პერსი ბიში შელი - პწკარები (თუ ნამსხვრევებად იქცა ლამპარი)

თუ ნამსხვრევებად იქცა ლამპარი,
მტვერს შეერევა მისი ნათება,
თუკი ღრუბლების გაქრა ამქარი,
ცისარტყელაც მყის გაიფანტება.
გადაიმსხვრევა როცა ებანი,
მიავიწყდებათ ტკბილი ჰანგები,
ჟამი გახდება მიძღვნილ ქებანის
გამქარწყლებელი, გამჩანაგები.

ვერ გაძლებს ჰანგიც, ლამპრის სახმილიც
ქნარზე, ლამპარზე მეტხანს განგებით, 
ვერ შექმნის გულის გამოძახილი
მელოსს, თუ მუნჯობს სული გამგები.
მხოლოდ წარმოქმნის როგორც ზღვაური
ხმებს ნანგრევებში გვრინის, კირთების,
თითქოს ზღვა გლოვობს აურზაურით
დამხრჩვალ მეზღვაურს შმაგი ზვირთებით.

ამქვეყნიურის დასატოვებლად
საბუდარს ტოვებს ტრფობა პირველი -
რათა იწვნიოს განმარტოება
სუსტმა, ქვრივობის გახდეს მტვირთველი,
წარმავლობაზე მარად მწუხარევ,
ო, სიყვარულო, ქვეყნის მშვენებავ,
უფაქიზესს რად არ იუარებ
შენს აკვნად, სახლად, ჩასასვენებლად?

შეგარყევს მისი ვნების მონება,
ვით ცაში არყევს ყორნებს გრიგალი,
ისე დაგცინებს საღი გონება,
როგორც  ზამთრის მზე, ბერწი, მიმცხრალი.
ჭერს ჩამოგილპობს - დაღლილს, დათენთილს,
არწივის ბუდეს მოშლის შოლტებით,
მასხრად აგიგდებს  შიშვლად დაშთენილს
ფოთოლცვენისას ქარაშოტებით.

23 ნოემბერი, გიორგობა, 2022 წ.


Percy Bysshe Shelley - Lines

WHEN the lamp is shatter'd,
The light in the dust lies dead;
When the cloud is scatter'd,
The rainbow's glory is shed;
When the lute is broken,
Sweet tones are remember'd not
When the lips have spoken,
Loved accents are soon forgot.

As music and splendour
Survive not the lamp and the lute,
The heart's echoes render
No song when the spirit is mute--
No song but sad dirges,
Like the wind through a ruin'd cell,
Or the mournful surges
That ring the dead seaman's knell.

When hearts have once mingled,
Love first leaves the well-built nest;
The weak one is singled
To endure what it once possest.
O Love, who bewailest
The frailty of all things here,
Why choose you the frailest
For your cradle, your home, and your bier?

Its passions will rock thee,
As the storms rock the ravens on high:
Bright reason will mock thee,
Like the sun from a wintry sky.
From thy nest every rafter
Will rot, and thine eagle home
Leave thee naked to laughter,
When leaves fall and cold winds come.