........

ერთ მხატვარს იმპერატორმა სთხოვა მისი სასახლის კედლები ჰიმალაის ხედებით მოეხატა.
მხატვარი ძენის ოსტატი იყო და იმპერატორს უთხრა  რომ ამისათვის მას სამი წლით ჰიმალაებსი ცხოვრება დასჭირდებოდა.
გაოცდა იმპერატორი ;განა ამისათვის სამი წელია საჭირო?
მე ვერ დავხატავ ჰიმალაებს მანამ სანამ თავად  არ გავხდები ჰიმალაის ნაწილი,სამი წელი ყველაზე მცირე დროა იმისთვის რომ ბოლომდე ვიგრძნო ის.
დათანხმდა იმპერატორი.
სამი წლის შემდეგ მხატვარი დაბრუნდა და სასახლის კედლები სამ დღეში მოხატა.
იმპერატორი სანახავად მივიდა და გაოგნდა , ეს სასწაული იყო!  არასდროს ენახა მსგავსი სილამაზის მთები. ნამდვილი ჰიმალაის მთებიც კი ფერმკრთალდებოდნენ მათ სილამაზესთან.
დიდხანს იდგა იმპერატორი კედელტან და ტკბოდა ამ სილამაზით, მერე კი მხატვარს უთხრა :
ხომ ვერ მეტყვი აი ეს ბილიკი ნახატზე,  საითკენ მიდის?
ჩვენ შეგვიძლია გავუყვეთ მას და თავად ვნახოთ სადაც მიგვიყვანს ,უთხრა მხატვარმა.
ისინი შეუყვნენ ბილიკს და აღარ დაბრუნებულან.


                                .........


ერთ ძენის ოსტატთან  მოწაფე მივიდა და  დამწუხრებულმა უთხრა.
მე არ ვარ, ვისაც შეუძლია წვიმა იგრძნოს .
ოსტატმა უთხრა :
დაივიწყე  მეხუთე  სიტყვა და მოდი  ჩემთან ერთ კვირაში .
კვირის გასვლის შემდეგ  მივიდა ოსტატთან და უთხრა:
მე არ ვარ ,ვინც იგრძნობს წვიმას,
ოსტატი მიუბრუნდა კაცს და უთხრა:
წადი ,  დაივიწყე  მეოთხე და მეხუთე სიტყვა და  მოდი ჩემთან ერთი თვის თავზე.
დაბრუნდა მოწაფე ერთი თვის თავზე  და უთხრა ოსტატს:
მე  არ ვარ წვიმა.
წადი , დაივიწყე მეორე სიტყვა და ერთი წლის შემდეგ მოდი.
ერთი წლის შემდეგ ოსტატთან  წვიმა მივიდა.