ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

ქალი ჰგავს ველურ, უკაფავ ჟენშენს
და ემსგავსება კაცის რასა -  ჭას.
კანიბალივით მიგირთმევ, ჯერ შენ,
მერე გავხდები თავად რასაც ვჭამ.

ღრმად დაეუფლა მადა ხისტ ენებს,
მძაფრი ამბოხით და შარლატნობით.
სული კი არა... ვგავართ სისტემებს
" და მზის ნაჟურით ძღება ტატნობი. "

სწრაფიმპულსური მე ვარ ბალზამი,
ზეცა მწყურია! მიწა არ მშია!
სულს მესენჯერით ცაში ვაგზავნი
და უნისონის გაფიცვაშია....

გული რომელიც ნაღდად გულია,
ცა შეიძლება მალავს სხვაობას.
ღმერთი ნამდვილად კომფორტულია,
რომ მასში მალო არარაობა!

ლოცვა სისხლს მალავს, დრო შეიღება
და გრძნობს ენაზე კვირეულ ქავილს
და წმინდა მიწაც ჰომ, შეიძლება;
მალავდეს ახალ იერუსალიმს.

არ დააპირებს ბრბო შენს მიღებას,
ყელს გადაუსვა დრომ შვებით დანა.
ლოცვა სისხლს მალავს, დრო შეიღება,
კვდება პოეტი დროშებიანად!

მე მიწა მქვია, ძმა ვარ, მაკა, ცის,
შენ კი სიკვდილზე ხარ დაწინდული.
ქალი უზმნოა, ზმნა მამაკაცი,
მდგომარეობას ვიღაც ყიდულობს,

მდგომარეობას ვიღაცა მალავს,
მალავენ ნამდვილ ევას და ადამს.
ლაგდება მთელი სამყარო მარა;
მე არ ვლაგდები, მალვაა სადაც.

არ მინდა სისხლი მოვიქართულო,
დამსგავსებულა კაცის რასა -  ჭას.
ხალხი, ის არის, რასაც კადრულობს,
ხალხი, ის არის, მაკა, რასაც ჭამს!

მიხეილ ჭიჭინაძე ( მიქაელი )
2020 წ.