მე ფეხშიშველმა, ფეხისგულებზე შევიგრძენი მიწის ტკივილი, დისიდენტების ამბოხი ვარ ღმერთმა მიშვილა, ახალ სიცოცხლეს წარმოადგენს ჩემთვის სიკვდილი...
ოჯალეში ვარ შეუცვლელი ფერით და ტონით და არ მჩვევია მე მარტივად დამორჩილება, ქარივით დავალ მარტოკაცი და უბატონო, სხეულზე დარდი ჩამორეცხეს მარტის წვიმებმა...
მე ვარ ენგური, მომაქვს მღვრიე დარდების ექო, არ მყოფნის ახლა კალაპოტი, ვანგრევ ჯებირებს, ჩემს გულისცემას და რითმების პულსივით ფეთქვას, ცადაზიდული ცაშკიბული დაიზეპირებს...
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
17. ვმუშაობ გურულო :) , დაიხვეწება სად წავა, ერე გაიხარე ვმუშაობ გურულო :) , დაიხვეწება სად წავა, ერე გაიხარე
16. კაი ლექსია ;) კაი ლექსია ;)
15. ძალიან გაწელილი ტექსტია თანაც ნაძალადევად...რამოდენიმე გადამღერებული ფრაზაც ცუდად მომხვდა ყურში...
3! ძალიან გაწელილი ტექსტია თანაც ნაძალადევად...რამოდენიმე გადამღერებული ფრაზაც ცუდად მომხვდა ყურში...
3!
14. კარგად მიმიხვდით ქალბატონო მზია, დიდი მადლობა, სახელს რაც შეეხება ხმაურიანია მაგრამ რავქნა, ამასაც თავის მიზეზი აქვს, აქ რთულია ახსნა დავწერო კარგად მიმიხვდით ქალბატონო მზია, დიდი მადლობა, სახელს რაც შეეხება ხმაურიანია მაგრამ რავქნა, ამასაც თავის მიზეზი აქვს, აქ რთულია ახსნა დავწერო
13. ფიცი მწამს, ბოლო მაკვირვებს. თითქოს ქართველ შემოქმედებს იცავთ და რა სახელი დაგირქმევიათ?
ფიცი მწამს, ბოლო მაკვირვებს. თითქოს ქართველ შემოქმედებს იცავთ და რა სახელი დაგირქმევიათ?
12. ილია იყო კაცი–სახელმწიფო. დამოუკიდებლობის არმქონე საქართველოში ის წარმოადგენდა, განასახიერებდა ქართულ სახელმწიფოს!
ილია იყო კაცი–სახელმწიფო. დამოუკიდებლობის არმქონე საქართველოში ის წარმოადგენდა, განასახიერებდა ქართულ სახელმწიფოს!
11. მიუზიკლის იდეა კარგი იყო, ახალი ლექსის იდეა დამებადა :) გაიხარე ფინქ მიუზიკლის იდეა კარგი იყო, ახალი ლექსის იდეა დამებადა :) გაიხარე ფინქ
10. გავიგე რასაც ამბობ, მაგრამ მოდა არვიცი, პირველი იმიტომ რომ ხალხს ხშირად არ ვეკონტაქტები, მეორე ალბათ იმიტომ. რომ არც მაინტერესებენ ნუ მათი აზრები თორე ქცევები მადგება წერისას, მაგრამ ფეისბუქმოღვაწეობით დაკვეხნება შემილძია, ვაკვირდები სხვადასხვა გბერდებს, კომენტარებს ძირითადად და ვერთობი ხოლმე და ორი მოდაა, თუ მოდას ვუწოდებთ მე სზვა რამეს დავარქმევდი, ხოდა ერთია რაც შენ თქვი და მეორეა რაც შენს ლექსში წერ, თუ იმათ მოდას უწოდებ, მაშინ შენი თავიც უნდა მოიხსენიო ნაციონალიზმის მოდაში, ვინაიდან ბევრია ვინც შენნაირ მოწოდებებს ამბობს, არ ვამბობ რომ ან ერთი ცუდი ან მეორე, უბრალოდ ყველას თავის აზრი აქვს და მე არ მაწუხებს არცერთი. ისე ილია ძალიან კოსმოპოლიტი კაცი იყო, ვაჟაც. და მათი მოხსენიება ნაციონალიზმის ჭრილში მიკვირს ხოლმე, ვაჟა პედოფილიც იყო ისე, მარა მაინც მიყვარს, ილიამ კი უცხოეთში მიიღო განათლება და უცხოელი ავტორებისგან დაგროვილი ცოდნა გამოიყენა ქვეყნისთვის. კიდე ჯეკ ლონდონი საშუალოზე დაბალი დონის მწერალია ჩემთვის მე არ ვიბლატსვებდი რომ. წაკითხული მაქვს :)) ეს ხუმრობით. ილიას რაც შეეხება საქართველოს გამომგონებელია, ჩემი აზრით უფრო დიდი საზოგადო მოღვაწე იყო ვიდრე მწერალი უუხ დავწერ ილიაზე მიუზიკლს როგორც ამერიკელებმა დაწერეს ჰამილტონზე, გვანან ერთმანეთს გავიგე რასაც ამბობ, მაგრამ მოდა არვიცი, პირველი იმიტომ რომ ხალხს ხშირად არ ვეკონტაქტები, მეორე ალბათ იმიტომ. რომ არც მაინტერესებენ ნუ მათი აზრები თორე ქცევები მადგება წერისას, მაგრამ ფეისბუქმოღვაწეობით დაკვეხნება შემილძია, ვაკვირდები სხვადასხვა გბერდებს, კომენტარებს ძირითადად და ვერთობი ხოლმე და ორი მოდაა, თუ მოდას ვუწოდებთ მე სზვა რამეს დავარქმევდი, ხოდა ერთია რაც შენ თქვი და მეორეა რაც შენს ლექსში წერ, თუ იმათ მოდას უწოდებ, მაშინ შენი თავიც უნდა მოიხსენიო ნაციონალიზმის მოდაში, ვინაიდან ბევრია ვინც შენნაირ მოწოდებებს ამბობს, არ ვამბობ რომ ან ერთი ცუდი ან მეორე, უბრალოდ ყველას თავის აზრი აქვს და მე არ მაწუხებს არცერთი. ისე ილია ძალიან კოსმოპოლიტი კაცი იყო, ვაჟაც. და მათი მოხსენიება ნაციონალიზმის ჭრილში მიკვირს ხოლმე, ვაჟა პედოფილიც იყო ისე, მარა მაინც მიყვარს, ილიამ კი უცხოეთში მიიღო განათლება და უცხოელი ავტორებისგან დაგროვილი ცოდნა გამოიყენა ქვეყნისთვის. კიდე ჯეკ ლონდონი საშუალოზე დაბალი დონის მწერალია ჩემთვის მე არ ვიბლატსვებდი რომ. წაკითხული მაქვს :)) ეს ხუმრობით. ილიას რაც შეეხება საქართველოს გამომგონებელია, ჩემი აზრით უფრო დიდი საზოგადო მოღვაწე იყო ვიდრე მწერალი უუხ დავწერ ილიაზე მიუზიკლს როგორც ამერიკელებმა დაწერეს ჰამილტონზე, გვანან ერთმანეთს
9. ფინქ რასაც ამბობ მესმის მაგრამ უნდა გამიგო რას ვამბობ მეც, მოდაშია თითქოს უცხოტომელთა სახელების ძახილი, ტიპი მეუბნებოდა ამას წინათ მგზავრის წერილები არ მაქ წაკითხულიო, ჯეკ ლონდონის მარტინ იდენის პაროდიას კი აკეთებდა ამაზე მაქ საუბარი, , გაუნათლებლობაა ეგ, არვიცით ჩვენი ვეძებთ სხვისას, არვიცნობთ ჩვენს ვაქებთ სხვას, მიმიხვდი იმედი მაქვს რის თქმას ვცდილობ, ფიროსმანი რო იტალიაში დაბადებულიყო ჩვენ რო გვიყვარს იმაზე მეტად ეყვარებოდათ, ჩვენ ყველაფერში დილეტანტები ვართ ფინქ ფინქ რასაც ამბობ მესმის მაგრამ უნდა გამიგო რას ვამბობ მეც, მოდაშია თითქოს უცხოტომელთა სახელების ძახილი, ტიპი მეუბნებოდა ამას წინათ მგზავრის წერილები არ მაქ წაკითხულიო, ჯეკ ლონდონის მარტინ იდენის პაროდიას კი აკეთებდა ამაზე მაქ საუბარი, , გაუნათლებლობაა ეგ, არვიცით ჩვენი ვეძებთ სხვისას, არვიცნობთ ჩვენს ვაქებთ სხვას, მიმიხვდი იმედი მაქვს რის თქმას ვცდილობ, ფიროსმანი რო იტალიაში დაბადებულიყო ჩვენ რო გვიყვარს იმაზე მეტად ეყვარებოდათ, ჩვენ ყველაფერში დილეტანტები ვართ ფინქ
8. ვაახ, საინტეროსო მოწოდებებია, მაგრამ მე მაგალითად არ მივიჩნევ რომ უცხო ავტორებზე მარლა უნდა დავაყენოთ ქართველები აპრიორ მოცემულობაში, თორე ისე გემოვნების საკითხია. ვიცი ილიაც, დოჩანაც, დუმბაზეც, ფიროსმანიც, ფანჯიკიძეც, მაგრამ ჩემი აზრით ვერ ჯობიან კამიუს, სარტრის, ჰამსუნს, ბორხესს, სომეხ აივაზოვსკის, ტერნერს, ბოსხს და ა. შ. ამას წინ ვკითხულობდი კავკასიაზე ნარკვევებს უცხოელი ავტორებისა, არ მახსოვს ზუსტად რომელი წერდს მაგრამ ასე ეწერა რომ კავკასიელი ხალხი ევროპა აზიის გასაყარზე ცხოვრობსო, ევროპელებიო სრულყოფილებას გარეთ ეძებენო, დადიან, ახალი მიწებს პოულობენ, ცაში მიფრინავენ, სამყაროს შესწაავლას ცდილობენო. აზიელებიო შიგნითო, საკუთარ თავშიო, რის მაგალითადაც მედიტაციები და ა. შ. მათი რელიგიური ტრადიციები მოყავს, ხოდა აიი რაც შეეხება კავკასიელებსო, მათ არ სჭირდებათ ჭეშმარიტების და სრულყოფილების ძებნაო, მათი აზრით მათ უკვე აქვს ეს თვითმყოფადადო. რა შუაში იყო ეს მარაა რომ დაუკვირდე ყვეპა ქართულ სუფრაზე შეამჩნევ ამას. არ ვამბობ რომ. ჩემი ქვეყანა არ მიყვარს, მაგრამ ფიროსმანი არ მეყვარებოდა ჩემი ქვეყნიდან რომ არ იყოს, ჩემი ქვეყანის სიყვარულს კი მიზეზი არ სჭირდება, რუსი რომ. ვიყო რუსეთი მეყვარებოდა, სომეხი ვიყო სასომხეთი.. რატომ არ ვიცი, მამას რომ. კითხო ჩემსას რატომ ვუყვარვარ შეიძლება ვერ გიპასუხოთ, შეიძლება არ ვყვარებოდი შვილი რომ არ ვყოფილიყავი, მაგრამ ახლა შვილი ვარ და ვუყვარვარ, რად უნდა მიზეზი, ხოდა მამას უნდა გავუწყრე გალაკტიონს ნუ კითხულობ მე წამიკითხე თქო? ან მის სიყვარულს ჩემს მიმართ რამე აკლდება იმით რომ გალაკტიონის ლექსები ჩემსაზე მეტად მოსწონს? ამიტომ, ეს ლექსი ემოციურად ვერ მოვიდა ჩემთან, ვინაიდან მოწოდებას არ ვეთანხმები. 2 ქულას დავწერ ვაახ, საინტეროსო მოწოდებებია, მაგრამ მე მაგალითად არ მივიჩნევ რომ უცხო ავტორებზე მარლა უნდა დავაყენოთ ქართველები აპრიორ მოცემულობაში, თორე ისე გემოვნების საკითხია. ვიცი ილიაც, დოჩანაც, დუმბაზეც, ფიროსმანიც, ფანჯიკიძეც, მაგრამ ჩემი აზრით ვერ ჯობიან კამიუს, სარტრის, ჰამსუნს, ბორხესს, სომეხ აივაზოვსკის, ტერნერს, ბოსხს და ა. შ. ამას წინ ვკითხულობდი კავკასიაზე ნარკვევებს უცხოელი ავტორებისა, არ მახსოვს ზუსტად რომელი წერდს მაგრამ ასე ეწერა რომ კავკასიელი ხალხი ევროპა აზიის გასაყარზე ცხოვრობსო, ევროპელებიო სრულყოფილებას გარეთ ეძებენო, დადიან, ახალი მიწებს პოულობენ, ცაში მიფრინავენ, სამყაროს შესწაავლას ცდილობენო. აზიელებიო შიგნითო, საკუთარ თავშიო, რის მაგალითადაც მედიტაციები და ა. შ. მათი რელიგიური ტრადიციები მოყავს, ხოდა აიი რაც შეეხება კავკასიელებსო, მათ არ სჭირდებათ ჭეშმარიტების და სრულყოფილების ძებნაო, მათი აზრით მათ უკვე აქვს ეს თვითმყოფადადო. რა შუაში იყო ეს მარაა რომ დაუკვირდე ყვეპა ქართულ სუფრაზე შეამჩნევ ამას. არ ვამბობ რომ. ჩემი ქვეყანა არ მიყვარს, მაგრამ ფიროსმანი არ მეყვარებოდა ჩემი ქვეყნიდან რომ არ იყოს, ჩემი ქვეყანის სიყვარულს კი მიზეზი არ სჭირდება, რუსი რომ. ვიყო რუსეთი მეყვარებოდა, სომეხი ვიყო სასომხეთი.. რატომ არ ვიცი, მამას რომ. კითხო ჩემსას რატომ ვუყვარვარ შეიძლება ვერ გიპასუხოთ, შეიძლება არ ვყვარებოდი შვილი რომ არ ვყოფილიყავი, მაგრამ ახლა შვილი ვარ და ვუყვარვარ, რად უნდა მიზეზი, ხოდა მამას უნდა გავუწყრე გალაკტიონს ნუ კითხულობ მე წამიკითხე თქო? ან მის სიყვარულს ჩემს მიმართ რამე აკლდება იმით რომ გალაკტიონის ლექსები ჩემსაზე მეტად მოსწონს? ამიტომ, ეს ლექსი ემოციურად ვერ მოვიდა ჩემთან, ვინაიდან მოწოდებას არ ვეთანხმები. 2 ქულას დავწერ
7. ჩემო სეხნია ალექსანდრე, შენ შემოგევლე ახლა საქმე რაშია, სწორედაც რომ ადამიანი თუ მუსიკას წერს ლექსებს და შედევრებს, ეს ღვთისგან აქვს მას, და ჩვენი შემოქმედი უფალია ხშირად ამის ავტორი ჩვენი ხელებით, მოდილიანი სეზანი და მხოლოდ უცხოელი ცნობილები რომ აკერიათ პირზე ეს ვთქვი მე დღეს და ჩვენი რო ფეხებზე კიდია ბევრს, ფიროსმანი კიდე ეწეოდა ზოგჯერ თრიაწსაც და ბოლდებოდაო, და რომც არ იყოს ასე ნიკისთვის ყურადღების მისაწცევად არაა ცუდი სახელი, გამიგებს ნიკალა, მადლობა გამოხმაურებისთვის, ჯერ სად ვარ კიდე უკეთესადაც ვიტყვი ძმაო, ეს პირველი ნაწილია ჩათვალე ან პირველი საფეხური ჩემო სეხნია ალექსანდრე, შენ შემოგევლე ახლა საქმე რაშია, სწორედაც რომ ადამიანი თუ მუსიკას წერს ლექსებს და შედევრებს, ეს ღვთისგან აქვს მას, და ჩვენი შემოქმედი უფალია ხშირად ამის ავტორი ჩვენი ხელებით, მოდილიანი სეზანი და მხოლოდ უცხოელი ცნობილები რომ აკერიათ პირზე ეს ვთქვი მე დღეს და ჩვენი რო ფეხებზე კიდია ბევრს, ფიროსმანი კიდე ეწეოდა ზოგჯერ თრიაწსაც და ბოლდებოდაო, და რომც არ იყოს ასე ნიკისთვის ყურადღების მისაწცევად არაა ცუდი სახელი, გამიგებს ნიკალა, მადლობა გამოხმაურებისთვის, ჯერ სად ვარ კიდე უკეთესადაც ვიტყვი ძმაო, ეს პირველი ნაწილია ჩათვალე ან პირველი საფეხური
6. რაც გაწუხებს ის აუცილებლად უნდა თქვა და ეს კარგია, ოღონდ ჯობია უკეთესად)) არ დაუწერია ჩვენთვის მესიას სიმღერები ტყუილია მაგი, მხატვრების სამეულში ორი მოდილიანი და სეზანი როა, ყალბად მომეჩვენა) და კიდე კაცი მთელი ცხოვრება ღვინოს სვამდა და შენ რატო დააბოლე?))) უკეთესების მოლოდინში...+3 რაც გაწუხებს ის აუცილებლად უნდა თქვა და ეს კარგია, ოღონდ ჯობია უკეთესად)) არ დაუწერია ჩვენთვის მესიას სიმღერები ტყუილია მაგი, მხატვრების სამეულში ორი მოდილიანი და სეზანი როა, ყალბად მომეჩვენა) და კიდე კაცი მთელი ცხოვრება ღვინოს სვამდა და შენ რატო დააბოლე?))) უკეთესების მოლოდინში...+3
5. ანანე მადლობა აზრის გამოხატვისთვის, სანამ შოთა იტყოდა მანამ ეწერა ბიბლიაში გლახაკად მოსულ ღმერთზე, ასე რომ არავის არ მღერივარ :) ეს შენ უფრო ვერ გამიგე, მესმის პირიქით მადლობა რომ დაინახე ბევრი რამ..., რაც მაწუხებდა ის ამოვთქვი ანანე მადლობა აზრის გამოხატვისთვის, სანამ შოთა იტყოდა მანამ ეწერა ბიბლიაში გლახაკად მოსულ ღმერთზე, ასე რომ არავის არ მღერივარ :) ეს შენ უფრო ვერ გამიგე, მესმის პირიქით მადლობა რომ დაინახე ბევრი რამ..., რაც მაწუხებდა ის ამოვთქვი
4. ბოდიშს ვიხდი რომ თავიდან ბოლომდე ვერ წავიკითხე, დამღლელი ტექსტია. დასასრულისკენ გადავედი რამდენიმე სტროფის შემდეგ და დასასრული ბევრად ეფექტურია, ვიდრე ეს ამდენი სახელგანთქმული ადამიანი. სათქმელს მივხვდი იქამდე, სადამდეც წავიკითხე და იმის მიუხედავად, რომ ნაწილობრივ გულისტკივილი მესმის, არ ვეთანხმები პათოსს. საკუთარის და სხვისი სიყვარული ერთად შეიძლება, მით უფრო როცა საქმე ეხება არა ვინმეს რაიმე ეროვნულ კუთვნილებას, არამედ უკვე მსოფლიო კულტურის ნაწილს. ეს პათოსი და ეს ემოცია, ძალიან დამწყები ავტორის ხელწერას ჰგავს, არადა გული მიგრძნობს ასე არ უნდა იყოს. იმ ნაწილში, რაც წავიკითხე არის პოტენციალი, მაგრამ მთლიანობაში გაფლანგული შესაძლებლობების ნაწერია.
ქრისტეს სტუმრობის ეპიზოდი შოთა ნიშნიანიძის არც თუ ისე კარგი გადამღერებაა: "ერო და ბერო, შიში მაქვს და თხოვნაც მაქვს ერთი: თუ კი ოდესმე ჩამოივლის გლახაკი კვერთხით... ზურგს ნუ შეაქცევთ, გაიკითხეთ... ბედი არ გვცდიდეს, გლახის ძონძებში გადაცმული არ იყოს ღმერთი."
ცვრიანი ბალახი მომხვდა თვალში და ყურში უხეშად. არის ფრაზები, რომლებიც გამეორებას ვერ იხდენენ.
წარმატებები. ბოდიშს ვიხდი რომ თავიდან ბოლომდე ვერ წავიკითხე, დამღლელი ტექსტია. დასასრულისკენ გადავედი რამდენიმე სტროფის შემდეგ და დასასრული ბევრად ეფექტურია, ვიდრე ეს ამდენი სახელგანთქმული ადამიანი. სათქმელს მივხვდი იქამდე, სადამდეც წავიკითხე და იმის მიუხედავად, რომ ნაწილობრივ გულისტკივილი მესმის, არ ვეთანხმები პათოსს. საკუთარის და სხვისი სიყვარული ერთად შეიძლება, მით უფრო როცა საქმე ეხება არა ვინმეს რაიმე ეროვნულ კუთვნილებას, არამედ უკვე მსოფლიო კულტურის ნაწილს. ეს პათოსი და ეს ემოცია, ძალიან დამწყები ავტორის ხელწერას ჰგავს, არადა გული მიგრძნობს ასე არ უნდა იყოს. იმ ნაწილში, რაც წავიკითხე არის პოტენციალი, მაგრამ მთლიანობაში გაფლანგული შესაძლებლობების ნაწერია.
ქრისტეს სტუმრობის ეპიზოდი შოთა ნიშნიანიძის არც თუ ისე კარგი გადამღერებაა: "ერო და ბერო, შიში მაქვს და თხოვნაც მაქვს ერთი: თუ კი ოდესმე ჩამოივლის გლახაკი კვერთხით... ზურგს ნუ შეაქცევთ, გაიკითხეთ... ბედი არ გვცდიდეს, გლახის ძონძებში გადაცმული არ იყოს ღმერთი."
ცვრიანი ბალახი მომხვდა თვალში და ყურში უხეშად. არის ფრაზები, რომლებიც გამეორებას ვერ იხდენენ.
წარმატებები.
3. ნაზოდელი, მღვიმეა ჩემს სოფელში, რომელიც ბოლომდე არ არის გამორკვეული სიღრმეებში ვერ შედიან, ტობავარჩხილი ანუ ვერცხლის ტბა, ეგრისის ქედზეა მაღლა შუა ადგილას მოქცეული, ცაშკიბულიც მწვერვალია ეგრისის ქედზე, ტყაშმაფა არის გრძნეული სული ჭინკა იგივე, .... მუხა დიახ ასეა ეს რეალისტური ლექსია ის რაც გარშემოა, სხვადასხვა თემების გაერთიანებაა, რაც მაწუხებდა დამიგუბდა და დამეწერა ნაზოდელი, მღვიმეა ჩემს სოფელში, რომელიც ბოლომდე არ არის გამორკვეული სიღრმეებში ვერ შედიან, ტობავარჩხილი ანუ ვერცხლის ტბა, ეგრისის ქედზეა მაღლა შუა ადგილას მოქცეული, ცაშკიბულიც მწვერვალია ეგრისის ქედზე, ტყაშმაფა არის გრძნეული სული ჭინკა იგივე, .... მუხა დიახ ასეა ეს რეალისტური ლექსია ის რაც გარშემოა, სხვადასხვა თემების გაერთიანებაა, რაც მაწუხებდა დამიგუბდა და დამეწერა
2. კი მომეწონა, მაგრამ დანაწევრებული მგონია სხვადასხვა თემაა. მთლიანობაში აღქმა გამიჭირდა. კი მომეწონა, მაგრამ დანაწევრებული მგონია სხვადასხვა თემაა. მთლიანობაში აღქმა გამიჭირდა.
1. ტობავარჩხილი, ცაშკიბული, ტყაშმაფა... როგორ ჟღერადობას აძლევს ეს სიტყვები ტექსტს.
"ნაზოდელია" რას ნიშნავს?
ტობავარჩხილი, ცაშკიბული, ტყაშმაფა... როგორ ჟღერადობას აძლევს ეს სიტყვები ტექსტს.
"ნაზოდელია" რას ნიშნავს?
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|