იოსიფ ბროდსკი – ვემშვიდობები წაჩურჩულებით...

ვემშვიდობები წაჩურჩულებით
სამარადისოდ შენს საბინადროს,
ვეღარ შეაკრთობს ქალაქს სრულებით
ხმა ჩახშობილი.
ღმერთმა გიფაროს!
მოგელის კიბე, ქუჩა, წკვარამი...
გარეუბნების ნისლთა საზღვრები,
ლამპალთა სივრცე, მწუხრი მცვარავი;
ვერ გამოვდგები ზღუდედ სამზერის,
დამაბრკოლებლად სიტყვით მქარგავის.
დაისაკუთრებ ბოლო საფარველს
მორთულს ლარიქსით, ვარდით, ურთხელით,
შენ ვერ გალხენს და ვერც მე ამავსებს
უკაცრიელი არე კურთხევით.

1 მაისი, 2021 წ.

ლექსი ეძღვნება ანა ახმატოვას, იგი 1966 წელს მიიცვალა.



Иосиф Бродский - Вполголоса - конечно, не во весь...

Вполголоса - конечно, не во весь -
прощаюсь навсегда с твоим порогом.
Не шелохнется град, не встрепенется весь
от голоса приглушенного.
С Богом!
По лестнице, на улицу, во тьму...
Перед тобой - окраины в дыму,
простор болот, вечерняя прохлада.
Я не преграда взору твоему,
словам твоим печальным - не преграда.
И что он - отсюда не видать.
Пучки травы... и лиственниц убранство...
Тебе не в радость, мне не в благодать
безлюдное, доступное пространство.

1966 г.