დღეს შემოდგომა უწმინდესის არის ხილვითა, რადგან უზომოდ მშვიდი ზეცა ამად დაიქცეს, ვერ ვნახე წამი გავილეშე თივის ზვინითა, მინდა რომ აზრი უთხრობელად სხვაფრად გაიქცეს, მესმოდა ამბის უთხრობელად არა დაქცევა, მინდოდა შიში უებარი წამლით ვირბინე, ვებრძოდი ფხოველს დაემსგავსა ბედი ამ ქცევას, მინდა რომ ზღვარსაც საზღაურად ასე იმკიდე, სიშორით გნახე უნებლიედ რბიან ზარები, ვერ ვნახე წამი უშენო და განაწვალები, ეს კი იმ გულში იადონზე ადრე იგლოვეს, დავდევ სიშელეგეს და სიშორის წამის სიშორეს, რადგან მარტივი გაღიმება ასე კარგია, რადგან განმარტე უმსგავსობა ედო ფიცრადა, მე ამ გაზაფხულს, კელაპტრები არ მომელიან, დარჩა სიშორე უთხრობელი ისევ მირქმადა.
თ.გუბელიძე
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
4. დავიწყოთ იმით რომ თუ ჩემი მოკლე ბიოგრაფია გაინტერესებთ და თქვენი ინტერესი იკვეთება პოეზიის მხარესთან,14 წლიდან ვწერ იმ დროიდან როცა ღვინოც კი არ მქონდა დაგემოვნებული,ასე რომ მისი სისუფთავე იმაზე მეტად მესმის ვიდრე იმ ადამიანს ვისთვისაც სიტყვა სუფთა ნარკოტიკთან ასოცირდება,არსებული პოლიტიკურ/სოციალური გარემოსგან გამომდინარე ჩემი ნაწერები გაჯერებულია წინააღმდეგობით რომელსაც პოიზიაში დიდი ადგილი უნდა ეჭიროს ჩემი და არა მარტო ჩემი აზრით,წინააღმდეგობაა და უკუკავშირია ის რაც დაგვრჩა დღევანდელ ყოფაში,აქ ერთადერთი ვინც რამეს ვერ იგებს მე ვარ იმიტომ რომ შესამჩნევად იყენებთ ტერმინოლოგიას რომელიც განსაზღვრავს თქვენი აზრით თქვენი შეხედულების ხარისხს,რაც დიდი შეცდომაა,პოეზია იდეაშივე უბრალოება და დახვეწილობაა,არ არის საჭირო მისი გაფეტიშება და გაფანატება მხოლოდ იმიტომ რომ რაღაც ნააზრევი არ მოგეწონათ ჩემი,თქვენი კიდევ ერთი გამორჩენილი საზრისი ის არის რომ საკუთარ თავს სხვაზე მაღლა აყენებთ,რაც ერთი მხრივ ამპარტავნება ხოლო მეორემხრივ დილეტანოტიბის მაჩვენებელია,მე მჯერა რომ რაც არ უნდა დავწერო მასე პოეზია ერქმება,მე არ მითხოვია წაიკითხეთ ჩემი ნაწერითქო,თქვენ თვითონ მოინდომეთ,რაც მიმანიშნებს იმაზე რომ კონკრეტულ დავალებას ასრულებთ და სწორედ იმ ნაწარმოებების ქვევით იწერება თქვენი კომენტარი რომელიც ნაკლებად ასხივებს კონკრეტულ შეხედულებას,თუ ვერ მიხვდით გეტყვით რომ პროევროპელი ვარ და თქვენი ნარატივი კარგად ასახავს იმ რეალობას და ძალადობის ლუსტრაციაა,მანიპულაციასაც ვერ ბედავთ ხო ხედავთ ანტირუსულ ნარატივს ვერ აჟღერებთ,არ შეგიძლიათ,კონკრეტული თუ გაინტერესებთ ამ ლექსზე აგიხსნით რადგან თქვენი ხედვა ბუნდოვანია და სტიგმატიზებული თან მოძველებული.ეს ის ხედვაა რომელიც მორწმუნეებს შეატოვეს,ფსევდო კულტურული ანარეკლით,და ის იდეა რომელშიც საქართველო დაკარგეს,ისტორიის იმ ფურცლებზე ვართ სადაც პიროვნული სიშლეგე ჭარბობს საქმეს რაც სინამდვილეს არ ასახავს,ერთი მხრივ ის რომ იდიოტები გვყვას მთავრობაში და მეორე ის რომ სასტიკები,ეს ლექსი ის გამოძახილია რაც მართლმორწმუნეს გულში აქვს ის ღელავს,ის იბრძვის ის ილტვის სიმსუბიქისკენ რომელსაც რწმენა აძლებს ისტორიის იმ ფურცელზე სადაც რკინის ასოებით წერია,აქ ჩვენ დავიღუპებით. დავიწყოთ იმით რომ თუ ჩემი მოკლე ბიოგრაფია გაინტერესებთ და თქვენი ინტერესი იკვეთება პოეზიის მხარესთან,14 წლიდან ვწერ იმ დროიდან როცა ღვინოც კი არ მქონდა დაგემოვნებული,ასე რომ მისი სისუფთავე იმაზე მეტად მესმის ვიდრე იმ ადამიანს ვისთვისაც სიტყვა სუფთა ნარკოტიკთან ასოცირდება,არსებული პოლიტიკურ/სოციალური გარემოსგან გამომდინარე ჩემი ნაწერები გაჯერებულია წინააღმდეგობით რომელსაც პოიზიაში დიდი ადგილი უნდა ეჭიროს ჩემი და არა მარტო ჩემი აზრით,წინააღმდეგობაა და უკუკავშირია ის რაც დაგვრჩა დღევანდელ ყოფაში,აქ ერთადერთი ვინც რამეს ვერ იგებს მე ვარ იმიტომ რომ შესამჩნევად იყენებთ ტერმინოლოგიას რომელიც განსაზღვრავს თქვენი აზრით თქვენი შეხედულების ხარისხს,რაც დიდი შეცდომაა,პოეზია იდეაშივე უბრალოება და დახვეწილობაა,არ არის საჭირო მისი გაფეტიშება და გაფანატება მხოლოდ იმიტომ რომ რაღაც ნააზრევი არ მოგეწონათ ჩემი,თქვენი კიდევ ერთი გამორჩენილი საზრისი ის არის რომ საკუთარ თავს სხვაზე მაღლა აყენებთ,რაც ერთი მხრივ ამპარტავნება ხოლო მეორემხრივ დილეტანოტიბის მაჩვენებელია,მე მჯერა რომ რაც არ უნდა დავწერო მასე პოეზია ერქმება,მე არ მითხოვია წაიკითხეთ ჩემი ნაწერითქო,თქვენ თვითონ მოინდომეთ,რაც მიმანიშნებს იმაზე რომ კონკრეტულ დავალებას ასრულებთ და სწორედ იმ ნაწარმოებების ქვევით იწერება თქვენი კომენტარი რომელიც ნაკლებად ასხივებს კონკრეტულ შეხედულებას,თუ ვერ მიხვდით გეტყვით რომ პროევროპელი ვარ და თქვენი ნარატივი კარგად ასახავს იმ რეალობას და ძალადობის ლუსტრაციაა,მანიპულაციასაც ვერ ბედავთ ხო ხედავთ ანტირუსულ ნარატივს ვერ აჟღერებთ,არ შეგიძლიათ,კონკრეტული თუ გაინტერესებთ ამ ლექსზე აგიხსნით რადგან თქვენი ხედვა ბუნდოვანია და სტიგმატიზებული თან მოძველებული.ეს ის ხედვაა რომელიც მორწმუნეებს შეატოვეს,ფსევდო კულტურული ანარეკლით,და ის იდეა რომელშიც საქართველო დაკარგეს,ისტორიის იმ ფურცლებზე ვართ სადაც პიროვნული სიშლეგე ჭარბობს საქმეს რაც სინამდვილეს არ ასახავს,ერთი მხრივ ის რომ იდიოტები გვყვას მთავრობაში და მეორე ის რომ სასტიკები,ეს ლექსი ის გამოძახილია რაც მართლმორწმუნეს გულში აქვს ის ღელავს,ის იბრძვის ის ილტვის სიმსუბიქისკენ რომელსაც რწმენა აძლებს ისტორიის იმ ფურცელზე სადაც რკინის ასოებით წერია,აქ ჩვენ დავიღუპებით.
3. ხიდი პოეზიისა ვისურვებდი, ისე გამოგეხატათ აზრი თქვენს კომენტარში, ჩემთვის რომ გასაგები ყოფილიყო. რაკი ჩემს კომენტარებს სხვებიც კითხულობენ, შევეცდები შევახსენო, რომ
პოეზია - ხელოვნებაა. ხელოვნების ეს დარგი ერთი შეხედვით, შორიდან მაცქერალისთვის მეტი რომ არ შეიძლება, ისე მარტივად გამოიყურება, მიზეზი ის გახლავთ, რომ თუკი ხელოვნების ნებისმიერი სხვა დარგი თენგიბელურ ( ხელშესახებ, ანუ ხელი რომ მოეკიდება) ინსტრუმენტებსა თუ მასალას იყენებს, (მაგალითად: პიანინო, პიკოლო, ვიოლინო, პარტიტურა ვოკალისათვის, რომელსაც ცალკე დიდი დამუშავება სჭირდება, ზეთის საღებავები, პასტელი, სოუსი, სანგინა, ქაღალდი, ფუნჯი და ჩარჩოზე გადაჭიმული ტილო, ქვა და მარმარილო, საჭრეთელი და აშ) მასალას იყენებს, პოეზიის ხელშესახები მასალა კალამი და ქაღალდია, (ახლა უფრო -კლავიატურა), ხოლო ძირითადი მასალა - ჩვენს შემთხვევაში - ქართული ენა- თითქოს მზამზარეულად გვეძლევა. თავისთავად ქართული ენა ვეფხისტყაოსნიდან მომდინარე ტრადიციით, პოეზიასთან სიახლოვის გამო - პოეტურია, სავსე პოეტიზმებით, ამას მოუმატეთ გაღიზიანებული წარმოსახვა, რომელიც დღეს მრავლადაა და რომელიც შესაძლოა, სწორედ ტრამვული ფსიქიკიდან მოდიოდეს ან რაიმე ნარკოტიკის მოხმარებიდან, თავისუფალი ლექსის მილიონჯერ, სხვათა მიერ აპრობირებული ფორმა/ უფორმობა ილუზიას გიქმნიდეს, რომ რაკი სტრიქონებად დასახსრე და ჩამოაგრძელე საკუთარი ჩანაწერი და ორიოდე ახლობელმაც თუნდაც წრფელად შეგიქო და თავი უკვე პოეტად მოგაჩნია. რომ არ გადაგღალოთ, უმოკლესად გეტყვით:
პოეტური ხელოვნება, რომელიცკომპლექსურია და უამრავ პლანს მოიცავს, ეს არის ხელოვნება სათქმელის მოქცევისა ფორმაში (ან ილუზორულ უფორმობაში - თავისუფალ ლექსში, რომელიც პოეტური მეტყველების, გამომსახველობითი საშუალებების თავისუფალ, ინდივიდუალურ გამოყენებას ეფუძნება) დანარჩენი, თუ დაგაინტერესებთ, სხვა დროს!
ხიდი პოეზიისა ვისურვებდი, ისე გამოგეხატათ აზრი თქვენს კომენტარში, ჩემთვის რომ გასაგები ყოფილიყო. რაკი ჩემს კომენტარებს სხვებიც კითხულობენ, შევეცდები შევახსენო, რომ
პოეზია - ხელოვნებაა. ხელოვნების ეს დარგი ერთი შეხედვით, შორიდან მაცქერალისთვის მეტი რომ არ შეიძლება, ისე მარტივად გამოიყურება, მიზეზი ის გახლავთ, რომ თუკი ხელოვნების ნებისმიერი სხვა დარგი თენგიბელურ ( ხელშესახებ, ანუ ხელი რომ მოეკიდება) ინსტრუმენტებსა თუ მასალას იყენებს, (მაგალითად: პიანინო, პიკოლო, ვიოლინო, პარტიტურა ვოკალისათვის, რომელსაც ცალკე დიდი დამუშავება სჭირდება, ზეთის საღებავები, პასტელი, სოუსი, სანგინა, ქაღალდი, ფუნჯი და ჩარჩოზე გადაჭიმული ტილო, ქვა და მარმარილო, საჭრეთელი და აშ) მასალას იყენებს, პოეზიის ხელშესახები მასალა კალამი და ქაღალდია, (ახლა უფრო -კლავიატურა), ხოლო ძირითადი მასალა - ჩვენს შემთხვევაში - ქართული ენა- თითქოს მზამზარეულად გვეძლევა. თავისთავად ქართული ენა ვეფხისტყაოსნიდან მომდინარე ტრადიციით, პოეზიასთან სიახლოვის გამო - პოეტურია, სავსე პოეტიზმებით, ამას მოუმატეთ გაღიზიანებული წარმოსახვა, რომელიც დღეს მრავლადაა და რომელიც შესაძლოა, სწორედ ტრამვული ფსიქიკიდან მოდიოდეს ან რაიმე ნარკოტიკის მოხმარებიდან, თავისუფალი ლექსის მილიონჯერ, სხვათა მიერ აპრობირებული ფორმა/ უფორმობა ილუზიას გიქმნიდეს, რომ რაკი სტრიქონებად დასახსრე და ჩამოაგრძელე საკუთარი ჩანაწერი და ორიოდე ახლობელმაც თუნდაც წრფელად შეგიქო და თავი უკვე პოეტად მოგაჩნია. რომ არ გადაგღალოთ, უმოკლესად გეტყვით:
პოეტური ხელოვნება, რომელიცკომპლექსურია და უამრავ პლანს მოიცავს, ეს არის ხელოვნება სათქმელის მოქცევისა ფორმაში (ან ილუზორულ უფორმობაში - თავისუფალ ლექსში, რომელიც პოეტური მეტყველების, გამომსახველობითი საშუალებების თავისუფალ, ინდივიდუალურ გამოყენებას ეფუძნება) დანარჩენი, თუ დაგაინტერესებთ, სხვა დროს!
2. მეტად ჭარბობს ჩემ ნაწერებში ემოციათა კორიანტელი არ არის დასაძრახი მისი ავთენტურობა რეალობასთან მეტად ჭარბობს ჩემ ნაწერებში ემოციათა კორიანტელი არ არის დასაძრახი მისი ავთენტურობა რეალობასთან
1. ეს ემფატიკური ა- ს ასეთი სიჭარბე, ისედაც ძველი პოეტური ლექსიკა, აბსტრაქტულ ლექსიკურ ერთეულთა სიჭარბე… წამივიდა გული! ისე სავარჯიშოდ ნამდვილად გამოდგება. მაგალითად, ასეთი დავალება რომ იყოს 1.რამდენჯერაა გამოყენებული რაეპის დაბოლოებებში ემფატიკური ა ხმოვანი? 2. ამოწერეთ ტექსტიდან აბსტრაქტული სიტყვები და დაალაგეთ ამბანთრიგზე. ეს ემფატიკური ა- ს ასეთი სიჭარბე, ისედაც ძველი პოეტური ლექსიკა, აბსტრაქტულ ლექსიკურ ერთეულთა სიჭარბე… წამივიდა გული! ისე სავარჯიშოდ ნამდვილად გამოდგება. მაგალითად, ასეთი დავალება რომ იყოს 1.რამდენჯერაა გამოყენებული რაეპის დაბოლოებებში ემფატიკური ა ხმოვანი? 2. ამოწერეთ ტექსტიდან აბსტრაქტული სიტყვები და დაალაგეთ ამბანთრიგზე.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|