https://www.youtube.com/watch?v=hTYOn-kZQxA


ტატიანა სნეჟინა (პეჩენკინა) (1972-1995) - მიხმე და შენთან მოვალ

ავი ცვლილების ქარით
ჩემგან ხელახლა მიხვალ,
არც დამიტოვებ აჩრდილს,
რათა დამისვას კითხვა:
შენთან თუ მინდა ქროლა
სთველის ქარვისფერ ფოთლად,
ლურჯი ოცნების ფრთოსნად?..

მიხმე და შენთან მოვალ
ავღამის არდამრიდი,
მუდამ ვეცდები პოვნას,
ბედიც რომ მცდიდეს ფლიდი.
მოვალ იქ, სადაც მკვეთრი
შუქით ცაზე მზეს ხატავ,
სადაც აღდგება მკვდრეთით
ფრთადამსხვრეული ნატვრა.

რამდენი წელიწადი
გძებნე გამვლელთა ბრბოში.
მარადის ჩემად მწამდი...
თუმცა სიყვარულს მოშლი.
ვეღარასოდეს მერე, 
ბრბოში ვერ მიცნობ მეტრფეს,
მიყვარხარ, მაგრამ - წადი!

მიხმე და შენთან მოვალ
ავღამის არდამრიდი,
მუდამ ვეცდები პოვნას,
ბედიც რომ მცდიდეს ფლიდი.
მოვალ იქ, სადაც მკვეთრი
შუქით ცაზე მზეს ხატავ,
სადაც აღდგება მკვდრეთით
ფრთადამსხვრეული ნატვრა.

როდესაც ღამის ფარდა
ქალაქს ძილქუშში გახვევს
სახლიდან მივრბი, სადაც
ვნაღვლობ, ვეძებ შენს სახეს,
ხშირად სიზმრებში ვცდილვარ,
მომლანდებოდი ჩრდილად,
უშენოდ ვხვდები დილას.

მიხმე და შენთან მოვალ
ავღამის არდამრიდი,
მუდამ ვეცდები პოვნას,
ბედიც რომ მცდიდეს ფლიდი.
მოვალ იქ, სადაც მკვეთრი
შუქით ცაზე მზეს ხატავ,
სადაც აღდგება მკვდრეთით
ფრთადამსხვრეული ნატვრა.

26 იანვარი, 2021 წ.




Татьяна Снежина (Печенкина) (1972-1995) – Позови меня с собой

Снова от меня ветер злых перемен
Тебя уносит,
Не оставив мне даже тени взамен,
И он не спросит,
Может быть, хочу улететь я с тобой
Желтой осенней листвой,
Птицей за синей мечтой.

Позови меня с собой,
Я пройду сквозь злые ночи,
Я отправлюсь за тобой,
Что бы путь мне ни пророчил.
Я приду туда, где ты
Нарисуешь в небе солнце,
Где разбитые мечты
Обретают снова силу высоты.

Сколько я искала тебя сквозь года
В толпе прохожих.
Думала, ты будешь со мной навсегда,
Но ты уходишь.
Ты теперь в толпе не узнаешь меня,
Только, как прежде, любя,
Я отпускаю тебя.

Позови меня с собой,
Я пройду сквозь злые ночи,
Я отправлюсь за тобой,
Что бы путь мне ни пророчил.
Я приду туда, где ты
Нарисуешь в небе солнце,
Где разбитые мечты
Обретают снова силу высоты.

Каждый раз, как только спускается ночь
На спящий город,
Я бегу из дома бессонного прочь
В тоску и холод.
Я ищу среди снов безликих тебя,
Но в двери нового дня
Я вновь иду без тебя.

Позови меня с собой,
Я пройду сквозь злые ночи,
Я отправлюсь за тобой,
Что бы путь мне ни пророчил.
Я приду туда, где ты
Нарисуешь в небе солнце,
Где разбитые мечты
Обретают снова силу высоты.