ნუ გჯერა იმის,
რომ აი ახლა კარს შემოვაღებ
ნუ გჯერა უფრო, რომ შენი სახლი
ჯერ კიდევ მახსოვს.
ნუ გჯერა, ისევ ძველებურად მშვიდი ვიქნები
და რომ ჩემს სახეს ნაოჭები ვერ ასხდებიან
ამ დროის მიღმა როგორ შეგრჩა შენ ამის ნიჭი
რომ ზუსტად იცი, რა არხდება და იმის გჯერა.
ნუ გჯერა, რომ დღეს სხვანაერად დაღამდება
რომ უკვე ჩემთან
ერადაც იქნებ გაათენო ან დაიძინო.
ნუ ერჩი ყველას ვინც ფიქრობს, რომ სიმართლე იცის
და შენს ტყუილში ჩამარხული აგიგდო მასხრად
ნუ ერჩი, რადგან ახლა მათი სიმართლე უფრო-
გერგება ტანზე, ახლა მათი სიტყვები ფასობს.
მაინც ნუ გჯერა, აი ახლა შემოვალ ისე- რომ
ძველებურად  არ მექნება მოსვლის მიზეზი...
ნუ გჯერა იმის, რომ გადაიტან მერე ჩემს წასვლას
რომ ჯანდაბას... მერე თავს გავიმართლებ-
ნუ ელოდები, რომ არ წასული , მე ისევ მოვალ