 | ავტორი: გიო გურჯი
ჟანრი: პოეზია
24 ივნისი, 2009 |
ყველა ადგილი, სადაც საერთოდ მიყვარს ხოლმე .....
ან ჩამოჯდომა,
დაკავებული, "წასული" დამხვდა.
ახლაღა ვხვდები, რატომ ზუსტად აქ
და არა სხვაგან მომიყვანა ჩემმა ფეხებმა.
მე მიყვარს როცა მზის - პირისპირ,
აქ კი მარჯვნივ ვარ.
ზუსტად იმ ხის წინ (ჩამოვჯექი),
ზუსტად იმ სკამზე, საიდანაც ცუდად ჩანს ბაღი,
რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
დედის თმებივით, უნებურად მეფარებიან...
ვუსმენ ენიო მორიკონეს, უმშვიდეს აწმყოს...
და გავყურებ ფოთლების მიღმა აცეკვებულ, კულულა ბავშვებს,
ერთი წაიქცა.
(ჩემი ბავშვობა მომაგონა, დედა ამ ბავშვმა)
დედამ უმალვე წამოაყენა.
ისინი წავიდნენ. აღარც ბავშვის ტირილი ისმის,
აღარც ღვთის სიტყვა...
დავრჩით ტოტები.
ტოტებს მიღმა ირწევა ბაღი
და მორიკონეს ენაცვლება შოსტაკოვიჩი.
მზეს ღრუბელი გადაეფარა.
ტოტებს ნიავი აკატავებს, ნელა და ზანტად,
უხმაუროდ იღებს ფოთლებიც - ნიავის სუნთქვას.
და როცა მზე გამოაჭვრიტებს, გამჭვირვალეც ხდება ფოთლები.
მეც შემიძლია უფრო უკეთ ვიყურო გასწვრივ !
მაგრამ არა.
მხოლოდ ფოთლები.
მხოლოდ ფოთლები იზიდავენ ჩემს ყურადღებას.
ტოტებს ისევ ნიავი არხევს. ფოთლებიც ისევ ნიავის სუნთქვას...
ისე, როგორც მე
უნდა მესმინა,
უნდა მიმეღო:
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიმღეროდი !
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიკითხავდი !
არამედ სუნთქვა !
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
| კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
25. რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
დედის თმებივით, უნებურად მეფარებიან...
საოცრად თბილია! მადლობა ავტორს!
5! რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
დედის თმებივით, უნებურად მეფარებიან...
საოცრად თბილია! მადლობა ავტორს!
5!
24. უნდა მესმინა,
უნდა მიმეღო:
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიმღეროდი !
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიკითხავდი !
არამედ სუნთქვა !
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
............
5+++ უნდა მესმინა,
უნდა მიმეღო:
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიმღეროდი !
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიკითხავდი !
არამედ სუნთქვა !
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
............
5+++
23. არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიმღეროდი !
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიკითხავდი !
არამედ სუნთქვა !
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
ძლიერად მაგრძნობინე, მადლობ შენ... არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიმღეროდი !
არამხოლოდ ის, თუ რასაც მიკითხავდი !
არამედ სუნთქვა !
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
ძლიერად მაგრძნობინე, მადლობ შენ...
22. მე მიყვარს როცა მზის - პირისპირ,
აქ კი მარჯვნივ ვარ.
ზუსტად იმ ხის წინ (ჩამოვჯექი),
ზუსტად იმ სკამზე, საიდანაც ცუდად ჩანს ბაღი,
რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
უნებურად მეფარებიან...
ეს ძალიან..
5 მე მიყვარს როცა მზის - პირისპირ,
აქ კი მარჯვნივ ვარ.
ზუსტად იმ ხის წინ (ჩამოვჯექი),
ზუსტად იმ სკამზე, საიდანაც ცუდად ჩანს ბაღი,
რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
უნებურად მეფარებიან...
ეს ძალიან..
5
21. ძალიან სათუთ თემას ეხება ავტორი და საკმაოდ კარგი ლექსია ძალიან სათუთ თემას ეხება ავტორი და საკმაოდ კარგი ლექსია
20. მოგესალმებით და გმადლობთ !
მეგობარო სტქია, შეიძლება თქვენთვის უადგილოა პასაჟი, მაგრამ ჩემთვის არის საყურადღებო. ძალიან მნიშვნელოვანი თან.
რაც შეეხება სურათის სხვანაირად დახატვას:
სურათი ისეთია, როგორიც იმ წუთში მეჩვენა და ჩავხატე. არაფრის შეცვლას არ ვაპირებ.
არც იმას ვფიქრობ რომ ლექსმა უნდა მოიგოს რამე. არც ინტონაციის შეცვლაზე გეთანხმებით. ჩემი ლექსები, ყოველთვის არის უბრალო და გამჭვირვალე. ვფიქრობ ეს სტილიც არის ერთგვარი და მის შეცვლას არ ვაპირებ. ეს ზედმეტად გააზრებულ-გაცნობიერებული მაქვს, შეიძლება ითქვას.
ახლა კი პასაჟს დავუბრუნდეთ.
შექსპირის რიჩარდ მესამეში, არის ასეთი პერსონაჟი - ანნა. როდესაც შექსპირის კითხვით ვიყავი გატაცებული, ეს დიდი ხნის წინათ იყო, მაგრამ არგად მახსოვს, ამ პიესსის წინასიტყვაობაც და მისი ინტერპრეაციებიც, სხვადასხვა ძლიერი შექსპიროლოგებისა. ისინი საოცარი პროფესიონალიზმით ხსნიან ყველაფერს რისი ახსნაც შეიძლება. მაგრამ ანნაზე არცერთ მათგანს არ აქვს არანაირი სავარაუდო იდეა, თუ რის|თვის დასჭირდა შექსპირს ანნა.
ეს ისე, ცნობისთვის, მაგრამ რაც შეეხება ამ უბრალო ლექსს, გეტყვით რომ: მე ყოველთვის იმ ამბებს ვყვები, რომლებიც რამდენადმე მნიშვნელოვანია ჩემთვის. მაგრამ რაც არ უნდა ამბავი იყოს და ვიზეც არ უნდა იყოს, მასში ყოველთვის არის, რაღაც ავტორისეული.
პატივისცემით. მოგესალმებით და გმადლობთ !
მეგობარო სტქია, შეიძლება თქვენთვის უადგილოა პასაჟი, მაგრამ ჩემთვის არის საყურადღებო. ძალიან მნიშვნელოვანი თან.
რაც შეეხება სურათის სხვანაირად დახატვას:
სურათი ისეთია, როგორიც იმ წუთში მეჩვენა და ჩავხატე. არაფრის შეცვლას არ ვაპირებ.
არც იმას ვფიქრობ რომ ლექსმა უნდა მოიგოს რამე. არც ინტონაციის შეცვლაზე გეთანხმებით. ჩემი ლექსები, ყოველთვის არის უბრალო და გამჭვირვალე. ვფიქრობ ეს სტილიც არის ერთგვარი და მის შეცვლას არ ვაპირებ. ეს ზედმეტად გააზრებულ-გაცნობიერებული მაქვს, შეიძლება ითქვას.
ახლა კი პასაჟს დავუბრუნდეთ.
შექსპირის რიჩარდ მესამეში, არის ასეთი პერსონაჟი - ანნა. როდესაც შექსპირის კითხვით ვიყავი გატაცებული, ეს დიდი ხნის წინათ იყო, მაგრამ არგად მახსოვს, ამ პიესსის წინასიტყვაობაც და მისი ინტერპრეაციებიც, სხვადასხვა ძლიერი შექსპიროლოგებისა. ისინი საოცარი პროფესიონალიზმით ხსნიან ყველაფერს რისი ახსნაც შეიძლება. მაგრამ ანნაზე არცერთ მათგანს არ აქვს არანაირი სავარაუდო იდეა, თუ რის|თვის დასჭირდა შექსპირს ანნა.
ეს ისე, ცნობისთვის, მაგრამ რაც შეეხება ამ უბრალო ლექსს, გეტყვით რომ: მე ყოველთვის იმ ამბებს ვყვები, რომლებიც რამდენადმე მნიშვნელოვანია ჩემთვის. მაგრამ რაც არ უნდა ამბავი იყოს და ვიზეც არ უნდა იყოს, მასში ყოველთვის არის, რაღაც ავტორისეული.
პატივისცემით.
19. შენი ჭირიმე.......10 შენი ჭირიმე.......10
18. ძალიან მომეწონა.. ძალიან მომეწონა..
17. დედა მენატრებაააააააა :(((( დედა მენატრებაააააააა :((((
15. საინტერესოა! საინტერესოა!
14.
მე მიყვარს როცა მზის - პირისპირ,
აქ კი მარჯვნივ ვარ.
ზუსტად იმ ხის წინ (ჩამოვჯექი),
ზუსტად იმ სკამზე, საიდანაც ცუდად ჩანს ბაღი,
რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
უნებურად მეფარებიან...
მე მიყვარს როცა მზის - პირისპირ,
აქ კი მარჯვნივ ვარ.
ზუსტად იმ ხის წინ (ჩამოვჯექი),
ზუსტად იმ სკამზე, საიდანაც ცუდად ჩანს ბაღი,
რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
უნებურად მეფარებიან...
12. მეც ვინანებ ვიცი თავის დროზე... :(
თბილია... ხო... მეც ვინანებ ვიცი თავის დროზე... :(
თბილია... ხო...
11. გაიხარე გურჯო! :) გაიხარე გურჯო! :)
10. დედა მინადააა... მენატრება დე.... :)
გაიხარე... დედა მინადააა... მენატრება დე.... :)
გაიხარე...
8.
რა თქმა უნდა,, :)
ვიპოვე ამ ლექსში სიტყვები, რომლებიც ჩემია, :)
მშვიდობიანი დღე :)
პატივისცემით,
განდი.
არწივი.
რა თქმა უნდა,, :)
ვიპოვე ამ ლექსში სიტყვები, რომლებიც ჩემია, :)
მშვიდობიანი დღე :)
პატივისცემით,
განდი.
არწივი.
7. კარგი ლექსია, ცოტა გაწელილი მეჩვენა და ის პასაჟი ბავშვის წაქცევის, (გასაგებია და ბუნებრივი), თუმცა ჩემი აზრით არ არის საჭირო. ამ სურათის სხვანაირად დახატვაზე იქნებ ეფიქრა ავტორს.
ერთი საყურადღებო რამ! მორიკონეს ენაცვლება შოსტაკოვიჩი, ეს გარდაქმნაა ლექსში და იქნებ ლექსის რიტმული ინტონაციაც შეიცვალოს?
ამით ლექსი მხოლოდ მოიგებს. კარგი ლექსია, ცოტა გაწელილი მეჩვენა და ის პასაჟი ბავშვის წაქცევის, (გასაგებია და ბუნებრივი), თუმცა ჩემი აზრით არ არის საჭირო. ამ სურათის სხვანაირად დახატვაზე იქნებ ეფიქრა ავტორს.
ერთი საყურადღებო რამ! მორიკონეს ენაცვლება შოსტაკოვიჩი, ეს გარდაქმნაა ლექსში და იქნებ ლექსის რიტმული ინტონაციაც შეიცვალოს?
ამით ლექსი მხოლოდ მოიგებს.
6. დედას რომ ვუძღვით კარგია...
მე კი დღემდე ვერ გამიბედავს ასეთ თემასთან შეჭიდება,ვიცი არ მეყოფა ძალა
და უნარი მისი საკადრისის შესაქმნელად....
თქვენ თამამი ყოფილხართ... დედას რომ ვუძღვით კარგია...
მე კი დღემდე ვერ გამიბედავს ასეთ თემასთან შეჭიდება,ვიცი არ მეყოფა ძალა
და უნარი მისი საკადრისის შესაქმნელად....
თქვენ თამამი ყოფილხართ...
5. რა კარგია :) მეც მაქვს ამ სტილის ;;) რა კარგია :) მეც მაქვს ამ სტილის ;;)
4. :) ;) მოგიკითხე ძმაო! :) ;) მოგიკითხე ძმაო!
3. ამ სტილის ლექსებში არაკომპეტენტური ვარ :) ისე კარგია დედისადმი მიძღვნილი ყველა ლექსი ! :) ამ სტილის ლექსებში არაკომპეტენტური ვარ :) ისე კარგია დედისადმი მიძღვნილი ყველა ლექსი ! :)
2. რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
უნებურად მეფარებიან...
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
ლამაზი და სათუთი.... რადგან ტოტები, ღმერთის ხელით ჩამოვარცხნილი,
უნებურად მეფარებიან...
შენი მშვიდი და ალალი სუნთქვა.
უბრალოდ სუნთქვა
დედა.
ლამაზი და სათუთი....
|
|
| მონაცემები არ არის |
|
|
