#ლექსები
ნინო დარბაისელი
ჩაფარი
ჩვენში - ყოფილი პოეტები -
- დაუნდობელი პოლიტიკოსები ხდებიან,
ხოლო თუ ძალაც ხელთ ჩაუვარდათ,
სულ ტირანებად ყალიბდებიან
იმ სივრცეებში,
იმ საზღვრებში,
სადამდეც გასდით.
თითქოს გარემოს ეუბნებიან,
ის - კარგი იყო?!
მთელი ღამე
გაყინული,
მშიერ-მწყურვალი მთვარეზე ჩრდილებს რომ ვეძებდიო?
აბა, იგემე, ნახე ერთი, როგორიაო! -
სულით მუსიკა რომ დაგაქვს და ჰანგებს ხმაურით გიხშობენო,
წადი და ახლა შენ უყურე,
ვარდს რომ კოკორი გაეფურჩქნა,
იას რად გადახვეოდაო.
თუკი პოეტი ცოცხლად გადარჩა,
ეს იმას ნიშნავს,
რომ იწვალა და პოეტად ყოფნა აიტანა ყოფის ბოლომდე.
მაგრამ იცოდეთ,
ყოფილ პოეტზე ვერაგი და ცინიკოსი ქვეყნად არასდროს
ჯერ არავინ დაბადებულა!
სხვა თუ გაგყიდის,
ის - ისეთ იერს მიეფარება,
რომ მუქთად გაგცემს,
თან სუყველას დაამუნათებს,
გარედან მარად პირმოჩახჩახე,
სიბნელეში - კი, როგორც იტყვიან, ყველაფერზე ხელის მომწერი.
თუ სადმე ვერაგს გადაეყარე,
ჰკითხე,
- თქვენ ადრე ლექსებს წერდით
თუ ხატავდით?
(აქ - ხელოვანი იგულისხმეთ - გაფართოებით!)
დიდი შანსია, რომ კითხვაზე არც გიპასუხონ
და ეს შანსია - უტყუარი დადასტურება,
რომ ყოფილ პოეტს ესაუბრებით.
პროზის?! -
ამბები მე არ ვიცი!
…და ბოლოს თურმე
საბოლოოდ რომ რწმუნდებიან,
საიქიოში, ნემსი რა არის,
იმის ყუნწიც კი დღემდე ვერავის წაუღიაო,
გაახსენდებათ, რომ პოეტებად დაიბადნენ,
და ახლა ისევ
პოეტად სიკვდილს ნატრულობენ,
ცდილობენ კიდეც,
მაგრამ პოეტად - ერთხელ მკვდრები
მეორეჯერ ვეღარ კვდებიან!
შენ, პოლიტიკავ,
შესასვლელად - ღობევ დაბალო,
როგორ გაგივა, რომ კლანჭები შენი დაფარო,
დაგაბრალებენ, შენში მთელი ნიჭი ჩავფალო,
შენ - მოთვალთვალევ,
ჩასაფრებულო მარად ჩაფარო,
ო, პოლიტიკავ,
ხელმოცარული პოეტების
უკანასკნელო თავშესაფარო!
| კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
6. მადლობა ჯი- კო!
ეს ლექსი როცა დავწერე, უბრალოდ, დიქტატორებზე ვფიქრობდი და “წერამ ამიტანა”.
მართლა არ მიფიქრია პოეზიასა და დიქტატურას შორის ასეთი, მჭიდრო, სერიოზულად საკვლევი კავშირი თუ არსებობდა.
როგორც ჩანს, რაღაც სუბიექტურმა, ქვეცნობიერმა მიბიძგა.
იქნებ იმან, რომ მანდაურებმა მითხრეს ერთ პოეტზე, ძალოვან სტრუქტურაში მაღალ თანამდებობაზე დაინიშნაო?
ამას მაფიქრებინებს სიტყვა ,,ჩაფარი”, რომელიც აზრზე არა ვარ, რას გადამეკიდა. პასიურ მეხსიერებაში მეგდო სადღაც და გააქტიურდა, მერე, როგორც მემართება, რითმებიც მოიყოლა.
პოლიციის დაბალი რანგის მოხელეს ნიშნავს.
შეიძლება ითქვას, რომ ჩემი გარდამავალი ვერლიბრების ერთი წყებისთვის ტიპობრივი სტილური თავისებურებაა - მეტისმეტად პროზაულად ვიწყებ, სადღაც ლექსის ტანი უკვე პოეტური მეტყველების ნიშნებს ავლენს და აძლიერებს, მთლად ფინალი კი უკვე ორიგინალურად გარითმული კონვენციაა.
საერთოს, საიდუმლოდ გეტყვით, ჯერ ფინალს ვქმნი, მერე ტანზე ,, ავდივარ და ბოლოს ვაკეთებ დასაწყისს, ანუ უკუღმა ვაგებ ლექსს, რომელსაც წაღმა ეცნობა მკითხველი. ანუ ჯერ “ჩაფარიანი” ფინალი არსებობდა, მერე - დანარჩენი.
ახლა, რაკი ასეთი ყურადღება მიიპყრო ლექსმა ფეისზე, ცოტა გავინძერი, დავგუგლე და არ დაიჯერებთ!
აიათოლა ჰომეინიც, ოსამა ბინ ლადენიც და კიდევ სხვები - უბრალოდ, ლექსებს კი არ წერდნენ ახალგაზრდობაში, არამედ სერიოზული პოეტები ყოფილან.
ინგლისურ ლინკს დავაგდებ. ვისაც უნდა,” გუგლ ტრანსლეიტერში” შეაგდოს და ქართულად წაიკითხოს, ვისაც ეზარება, შეუძლია , მარტო ყოფილი პოეტების ფოტოები დაათვალიეროს. იმედია, ყველას იცნობს.
https://www.bbc.com/culture/article/20171025-why-tyrants-love-to-write-poetry
მადლობა ჯი- კო!
ეს ლექსი როცა დავწერე, უბრალოდ, დიქტატორებზე ვფიქრობდი და “წერამ ამიტანა”.
მართლა არ მიფიქრია პოეზიასა და დიქტატურას შორის ასეთი, მჭიდრო, სერიოზულად საკვლევი კავშირი თუ არსებობდა.
როგორც ჩანს, რაღაც სუბიექტურმა, ქვეცნობიერმა მიბიძგა.
იქნებ იმან, რომ მანდაურებმა მითხრეს ერთ პოეტზე, ძალოვან სტრუქტურაში მაღალ თანამდებობაზე დაინიშნაო?
ამას მაფიქრებინებს სიტყვა ,,ჩაფარი”, რომელიც აზრზე არა ვარ, რას გადამეკიდა. პასიურ მეხსიერებაში მეგდო სადღაც და გააქტიურდა, მერე, როგორც მემართება, რითმებიც მოიყოლა.
პოლიციის დაბალი რანგის მოხელეს ნიშნავს.
შეიძლება ითქვას, რომ ჩემი გარდამავალი ვერლიბრების ერთი წყებისთვის ტიპობრივი სტილური თავისებურებაა - მეტისმეტად პროზაულად ვიწყებ, სადღაც ლექსის ტანი უკვე პოეტური მეტყველების ნიშნებს ავლენს და აძლიერებს, მთლად ფინალი კი უკვე ორიგინალურად გარითმული კონვენციაა.
საერთოს, საიდუმლოდ გეტყვით, ჯერ ფინალს ვქმნი, მერე ტანზე ,, ავდივარ და ბოლოს ვაკეთებ დასაწყისს, ანუ უკუღმა ვაგებ ლექსს, რომელსაც წაღმა ეცნობა მკითხველი. ანუ ჯერ “ჩაფარიანი” ფინალი არსებობდა, მერე - დანარჩენი.
ახლა, რაკი ასეთი ყურადღება მიიპყრო ლექსმა ფეისზე, ცოტა გავინძერი, დავგუგლე და არ დაიჯერებთ!
აიათოლა ჰომეინიც, ოსამა ბინ ლადენიც და კიდევ სხვები - უბრალოდ, ლექსებს კი არ წერდნენ ახალგაზრდობაში, არამედ სერიოზული პოეტები ყოფილან.
ინგლისურ ლინკს დავაგდებ. ვისაც უნდა,” გუგლ ტრანსლეიტერში” შეაგდოს და ქართულად წაიკითხოს, ვისაც ეზარება, შეუძლია , მარტო ყოფილი პოეტების ფოტოები დაათვალიეროს. იმედია, ყველას იცნობს.
https://www.bbc.com/culture/article/20171025-why-tyrants-love-to-write-poetry
5. სადისერტაციო თემაა მოკლედ, ლექსი კი თვალსაჩინო <3 სადისერტაციო თემაა მოკლედ, ლექსი კი თვალსაჩინო <3
4. მადლობა, ფლორენცია
“რამდენიმე მეგობარი” - იმ მოსაზრებით დავწერე, რომ არ მინდოდა, მკითხველს ადვილად დაეკონკრეტებინა, ვის ვგულისხმობდი. ძნელი გამოსაცნობი არ იყო, და ასე ვთქვათ, ადრესატი დავინდე.
ახლა ვდებ იმავე ტექსტს ისე, როგორც ფეისზე ჩავასწორე.
“ერთი მეგობარი, რომელსაც პოეტად ვიცნობდი, პოლიტიკური კარიერის გზას დადგომია მანდ და ნაწყენი ყოფილა ჩემზე, ამ ლექსში ნინომ მე მიგულისხმაო.
ბოდიშს ვუხდი გაუგებრობისათვის და განვმარტავ, რომ ბოლო დროის ყველა მსოფლიოში ცნობილმა დიქტატორმა: პოეტობით დაიწყო
პოეტი იყო ნაპოლეონი,
- მუსოლინი,
- სტალინი,
- ჰიტლერი, რომელიც ამავე დროს მხატვარიც იყო.
ოოო, როგორ მინდა, ვინმემ ახლა არ დამიჯეროს და ფაქტები დავყარო!
იქ, სადაც ვარდზე და იაზე ვლაპარაკობ, სტალინის ,,ვარდს გაეფურჩქნა კოკორი” იგულისხმება.“
გაგრძელება ჰქონდა მაგ ამბავს.
იმ ადამიანს უთქვამს, მაგ ახსნას დამაჯერებლობა აკლია. ლექსში, პირველივე სიტყვაში წერს, “ ჩვენშიო”.
ამაზე პასუხს რაღა უნდოდა, მაგრამ აღარაფერი მიპასუხია, დამეზარა.
ჰგონია და ეგონოს!
ალბათ არც მთლად უმაგისობაა!“ მადლობა, ფლორენცია
“რამდენიმე მეგობარი” - იმ მოსაზრებით დავწერე, რომ არ მინდოდა, მკითხველს ადვილად დაეკონკრეტებინა, ვის ვგულისხმობდი. ძნელი გამოსაცნობი არ იყო, და ასე ვთქვათ, ადრესატი დავინდე.
ახლა ვდებ იმავე ტექსტს ისე, როგორც ფეისზე ჩავასწორე.
“ერთი მეგობარი, რომელსაც პოეტად ვიცნობდი, პოლიტიკური კარიერის გზას დადგომია მანდ და ნაწყენი ყოფილა ჩემზე, ამ ლექსში ნინომ მე მიგულისხმაო.
ბოდიშს ვუხდი გაუგებრობისათვის და განვმარტავ, რომ ბოლო დროის ყველა მსოფლიოში ცნობილმა დიქტატორმა: პოეტობით დაიწყო
პოეტი იყო ნაპოლეონი,
- მუსოლინი,
- სტალინი,
- ჰიტლერი, რომელიც ამავე დროს მხატვარიც იყო.
ოოო, როგორ მინდა, ვინმემ ახლა არ დამიჯეროს და ფაქტები დავყარო!
იქ, სადაც ვარდზე და იაზე ვლაპარაკობ, სტალინის ,,ვარდს გაეფურჩქნა კოკორი” იგულისხმება.“
გაგრძელება ჰქონდა მაგ ამბავს.
იმ ადამიანს უთქვამს, მაგ ახსნას დამაჯერებლობა აკლია. ლექსში, პირველივე სიტყვაში წერს, “ ჩვენშიო”.
ამაზე პასუხს რაღა უნდოდა, მაგრამ აღარაფერი მიპასუხია, დამეზარა.
ჰგონია და ეგონოს!
ალბათ არც მთლად უმაგისობაა!“
3. მგონია პოლიტიკა უმეტესობისთვის ან თავშესაფარია და ან სასაფლაო ( ორივეც- ხანდახან) მგონია პოლიტიკა უმეტესობისთვის ან თავშესაფარია და ან სასაფლაო ( ორივეც- ხანდახან)
2. მადლობა მუხა!
რა ზუსტად გამოიცანი, რომ მანდ სტალინი იგულისხმებოდა
ეს კომენტარი ლექსთან დავტოვე ფეისბუქზე
და იყოს აქაც
რამდენიმე მეგობარი, რომელსაც პოეტად ვიცნობდი, პოლიტიკური კარიერის გზას დადგომია მანდ და ნაწყენი ყოფილა ჩემზე, ამ ლექსში ნინომ მე მიგულისხმაო.
ბოდიშს ვუხდი გაუგებრობისათვის და განვმარტავ, რომ ბოლო დროის ყველა მსოფლიოში ცნობილმა დიქტატორმა: პოეტობით დაიწყო
პოეტი იყო ნაპოლეონი,
- მუსოლინი,
- სტალინი,
- ჰიტლერი, რომელიც ამავე დროს მხატვარიც იყო.
ოოო, როგორ მინდა, ვინმემ ახლა არ დამიჯეროს და ფაქტები დავყარო!
იქ, სადაც ვარდზე და იაზე ვლაპარაკობ, სტალინის ,,ვარდს გაეფურჩქნა კოკორი” იგულისხმება.
მადლობა მუხა!
რა ზუსტად გამოიცანი, რომ მანდ სტალინი იგულისხმებოდა
ეს კომენტარი ლექსთან დავტოვე ფეისბუქზე
და იყოს აქაც
რამდენიმე მეგობარი, რომელსაც პოეტად ვიცნობდი, პოლიტიკური კარიერის გზას დადგომია მანდ და ნაწყენი ყოფილა ჩემზე, ამ ლექსში ნინომ მე მიგულისხმაო.
ბოდიშს ვუხდი გაუგებრობისათვის და განვმარტავ, რომ ბოლო დროის ყველა მსოფლიოში ცნობილმა დიქტატორმა: პოეტობით დაიწყო
პოეტი იყო ნაპოლეონი,
- მუსოლინი,
- სტალინი,
- ჰიტლერი, რომელიც ამავე დროს მხატვარიც იყო.
ოოო, როგორ მინდა, ვინმემ ახლა არ დამიჯეროს და ფაქტები დავყარო!
იქ, სადაც ვარდზე და იაზე ვლაპარაკობ, სტალინის ,,ვარდს გაეფურჩქნა კოკორი” იგულისხმება.
1. როგორც თავი მახსოვს, კითხვა და წერა, რომ არ ვიცოდი, სულ პირველად მასწავლეს"ვარდს გაეფურჩქნა კოკორიო.კოკორი რა იყო ისიც არ ვიცოდი. როგორც თავი მახსოვს, კითხვა და წერა, რომ არ ვიცოდი, სულ პირველად მასწავლეს"ვარდს გაეფურჩქნა კოკორიო.კოკორი რა იყო ისიც არ ვიცოდი.
|
|
| მონაცემები არ არის |
|
|
