ახლოსაა ჩემთან :*

+2

ორიგინალური ლექსია! 5

მომწონს :)

მე მაპატიეთ, ამისთვის არსებობს განქორწინება :D

ერთი შეხედვით მარტივი და რამდენს იტევს :)
სიმპატიები ჩემგან..

ოჯახით ყელში ამოსული  ადამიანსი ლექსია :)) არა კაია :) ეგ ისე ხუმრობით ვთქვი :))

კარგი და საინტერესო ლექსია, სტილითაც გამორჩეულია და პოეტური ხელწერაც ორიგინალური აქვს ავტორს!
მომეწონა!
55555

ყველაფერია ზოგჯერ მოსაბეზრებელი .

მომწონს

მომწონს შენი ლექსები...:)

გაიხარე ძმაო.

დაგლოცოს უფალმა.

გაუმარჯოს.. გიოს..

აქ კომენტარის განთავსებისთვის საჭიროა 15625 ქულაო.. :)

რამდენი მიწერია.. :)

მაინცდამაინც არ ვფიქრობ ხოლმე წერის დროს.. მივყვები გულს და როგორც მირტყამს გადმომაქვს ისე ქაღალდზე.. თუ მონიტორზე.. რა მნიშვნელობა აქვს.. ალბათ ამის გამოა ამდენი რომ ვწერე..

ერთი სიტყვით.. გაიხარე.. მეგობარო.. შენ თვითონ კარგო კაცო და პოეტო.. მაინცდამაინც არც იმას ვეძებ ვინ მართალია ჩვენს შორის და ვინ არა.. რადგან თვითონ ეს სიტყვა "სიმართლე" უფერულდება იმ განწყობისა და დამოკიდებულების წინაშე.. რომელიც მაქვს მე შენს მიმართ.. როგორც კაცის და როგორც პოეტის.. როგორც მართალი და სუფთა ადამიანის მიმართ.. ეს ჩვენს ურთიერთობას რაც შეეხება.. თორემ.. ფრტები არცერთ რომ არ გვაწუხებს ზურგზე ვიცით ორივემ..

კარგი.. ძმაკაც.. შევხვდებით კიდევ.. ყველა სიკეთით..

მაგარია, უბრალოდ ძალიან მაგარი!

მოგესალმებით !

ასეა ძმაო ნიკოლოზ. გაუგებრობა ჩვენს შორის ვერაფერი მოსაწონი იქნება. არც შეგვეფერება და არც გვეკადრება. აზრები იმისია, რომ გაიცვალოს, უკეთესი შემდგომისათვის. მე პირიქით, მომწონს შენი პოზიცია. როდესაც ადამიანს რამე არ მოგეწონება, პირდაპირ უნდა მითხრა, აბა აქ მაქო და გულში სხვას ფიქრობდე, რა საკადრისია...

ჰოდა ასე მოკლედ. როგორც სჯობს ისეც არის. არაფერი შეცვლილა ძმაო. მე ისევ ძველებურად გეტყვი: შენ ძალიან, ძალიან კარგი ადამიანი ხარ !

ჩემი ნინიკო, ჩემი საყვარელი მეგობარი.

დაბოლოს ეკატერინა, მომწონს თქვენი აზრები, არ იქნებოდა ურიგო. ოღონდ ამ მიმოწერას არ ვგულისხმობ. არაფერია აქ სხვაგან გადასატანი მგონი. სხვა თემებზე კი ვისაუბროდ აუცილებლად.

მადლობა თქვენ

და საერთოდაც, ადამიანები ერთმანეთის მოსმენას გადავეჩვიეთ და ეს ყველაზე დიდ პრობლემად მიმაჩნია, თორემ რა მნიშვნელობა აქვს ამ წერე-იკითხეს? საკუთარ საწერ მაგიდას რომ არ გაცდენია, ისეთი გენიოსიც ვიცი ბევრი და დიდად არცერთი მათგანი დაგიდევდათ სად და რა ფორმით განიხილავდნენ მის ნაწერებს. უბრალოდ მეჩვენება, რომ ქართული ლიტერატურული  ცხოვრება თავით-ფეხებამდე გადაშვებულია ამ ვირტუალურ სივრცე(ებ)ში და სუფთა ჰაერი სჭირდება... ერთი და ორი კაცით ეს პრობლემა ნამდვილად არ მოგვარდება. თან იმდენი ნიუანსია გასათვალისწინებელი, შეიძლება ბევრმა კალამზეც კი აიღოს ხელი...
უკაცრავად. დროებით.

ყველას თავისი გული უცემს მკერდში და ყველა ადამიანს თავისი სიმართლე აქვს.. სხვა საქმეა.. რომ.. სიმართლე და ჭეშმარიტება ერთია და არა ადამიანთა რიცხოვნობის ტოლი.. მტყუან-მართალიც არა მგონია ამ ადამიანების გასარჩევი იყოს.. გინდა ერთი მხრის და გინდა მეორესი.. ლექსი თუ კარგია - გაიგნებს თვითონ გზას.. ვერც ნიკა ჩერქეზიშვილის "არ-მოწონება" შეაჩერებს და ვერც ვერაფერი.. მე ვთვლი.. რომ.. ეს არის არასწორი ხედვის ნაწერი.. ჩემი გადმოსახედიდან.. ანუ - ეს მხოლოდ-და-მხოლოდ ჩემი აზრია და მეტი არაფერი..

საერთოდ.. მე და გიოს.. გვაქვს.. ხოლმე მსგავსი საუბრები.. შეხედულებების გაცვლა ჩვენს ნაწერებზე.. და არ მახსოვს შემთხვევა - ჩვენ ერთმანეთზე ცუდი გული დაგვრჩენოდეს.. ვახერხებთ რაღაცნაირად ამ ყველაფერზე მაღლა დგომას.. "იმედიას" თქმა არ მიყვარს და ახლაც მჯერა.. რომ.. ეს ასე იქნება.. ბოლოსდაბოლოს ამ კაცს ესე ესმის და ესე წერს.. მე ჩემებურად მესმის და არც არაფერია ამაში საგანგაშო და ვაი-უშველებელი..

სხვისი არ ვიცი და... მე გიოს ლექსები პირიქით მესმის ხოლმე... ანუ ძალიან, ძალიან ენატრება ის ყველაფერი, რაც ვითომ "ყელში ამოუვიდა"... საერთოდ, დეპრესიას ასე ახასიათებს, რაც ყველაზე ძალიან გიყვარს, ვინც ყველაზე ძალიან გიყვარს, იმას უჯანყდები და იმას ტკენ... უფლის ჩათვლით, სხვათა შორის.

მე ასე ვგრძნობ გიოს ლექსებს... და მგონია, რომ სწორად ვგრძნობ, მიუხედავად იმისა, რომ გიოს არ უყვარს ფარდის ახდა :)
მოკითხვა, გიო.

ერთობ საინტერესო დისკუსია გამართულა აქ და საიტის ადმინისტრაციას შეუძლია შესანიშნავად გამოიყენოს კიდეც მსგავსი ფაქტები. ხშირად მინახავს დისკუსია კომენტარებში. მიეცით ასეთ კარგ დიალოგებს რაიმე ფორმა და იქნებ საიტის ყველაზე აქტიურმა წევრებმა, განსაკუთრებით ლიტერატორებმა და რჩეულმა ავტორებმა განიხილონ ხოლმე. ნაწარმოები კი არა, პრობლემა - ზოგადად. ბოლოს და ბოლოს ეს საიტი გასართობად და ერთმანეთის შესაგულიანებლად ხომ არ არის შექმნილი. აქ ხომ ბევრია ისეთი, ვინც უახლეს ქართულ ლიტერატურაში კვალი უნდა დატოვოს და ტოვებს კიდეც.
განსაკუთრებული მადლობა ავტორს და რა თქმა უნდა ნიკას.
სხვათაშორის, ურიგო არ იქნებოდა, ნაწარმოების ღია სივრცეში განხილვის პრაქტიკა დაგენერგათ ,,ურაკელებს." თუ ამგვარი ფორმა უკვე არსებობს, უკაცრავად.
არ ვიცი რამდენად დალაგებულად ვისაუბრე, მაგრამ უფრო მეტის თქმა მსურდა და რაღაც გამიწყდა აზრი. შვილმა მკითხა ფერეიდანი სად არისო და გადავერთე :)

მმმაგარია!!!
ყოჩაღ ავტორ!!!

+2!

გაიხარე ძმაო !

გიო.. ეგ პირადულზე არ-შეხება სხვისთვის წასაკითხად იყო მანდ ნათქვამი და დაწერილი.. შენ არ გეხება ეგ.. ყოფენ მავანნი ცხვირს იმაში რაც არ ეკითხებათ და არ მინდა ვინმეს რამე საბაბი ჰქონდეს და არასწორი ინტერპრეტაცია მისცეს ჩემს სიტყვებს.. ჩვენში ნაღდად უადგილოა ეს თემა..

ჰო.. რომ არ მჯეროდეს და მწამდეს რასაც ვამბობ არც ვიტყოდი..

მერე.. ძმა.. შენ არ შეგხებივარ.. ლაპარაკიც გექნებოდა მამებთან და წაკითხულიც ბევრი გექნება.. მე ჩემზე ვთქვი..

დანარჩენი - ძმაკაც.. კიდევ ერთხელ და არა-მეორედ წავიკითხე შენი ეს ლექსი და არა.. არ მოდის..

კაცობაზე და ცხოვრებისეულ შეხედულებებზე მე არ ვანსხვავებ ჩემს თავს გიო გურჯისგან.. ნაღდად არა.. პირიქით.. და ნაწერებშიც ეს პირველი აცდენა იყო ჩვენს შორის..

ახლა გავდივარ.. ძმაკაც. და.. ვნახავ ხვალ კიდევ დაკვირვებით..

ნიკა,

არ მითქვამს, არც მიფიქრია, ჩემს პირადულს შეეხო მეთქი ვინმე. აქედან, არ მესმის, რატომ არის ამაზე საუბარი. ამისი საბაბი და საშუალება, ცოცხალს არავისთვის მიმიცია. საერთოდ უადგილოდ მეჩვენება ეს თემა ჩვენშI.

კიდევ, რა მნიშვნელობა აქვს, ვის მოფიქრებულს იტყვი კაცი... მთავარია გწამდეს და გჯეროდეს იმისი, რასაც ამბობ.

არ მგონია ფიქრობდე, რომ მე არ მექნებოდა თავის დროზე საუბრები იმ ხალხთან, შენ რომ ახსენე, ან ახლა არ მაქვს, ან ის, რომ ამ და სხვა თემებზე არაფერი წამიკითხავს.

კიდევ, რატომღაც, მწერ,  "ჩემთვის მაგარი სიკეთეა.. ოჯახი რომ მყავს.. და იქამდე ვიყო მაგრად - სანამ ეს მომბეზრდეს.. ეგ არ მოხდება და თუ ეგ მოხდა - ნიკა ჩერქეზიშვილის დედა ვატირე მე.. ეს გინდა პირადულადაც გაიგოს ვინემ - ჩემს თავზე ვთქვი." არ მესმის, რადგან შვილის და ცოლის მობეზრებას ლექსში ვერ ვხედავ. როგორ არ ვუტრიალე, შენი წერილის შემდეგ, მაგრამ, რაც არ ჩამიდია... აქ ყველა პრეტენზია საკუთარი თავისკენ არის მიმართული და საერთოდ სიცოცხლის მობეზრებაზეა აქცენტი, რასაც, შემდგომი სტროფებიც მოწმობს.

  ხოლო ის, თუ რას დაწერ შენ, არის მხოლოდ შენი საქმე. მე არასოდეს ჩავრეულვარ ამაში. მაგრამ, როდესაც ციტირებას აკეთებ, "ყელში ამოსული კადრები - ოჯახი..ცოლი.. შვილი.." და თან ასეთს, როგორიც არ არსებობს. არ ვიცი, რა ვიფიქრო,

"ყელში ამოსული კადრები. ოთახი. დილა." ეს არის ის, რაც ლექსში სწერია.
არც გიორგი თავართქილაძეს დაუწერია ის, რისი მაგალითიც, შენ მოიყვანე.

ის, რომ მე გიორგი ვარ თავართქილაძე და შენ კი ნიკა ჩერქეზიშვილი, ჩემთვის და ვფიქრობ შენთვისაც, ნათლად ამბობს იმას, რომ ჩვენ ერთნაირად არ და ვერ დავწერთ.
აქ მნიშვნელობა არ აქვს სახელებს და გვარებს. ჩავსვათ ნებისმიერი, არ არსებობენ ერთნაირი ადამიანები, რაც უჩემოდაც იცი შენ. გულწრფელად მჯერა, რომ კარგად იცი, მაგრამ შენი წერილიდან გამომდინარე, თავს უფლება ვერ მივეცი, ეს ზუსტად ასე არ მომეწერა.

სიტყვა კაცობა კი ვისთვისაც, "რაღაც" მეორეხარისხოვანს წარმოადგენს, იმ ხალხთან არც შენ და არც მე არაფერი გვესაქმება, ასე მწამს მე.

რაც შეეხება, "ვიწრო გაგებას",  ეს სიტყვა, ნახმარია სიტყვა - სიმარტოვის შესახებ. რაც არანაირად არ ნიშნავს იმას, რომ ის ვინც ამ სიტყვას, ანუ სიმარტოვეს, რაღაც კონტექსტში, ვიწრო გაგებით განიხილავს, შემცდარია, ან ვიწრო გაგების მქონე. და თუ ეს იყო, შენთვის გარკვეულწილად უჩვეულო ტექსტის მოწერისა, ვფიქრობ საკმარისად განვმარტე და დავაკონკრეტე.

დაბოლოს, არ მგონია, ცხოვრებისეულ ფასეულობებზე, მკვეთრად რადიკალური დამოკიდებულება გვქონდეს და რა ვიცი ძმაო...

უბრალოდ ვერ გავიზიარებ იმ მოსაზრებას, რომ ოჯახის შექმნით, სიმარტოვე, გაბეზრება და მისთანები აღარ გვაწუხებს.


გიო გურჯი. 2009-10-07 14:52:47

გეთანხმები...

ვაა აქ საინტერესო საუბრებიააა.... :? ვეთანხმები ნიკას....

ძმაკაც.. რწმენაზე საუბარი ძალიან ინტიმური რამ არის.. არც მე ვარ დიდი სალოსი.. პირიქით და ძალიან პირიქით.. მაგრამ.. სვეტიცხოვლის მრევლი ვარ და მისაუბრია ამ თემაზე მამებთან.. მისაუბრია ბევრი.. და ბევრიც წამიკითხავს მათი რჩევით.. აქედან გამომდინარე.. გავბედე და მივეცი თავს უფლება გამომეთქვა მათი აზრი და შეხედულება ამ ყველაფერზე.. ჩემით მოფიქრებული არაფერი მითქვამს მე..

შენი უფლებები და თავისუფლებები შენი საქმეა.. ძმაკაც.. მაგაში არ ვერევი მე..

ლექსს და მასთან დაკავშირებულ საკითხებს რაც შეეხება კიდევ.. შეძლებით ყველაფერი შეიძლება.. მაგრამ - ვისთვის როგორ.. აქაც არაფერი პირადული.. ნაწერზე ვლაპარაკობ - ჩემთვის მაგარი სიკეთეა.. ოჯახი რომ მყავს.. და იქამდე ვიყო მაგრად - სანამ ეს მომბეზრდეს.. ეგ არ მოხდება და თუ ეგ მოხდა - ნიკა ჩერქეზიშვილის დედა ვატირე მე.. ეს გინდა პირადულადაც გაიგოს ვინემ - ჩემს თავზე ვთქვი.. კი.. დეპრესიული მდგომარეობა არსებობს.. მაგრამ ისე არ უნდა დაეცე კაცი - რომ ოჯახი და ცოლი და შვილი ამ შენს დაცემაში გარიო.. მარტო კი არ ხარ.. ძმაკაც.. არ ხარ ნაღდად.. მითუმეტეს თუ გულში ღმერთი გყავს.. თუნდაც მარტო მაგიტომ არ ხარ მარტო - რომ მაგ სიტყვებს ამბობ - მარტო ვარო.. ე.ი. სხვაც არის მარტო და ეგრე თუ მივყვებით ყველა მარტო ვართ.. მე სხვა მუღამზე ვწერ.. ერთი სიტყვით - შენ რას ეძახი ვიწრო გაგებას არ ვიცი და  - ჩემთვის ეს არის ერთადერთი და სწორი გაგება ამ ცხოვრების.. ვაჟკაცობის.. სხვა ყველაფერი სისუსტეა ჩემთვის.. მიუღებელი სისუსტე.. ვერ და არ დავწერ მე - ყელში ამოსული კადრები - ოჯახი..ცოლი.. შვილი.. ვერ და არ.. ძმაკაც..

ვიმეორებ კიდევ ერთხელ - ეს ჩემი აზრი და შეხედულებაა ნაწერზე და მასთან დაკავშირებულ საკითხებზე და არანაირად არ ვეხები შენს პირადულს..

მდა...

სალამი საყვარელ ხალხს!
მეგობრებს. დებს. ძმებს. ყველა კეთილ ადამიანს.

ჩემს ყველა მეგობარს:

ვერ დავიბრალებ_თავგამოდებულ მორწმუნეობას, ამ სიტყვების პირდაპირი გაგებით. მაგრამ ვიტყვი, რომ მწამს ისე, როგორც ცხოვრებამ მასწავლა. ცხოვრებას კი ცუდი ნამდვილად არაფერი უსწავლებია. ღმერთი გულის სიღრმით მწამს. პასუხისმგებლობით ვაცხადებ ამას. ოღონდ რელიგიაზე, საკუთარი შეხედულება მაქვს და ვფიქრობ ამისი სრული უფლებაც.

ახლა კი უშუალოდ ლექსზე:

    განა არ შეიძლება კაცს მობეზრდეს ყველაფერი?! თუ სიმარტოვეს მხოლოდ მისი ვიწრო გაგებით განვიხილავთ, ზოგი იმასაც მეტყვის, რაღა მარტო ხარ, ცოლი და შვილი გვერდზე თუ გყავსო? 

კითხვითვე: შენ თუ გიგრძვნია ოდესმე მარტოობა?
სავარაუდო პასუხი - დიახ. რამდენჯერ...(რადგან სხვა შემთხვევაში გულწრფელი ვერ იქნება)
პასუხის პასუხი: ჰოდა, რომ მოვსულიყავი მე და როდესაც შენ მარტო გრძნობდი თავს, მეთქვა - რაღა მარტო ხარ? ღმერთი შენთან ერთად არ არის მეთქი?..

და მერე???

მოკლედ არ არის ამ ლექსში, არც ოჯახის. არ ღმერთის და არც არავისი უარყოფა. მეც თგვენგვარივე ქართველი ვარ :) არ დაგავიწყდეთ!

უბრალოდ ვერ გავიზიარებ იმ მოსაზრებას, რომ ოჯახის შექმნით, სიმარტოვე, გაბეზრება და მისთანები აღარ გვაწუხებს.

8. "არა სიცოცხლე, არა სიკვდილი, არამედ რაღაც სხვა" - ეს სიტყვები.. ტერენტიმდე.. ოცი საუკუნით ადრე.. ყველაზე მთავარმა თქვა.. ზევსუნია.. და პასუხიც გასცა..
იყო მას მერე - არა ერთი და ორი.. მრავალი..
სულ ბოლო და ყველაზე სავსე.. ამომწურავი.. გიოსი ვიცი მე.. საჯაიასი..  - "რომ ღმერთი, ღმერთი, რა თქმა უნდა, ჩემო გიორგი.."
და.. შეიძლება ვცდები.. მაგრამ.. ამ ნაწერშიც ეს ქარი ჰქრის.. იმ ნაწერიდან წამოსული ქარი.. ოღონდ აქ სამწერტილია დატოვებული და "შემდეგ კი".. საჯაიასთან პასუხია - რომ ღმერთი, ღმერთი..


ნიკას დაუწერია ის, რისი თქმაც მომინდა გურჯის ლექსის წაკითხვის შემდეგ....
გიოს ლექსი გამახსენდა "რეზიუმე"


"მამა, რომლიც აღარც ვიცით...
დედა, რომელიც - უანგაროდ!
შვილი, რომელიც გავასხვისეთ,
ცოლი, რომელიც უარვყავით -
სუფთა ფურცელზე ჩამოვწეროთ,
უნდა სულ რაღაც ათი წუთი... "

და
"დგები. გადიხარ და ატყობ, რომ პრობლემა გახდა
ქუჩაც, რომელსაც მიჰყვები და არავინ მოგდევს,
ჯიხურიც, სადაც შეგიძლია სასურველ გაზეთს
შეავლო თვალი, შეიძინო და შემდგომ ამის, -
თუკი ჯერ კიდევ ცოცხალი ხარ, ღმერთის შეწევნით, -
სახლიც, რომელშიც გელოდება ვინმე და ტახტიც,
რომელზეც მშვიდად შეგიძლია, დაწვე და მოკვდე,
თუნდაც ცოტა ხნით, თორემ დიდხანს ვინ გაცლის ასეთ
მარტივ ან სიკვდილს, ან სიცოცხლეს და ა. შ. და მისთ.
ბრუნდები. წვები. არაფერი. წევხარ. ეწევი."

დეპრესიული განწყობა მოიტან გურჯის ლექსმა.... აი ისეთი, ყველაზე და ყველაფერზე შემომწყრალი ადამიანის....რომლის გზა საბოლოოდ ღმერთამდე მიდის....

:)

ჩვენ ამ ნაწერზე ვსაუბრობთ.. ეს ცალკე სულიერი არსებაა.. ყოველშემთხვევაში - მე ასე ვუყურებ პოეზიას.. მხოლოდ ასე..
და არანაირი კავშირი არ აქვს იმასთან გიო გურჯს ცოლი ჰყავს თუ არა..

კარგი.. მოვრჩი მე.. ჩემი სათქმელი ვთქვი.. ვფიქრობ ზალიან გასაგებად და მხოლოდ სიკეთით.. 

თუ გათენდება.. თუ თვალს გაახელ კაცი.. თუ ცოლსა და შვილს დაინახავ.. ღმერთო შენს სახელს ვეთაყვანეო  - თქვი და მიყევი ამ გზას.. რა გზას უნდა დაადგე მეტი სიკეთე გქონდეს..

შენ სად ტრიალებ.. არ ვიცი.. ზევსუნია.. მე - ოჯახზე - ცოლზე და შვილზე გელაპარაკები.. მხოლოდ ამაზე.. ჰოდა.. ღმერთს თუ ეძებ კაცი.. და მის პოვნა გინდა.. ჯერ ის საჩუქარი უნდა დაინახო და დააფასო.. ძალიან უნდა დაინახო და ძალიან უნდა დააფასო.. რასაც ის გაძლევს და გჩუქნის.. ახალი სიცოცხლე მხოლოდ მისი ნებით იბადება და ქორწინებაც ზეცაში რიგდება მხოლოდ.. შვიდი საიდუმლოდან ერთ-ერთი ყველაზე დიდი სიკეთეა ეგ უფლისა ადამიანებზე.. და ვერა.. ვერ გავიგებ სხვანაირად მე..

8- ჭეშმარიტება

"არა სიცოცხლე, არა სიკვდილი, არამედ რაღაც სხვა" - ეს სიტყვები.. ტერენტიმდე.. ოცი საუკუნით ადრე.. ყველაზე მთავარმა თქვა.. ზევსუნია.. და პასუხიც გასცა..
იყო მას მერე - არა ერთი და ორი.. მრავალი..
სულ ბოლო და ყველაზე სავსე.. ამომწურავი.. გიოსი ვიცი მე.. საჯაიასი..  - "რომ ღმერთი, ღმერთი, რა თქმა უნდა, ჩემო გიორგი.."
და.. შეიძლება ვცდები.. მაგრამ.. ამ ნაწერშიც ეს ქარი ჰქრის.. იმ ნაწერიდან წამოსული ქარი.. ოღონდ აქ სამწერტილია დატოვებული და "შემდეგ კი".. საჯაიასთან პასუხია - რომ ღმერთი, ღმერთი..
ჰოდა.. იმის თქმა მინდა.. რომ.. ის რასაც ვეძებთ.. რასაც "სხვა ჰორიზონტს" და ათას სხვა სახელს ვეძახით ჩვენშია და ღმერთი ჰქვია..
მოვეშვათ ახლა გიოს ლექსს და ამ ნაწერში.. ამ ჩამონათვალში.. რაც აქ არის - მიუღებელია ჩემთვის ოჯახის.. ცოლისა და შვილის ხსენება.. ვერ ვეგუები და მორჩა.. ვერ ვიღებ.. აი ეს თუ ყელში ამოვიდა.. თუ ამას ვერ მოუარე კაცმა.. იხეტიალე და იყავი რამდენიც გინდა.. არა მგონია იპოვო რამე სიკეთე.. რაც არ უნდა ჰორიზონტები წყვიტო.. პირიქით დაიკარგები უფრო.. ერთადერთი - კაცი თუ ოჯახს მიატოვებ - ღმერთს უნდა შეუდგე მაშინ.. ეს უფრო დიდი სიკეთეა და აღარაფერია ამაზე დიდი.. თუ ამისკენ მიდის ავტორი.. ამ ნაწერში ეს არ ჩანს.. "ყავა, საუზმე, შეკურთხება" არ არის ეგ გზა.. "ოჯახი" რომ არ იყოს ნახსენები.. დავწერდი - კარგი ლექსია - და განწყობაც კარგად მოაქვს-მეთქი..

ყველა სიკეთით - ნიკა..

ქულები

აბა ნიკუშ.

ოჯახი - ცოლი- შვილი.. მეტი მრავალფეროვნება რა გინდა.. ძმაკაც..

მოგესალმებით!

გმადლობთ.

ყელში ამოსული კადრები. ოთახი. დილა.
თვალის დახუჭვა, კვლავ გახელა. დილა. ოთახი.
ეწევი. დგები. შემოდგომა. ოჯახი. შვილი.
ცოლი. იგივე... შემოდგმა. შვილი. ოჯახი.


ერთფეროვნება ყელში ამოსული...

მგონი, ყველაზე მეტად ეს მომეწონა თქვენებიდან...

:) ისე უბრალოდ მარტივად და ლამაზადაა ყველაფერი... :)