უილიამ შექსპირი - სონეტი XCIV (94) - თარგმნა ოთარ ცისკაძემ

ვისაც ძალა აქვს, თუმც ძალ-ღონით არვის დაკოდავს,
ავკაცობისთვის არ იყენებს ძალმოსილებას,
ვინც სხვებს აღძრავს და აღმართულა უძრავ ქვალოდად
და შეუძლია მაცდურ ვნების დამორჩილება,

მიემადლება ნიჭი საღვთო განგებულებით,
ბუნების განძის გაფრთხილება ხელეწიფება,
მბრძანებელია მისი ნების, აგებულების,
ხოლო სხვები კი უხდებიან ხელქვეითებად.

ზაფხულის ყვავილს სურნელება ასდის საამო,
თუმც უმთავრდება ყვავილობის ჟამი სანდომი,
უცილობელი სნეულება როცა გაახმობს,
აღემატება ღირსებებით ღვარძლიც დავრდომილს,

აუფასურებს ღვაწლსაც ავის თავგამოდება,
მჭკნარი შროშანი ეკალბარდზე მეტად შმორდება.

6 მარტი, 2022 წ.


William Shakespeare – Sonnet XCIV (94)

They that have power to hurt and will do none,
That do not do the thing they most do show,
Who, moving others, are themselves as stone,
Unmoved, cold, and to temptation slow,

They rightly do inherit heaven's graces
And husband nature's riches from expense;
They are the lords and owners of their faces,
Others but stewards of their excellence.

The summer's flower is to the summer sweet,
Though to itself it only live and die,
But if that flower with base infection meet,
The basest weed outbraves his dignity:

For sweetest things turn sourest by their deeds;
Lilies that fester smell far worse than weeds.


Sonnet 94 in modern English

They who have the power to hurt and won’t do it; who seem to be the epitome of some act but won’t commit it, who arouse others to sexual excitement but are themselves like stone-cold, unemotional, and not easily led into temptation – they will rightly inherit heaven’s graces and prevent nature’s treasures from being wasted. They are in possession of themselves; the rest are only managing their beauty for others’ use. The summer flower is lovely when at its peak, although it’s only fulfilling its function of living and dying, but if it falls victim to a serious infection the vilest weed will be better because the sweetest things become the most unattractive as a result of their bad deeds. Rotting lilies smell far worse than weeds.



Подстрочный перевод А.Шаракшане

Те, кто обладают могуществом, чтобы причинить вред [боль], но не причиняют,
которые не делают того, к чему явно более всего способны;
кто, влияя на других, сами как камень —
неколебимы, холодны и неподатливы на искушение, —

те по праву наследуют благосклонность небес
и сберегают богатства природы от расточения;
они — властелины и собственники своей внешности,
тогда как другие — всего лишь управители их совершенства.

Летний цветок дарит лету сладостный аромат,
хотя бы он жил и умирал только для себя,
но если этот цветок встретится с низменной заразой,
самый низменный сорняк превзойдет его достоинством,

так как самое сладостное превращается в горчайшее из-за своих поступков, —
гниющие лилии пахнут гораздо хуже сорняков.