ღორღიანნაპირზე,
ტოტებსადატოტებსშუა,
წევსმელანქოლია,
როგორც
მზის სხივებს  მიფიცხებული
შიშველი  ქალი.
უეცრად,
უწყლოდ  დაგდებული
თევზივით    აუჩქარდება  სუნთქვა,
აფართხალდება,
აფართხალდება  და...
ნაპირზევე  განუტევებს
სულს.