ფრაგმენტი



შემხვდი!
უნდა მოგიყვე როგორ მციოდა
როცა ვიფიქრე რომ მიმატოვე
როცა ვგრძნობდი როგორ გამოდიოდი ძარღვებიდან
როგორ გამოდიოდი და ტოვებდი სხეულს,
სულსაც ტოვებდი ასე მეგონა-
-პლანეტაზე მარტო ვრჩებოდი,
როცა მილიონები დადიან ირგვლივ!
როცა მილიონებში დადის სიცოცხლე!
როცა მილიონობით სიცოცხლეა ჩვენს გარშემო!

შემხვდი!
უნდა მოგიყვე როგორ მციოდა
სამსახურიდან მოსულს!
როცა სახლში არავინ მხვდებოდა.
როგორ გადიოდა წლები
როგორ გადიოდი შენ!
როგორ გადიოდი ჩემი ცხოვრებიდან,
როცა ვფიქრობდი, არც არასოდეს ჰყოფილხარ მასში.

შემხვდი!
იმ ღამეებზეც უნდა გითხრა
როგორ მციოდა!
როგორ მციოდა,
როცა ძილით გადაღლილ ფარდებს,
უძილობით გადაღლილი თვალებით
უძილობით გადაღლილ მზერას
დავაყრდნობდი
და იყო ღამე!
უბრალოდ იყო ღამე
და
ნებიერად დასრიალებდნენ ავტომანქანები
ქუჩაში იყო ღამე
და
მე
მაკლდებოდი შენ.
მე მაკლდებოდი შენ
როცა იმდენად ახლოს მეგონე,
ვერ ვიფიქრებდი რომ შემეძლო შენი დაკარგვა.
და თუ როგორმე...
და ჩემი \"შემხვდი\" გეუცნაურა
მე გაგახსენებ
რომ შენ, ერთხელ
და
უკვე
შემხვდი.