ჩანახატი

„მკვდარ თითებს შორის იღვრებიან ნაცრისფერი მარგალიტები.~
                                                                            თრაქლი

ვდგები. ხმამაღლა ვკითხულობ თრაქლის.
ხმაური სუნთქავს ოთახის იქეთ.
ეზოში მშრალი კივილით დაჰქრის
ქარი და უხმოდ ემხობა პირქვე.
რა მესმის...რომელ მოლოდინს ვუხმო,
რომელი დარდი მიჩანს ბრკოლებად,
ეზოში ქარი ქვითინებს უხმოდ,
ფანჯრიდან სუნთქვა მიიბოლება.
1995