ჯერ ჩემმა სულმა გაიწია,
მას გაჰყვა ხორციც.
სიმართლე გითხრათ სულ არ სურდა
ხორცს ეს ყოველი.
უკვე ვიპოვე სიყვარულით აღსავსე სახლი.
რომელშიც ყველას ეფინება მადლი მთოველი.
ახალ სამყაროს დავეძებდი, სიყვარულიანს,
ამ ძებნაში კი, მრავალ დღეს და წელს ჩაუვლია.
ლაბირინთიდან გამოვედი ვარდისფერ გზაზე
და სიყვარული მინიშნებდა: ,,იარე ასე".
აქ ყველაფერი ლამაზია, სხვა სამყაროა,
გუმბათოვანი დარბაზია და შიგ წყაროა,
კი, შიგ წყაროა და წყალი დის მაცოცხლებელი,
აქაა ჩვენი მოკვდავ სულთა გამცოცხლებელი,
სწორედ აქ იგრძნობ რომ არსებობ და რომ გხედავენ,
ამ გუმბათის ქვეშ მეუფესთან თხოვნას ბედავენ.
აი აქაა ცისარტყელა, ზღვა საწყაული,
ნუთუ გინახავთ ქვეყნად დიდი სხვა სასწაული?
მოსჩქეფს დარბაზში სიყვარულის წყარო ანკარა,
ვაზი მზადაა, რომ დაიმყნას ყლორტი პატარა,
მწყემსი დაეძებს უგზო-უკვლოდ დაკარგულ კრავებს,
მამა უძღებ შვილს, სიხარულით გაუღებს კარებს.
სახლი ვიპოვე, სიყვარულის მფრქვეველი სახლი,
ქრისტე ვიპოვე, ჩემი მხსნელი, აღვსილი მადლით,
სიტყვა ესმა ყურს, სასწაულის მომქმედი ძალის,
დაე, უფალმა გაამრავლოს ასეთი სახლი.

ნონა ლაცაბიძე