ჩემი ცრემლების აღარ გჯერა,
არც ჩემი ფიცის,
რა დავაშავე?

ალბათ ის,რომ გიყვარს ...
მოგიკითხე რებ :-*

მომწონს ძალიან ;) +2

ჩემი მოწონება ლექსს და მოკითხვა ავტორს!
სულ სიხარული!

რებეკა, მაგარი ლექსია, მაგრად მომეწონა, გაიხარე :)

ჩემი ცრემლების აღარ გჯერა,
არც ჩემი ფიცის,
რა დავაშავე?

მეტკინა შენი ლექსი

ორჯერ სიკვდილი უფალმა გაშოროს...
:-*

მშვენიერიააა!!!
კარგი ჩემგან!!!
ყოჩაღ!!!

თუ ერთხელ ვკვდებით,
მაშ, სიცოცხლის
შევსვათ შარბათი,
განვლილი წლების
ვის არგუნა
ბედმა შამათი?

:) :) :)

ოხ..რებეკ
როგორ იქექები ხოლმე ძველ გარდერობში რომ მონახო იმ სტილის ტანსაცმელი რომელიც მოდაშია...
არადა პოულობ... ეგეც მაოცებს მაგრამ მიკვირს რატომ აყვები ხოლმე სხვის ემოციებს და სტილს რავი მე უფრო ბუნებრიობა მომწონს შენს ლექსში
იცი შენ... რას ვამბობ
ხოოდა აბა შენ იცი:)

ლამაზია......;):):)

rebeka buendia momwons kide :)

თუ ერთხელ ვკვდებით,
მაშ, სიცოცხლის
შევსვათ შარბათი,
განვლილი წლების
ვის არგუნა
ბედმა შამათი?

momwons :)

გაკოცე ჩემო ტკივილიანოოო :-*

მოგიკითხე და ლექსი მაგარია!

მოგიკითხეთ.. გულით..

ჩემი ცრემლების აღარ გჯერა,
არც ჩემი ფიცის,
რა დავაშავე?
უკვე წერტილი დაესვა რწმენას,
ეგ კარგად ვიცი
და გავაშავე
ყველა ფერადი ოცნება თუ
ჩემი ფიქრები...
ვიცი, ტკივილი მორჩება და
მარტო ვიქნები...

მარტოობა განაჩენია იმისთვის, ვისიც არ(აღარ) სჯერათ.მიზეზი, ალბათ უფრო ღრმა, ვიდრე სხვისი გადმოსახედიდან შეიძლება ჩანდეს. ლექსი ლამაზია, მაგრამ აზრი მგონი "დაუნდობელი" გამიჩნდა

ჩემი ცრემლების აღარ გჯერა,
არც ჩემი ფიცის.
რა დავაშავე?
უკვე წერტილი დაესვა რწმენას,
ეგ კარგად ვიცი

ძალიან კარგია, ძალიან... ( როგორც ყოველთვის ) მოგიკითხეთ... >:D<

ფრიად მომეწონა... :)

გულითადი და მონატრებული მოკითხვა!

კარგი ლექსი. და რა თქმა უნდა ტკივილიანი. და ეს ტკივილი სულაც არ არის ნონ-სენსი. არც შვილებია აქ რაიმე შუაში. ათი სჰვილი სჰეიზლება ყავდეს ადამიანს და მაინც რაგაც დიდ ტკივილს ატარებდეს, რაღაც ტანჯავდეს... ეს პირველ რიგში სულის მდგომარეობაა და სხვა ყოფიტი ფაქტორები არაფერ შუაშია. მე კიდევ ასეთი ლექსები უფრო მომწონს,. იმიტომ მასში ადამიანი ჩანს, ადამიანიუ, რომელსაც რაღაც ტკივა, ესეიგი ამართლებს თავის სახელს!

ყველაზე  დიდი  ტკივილი  მარტოობაა  და  როგორ  შეიძლება,  მარტო  იყო  და  არ  გტკიოდეს?!.  ფიზიკურ  ტკივილზე  (მაგ. ტრავმულზე)  აქ  რა  თქმა  უნდა  არ  არის 
საუბარი...  და  თუ  მარტოობის  ტკივილი  დარჩა,  რომელი ტკივილის  მორჩენაზეა  აქ  ლაპარაკი?!.  თუ  მარტო  ყოფნა  ტკივილად  არ  ითვლება,  მაშინ  ხომ  ორ  ცუდს
შორის  ჯობს  ნაკლები  დარჩეს.  ე.ი. ლირიკული  გმირი  უკეთეს  მდგომარეობაში
რჩება  და  ამას  ,,აპროტესტებს " ?!. ლოგიკური  ნონ-სენსი  გამოდის,  ნონ!
შენი  ვაჟკაცების  დედიკო  ასეთ  სიტუაციაში  ვერ  აღმოჩნდება,  იცი  შენ  ეს  და  ამიტომ  მოგივიდა  ეს  ნონ-სენსი...  არაა  ეს  შენი  თემა...
გილოცავ  შენ  და  შენს  ვაჟკაცებს  სვეტიცხოვლობას - ღვთის  მიერ  ჩვენი  ერისთვის
შექმნილ  მარადიულ  სიხარულს  და  ამ  დღეს  მსგავსი  ლექსები  უმადურობას  ჰგავს  მხოლოდ  და  ამიტომაც  მივიღეთ  ნონ-სენსი...
უფალი  დიდია  და  ამაზე  ,,გასაჯავრებლად"  თავს  რა  თქმა  უნდა,  არ  შეიწუხებს
და  შენ  იქნები  ბედნიერი  დედა  და  დიდი  ვაჟკაცების  გამზრდელი!..
და  ასევე  ჩემი  შვილების  უსაყვარლეს  მეგობართაგანი!

გაუმარჯოს  საქართველოს  -  დიდ  ბიჭებზე  ორსულს!!!  (ტ,  ჭანტურია)

ყველა ფიქრები... -----> ამას უსაშველე რამე და გადასარევი ლექსი გახდება!
ნონ, უნდა იყოს "ყველა ფიქრი"... ან  "ჩემი ფიქრები"... :)

ვიცი, ტკივილი მორჩება და
მარტო ვიქნები...

მოგიკითხე ნონა...

ტკივილიანი...

ძალიან მომეწონა !

საღოლუმ!

5!

კარგია

...ლირიკულია ძალიან და სევდიანი... :) 5

მადლობა ყველას!
ბექა, ეხლა მე გამეღიმა შენს კომენტარზე.

კარგია! თბილი ქალის დაწერილია.
მიყვარს ქალთა პოეზია.

ვიცი, ტკივილი მორჩება და
მარტო ვიქნები...

აბა როგორ არ გაგიღიმო კაცო?! :)

ყველაფერი კარგად იქნება ნონ! :)

ძალიან მომეწონა, სად იყავი აქამდე?

ასე ვარ ეხლა

თუ ერთხელ ვკვდებით,
მაშ, სიცოცხლის
შევსვათ შარბათი,
განვლილი წლების
ვის არგუნა
ბედმა შამათი?
სიცოცხლით მტკბობელს
არ დაუწყოთ
აწი კამათი...
უკვე დავწერე
ჩემი სისხლით
თეთრი ბარათი...

უამისობა ლექსს სასიკეთოდ დაეტყობოდა... +0,5