კარგი რამ არის ახალგაზრდობა: ბავშვობა, სკოლა, ინსტიტუტი, შეყვარებულობის პერიოდი, სიყვარულის ცეცხლი, მეგობრები, ცეკვები, ტემპერამენტი. სანამ ახალგაზრდა ხარ, ცა ქუდად არ მიგაჩნია, დედამიწა ქალამნად.

შოთა ნიშნიანიძის სიტყვები მახსენდება:

,,სანამდე ახალგაზრდა ვარ, სანამდე მუხლში ძალა მაქვს,
ცა ქუდად არ მიმაჩნია და დედამიწა ქალამნად“.

საოცარი რამ არის პოეზია, ანდამატივით იზიდავს ადამიანს, ისევე როგორც სილამაზე...

მიყვარს სილამაზე, ანდამატივით მიზიდავს, განსაკუთრებით ლამაზი მანდილოსანი. როდესაც ლამაზ მანდილოსანს, ლამაზ ქალს ვხედავ, გული სიამით მევსება. არაფერი სჯობს სილამაზის ცქერას. პეტრე ბაგრატიონ-გრუზინსკის აქვს ნათქვამი:

,,სილამაზე ცქერით როდი გაცვდება“... მართლაც ასეა!

სიტყვა „ლამაზმანი“ ქართულ სალიტერატურო ენაში შოთა რუსთაველმა დაამკვიდრა (,,ჩემმან ხელ-მქმნელმან დამმართოს ლაღმან და ლამაზმა ნები“...) ხოლო გავრცელებით იოსებ გრიშაშვილმა გაავრცელა:

,,სადა ხართ, ლამაზმანებო,
მოდით, დამათვრეთ ბუნებით.
ამივსეთ ტუჩის ყულაბა
მაგ კოცნის უზალთუნებით.

თორემ ვბერდები... და გულმაც
ლოდინის შხამი დალია.
ჰაუ, რა კარგი დღე არის!
ჰაუ, რამდენი ქალია!“

დაბოლოს, ჩემივე სტრიქონებით მინდა დავასრულო:

უხმოდ მივყვები ძნელად სავალ გზებს,
თუმც კვლავ ღია მაქვს გულის კარები,
ვიდრე ვარსებობ ამ ქვეყანაზე,
მეც მიზიდავენ ლამაზმანები.

ოთარ რურუა