2006 წლის კალენდარი მაქვს,
სამშაბათია იქ,
და დედა სამსახურშია.
მირეკავს და მეკითხება -
რა წამოგიღო?…
2006 წლის კალენდარი მაქვს,
და დღეს იქ სამშაბათია,
და შვილი არ მყავს,
რადგან ამ კალენდარში
მეთვითონ ვარ შვილი.
სამშაბათია,
და კალენდარში დედა მირეკავს,
ისევ რაღაცას მეუბნება, და ავიწყდება
საუბრის დასრულების შემდეგ
ტელეფონის გათიშვა,
და თანამშრომლებს ეუბნება:
დღეს რა გაუძლებს მიშოს და ლაშას,
მიშო იტალიის თავგადაკლული ფანია და
ლაშა გერმანიის.
2006 წლის კალენდარი მაქვს,
და კალენდარი მეუბნება - დღეს თამაშია,
იტალია და გერმანია
მსოფლიო ჩემპიონატის ნახევარფინალში ერთმანეთს ხვდებიან.
ტელეფონი მირეკავს და ქრება დედა.
თამაშიც უკვე 14 წლის წინ დასრულებულა.
ტელეფონი მირეკავს და შვილი მყავს.
ტელეფონი მირეკავს და 2020-ია.
“მამა როდის მოხვალ” -
მეუბნება პატარა გოგონა.
ტელეფონი მირეკავს და
ძლივს გავიხსენე აწმყო.