კარი მერვე

                              იოსები

                                                ,,ნაყოფიერი ნერგი, იოსები...
                                                            რტოებით გალავანზე გასული!’’
                                                                                            დაბ. 49.22.
                        ჭრელი კვართი
                                 
                                                  ,,სხვა შვილებზე მეტად უყვარდა ისრაელს იოსები,
                                                  რადგან მისი სიბერის შვილი იყო იგი.  შეუკერა ჭრელი კვართი.’’
                                                                                                                                        დაბ. 37.3.
,,აი, მოდის მამის რჩეული,
                                          ჭრელი კვართით დამშვენებული,’’
,,ნამდვილად მამას მიუტანა ჩვენი ამბები...
                      ...გუშინ ქალაქში რომ ვიყავით...
                                          ამიტომაც გამოპრანჭა ასე ქალივით...’’
,,ჩუმათ!... მოვიდა...
                                კვლავ დაგვაბეზღებს!’’
,,გაიგოს თუნდაც,
                              რა ვთქვით ასეთი?’’...
,,მამის იმედო,
                        როგორ ბრძანდებით?’’...
,,რაო, კიდევ ნახე სიზმრები,
            ჩვენს თავთავებზე, შენს რომ ემონნენ?...
                                                                    თუ... დღეს დაგვინდე?!’’...
,,არა, წუხელ, იცით, მეზმანა,
            რომ თერთმეტ ვარსკვლავს, მზესა და მთვარეს
                                                        ჩემს წინაშე მუხლთ მოეყარათ
                                                                                    და თაყვანს მცემდნენ...
მაგრამ მამამ არ დამიჯერა!’’...
,,ახია, შენზე!
                    იქნება მამა ახლა კი მიხვდეს,
                                                                  რომ ვერაფრით ვერ მეტობ ჩვენზე...’’
,,ეს ჭრელი კვართი სად გამოჩხრიკე?...
                                                          თუ ჩვენი დების კაბა მოირგე?...’’
,,თქვენი დაცინვა სულ არ მანაღვებს...
              მამამ მაჩუქა!
რადგან თქვენზე მეტად მაფასებს!...
თქვენ ჩემი კვართი თვალს გეჩხირებათ,
გული გევსებათ შურით და ბოღმით, რომ არა გგავართ...
                მე ხომ სულ სხვა ვარ!...,
და დამცინით, მამის რჩეული...  მამის რჩეული...
                  დიახ, რჩეული!...
მაგრამ მარტო მამის კი არა,
                                            ვარ ღვთის რჩეული!
ნიშნად კი, აი, რა მებოძა,
              კურთხევა და გულისყური გამორჩეული...’’
                                                                                    2008წ. 15 მარტი.


                              ძმის გაყიდვა

                                              ,,რას გვარგებს ჩვენი ძმის მოკვლა...’’
                                                                                      დაბ. 34.26.
                                              ,,მოდი, მივყიდოთ ისმაელიანებს...’’
                                                                                        დაბ. 37..27.

,,სად არის ჩემი იოსები?!...
ღმერთო, ასე რატომ დამსაჯე?!...’’

                                                    ,,მადლობა უფალს, რეუბენი დავიყოლიეთ,
                                                              რომ მოგვესვარა თიკნის სისხლით
                                                                            ეს ჭრელი კვართი...’’
,,მძიმეა ხვედრი შვილმკვდარი მამის...
          შვილო, იოსებ!...’’

                                                      ,,მამა ისე ხომ არასოდეს დაგვიჯერებდა...
                                                              იუდამაც რა ოსტატურად მოიფიქრა,
                                                              რომ მოკვლის ნაცვლად, გაგვეყიდა...
                                                            არც ძმისკვლის ცოდვა, არც მაბეზღარა!’’

                                                              ,,ღმერთო, სინდისი როგორ მაწუხებს,
                                                                      იოსები ხომ ძმებმა გავყიდეთ!..
                                                                                  გავყიდეთ?!...
                                                                          მე ხომ იქ არ ვიყავი?!...’’


,,ო, შვილო, შვილო,
    მხეცთა საკბილე...
სად არის ახლა შენი სამარე?!...’’

                                                                    ,,უფალს შევთხოვოთ პატიება,
                                                                          ძმებო, დავმშვიდდეთ!’’
                                                          ,,უფალი არა, მე რეუბენი უფრო მაფიქრებს!
                                                                              ის სხვაგან იყო!’’
                                                                ,,ნუ გეშინიათ, ის ძმებს არ გასცემს!’’
                                                                ,,ნუთუ?!... და მერე დაივიწყეთ,
                                                                              რა გვიყო გზაში?...’’

,,ნეტავი, სულ არ გამეგზავნე
    ძმებთან, მინდორში...’’

                                                                    ,,და რომ გამეგო, ვის მიყიდეს,
                                                                              საწყალი ბავშვი...
                                                                      მაგრამ განა ამათ შეასმენ?...
                                                                            ღმერთო, მიშველე!
                                                                      ახლა მამამ ეს რომ გაიგოს,
                                                                          ყველას დაგვკარგავს...
                                                                    არა, არ ვარგა!...
                                                                                        უნდა გავჩუმდე...
                                                                რადგან მამა ასეთ ღალატს ვერ გადაიტანს!
                                                                        იოსებსაც ვერას ვუშველი...
                                                                  ოჯახს დავღუპავ!... ღმერთო გვიხსენი!’’

,,ო, შვილო, შვილო,
      რა მწარე ხარ!
  რად მიმატოვე?!...
მოხუცი მამის იმედი იყავ...
  გამხარე თვალის...

                                                            ,,რეუბენ, ძმაო?!...’’
                                                                          ,,არ მომეკაროთ!...
                                                                                          არაფერს ვეტყვი!’’
                                                            ,,ღმერთო, შეგვინდე,
                                                                                    აკმარე მამას ეს განსაცდელი!’’
     
                                                                                                                          2008წ. 15 მარტი; 24 აგვისტო.

                                (გაგრძელება იქნება)