და რა თქმა უნდა ფიქრებს
იკრებ. ზიხარ და გრილა.
დილაა... მზეა... იქნებ,
წიგნებს მოყრილი სილა.

და რა თქმა უნდა წიგნებს
და რა თქმა უნდა სილას,
და რა თქმა უნდა იქნებ,
სულაც არაფერს (გრილა)...

არ ჩაჰკირკიტებ. ფიქრობ.
ფიქრობ, რას აღარ... რამდენს...
ცამდე... სხვა ცამდე... იქნებ,
ამ გაზაფხულის ჩამდენს,

არ გაპატიონ ლექსი !
არ გაპატიონ წიგნი !
არც უცაბედი სექსი...
არ დაგანებონ იქნებ.

და თქვა და თქვა, რომ მორჩი !
(გზაზეც არავინ მოსჩანს...) !
და თქვა და თქვა, რომ ნორჩი,
დღეს ყვავილებიც მორჩა.