მახსოვს პირველად ყაყაჩო რომ მოგიწყვიტე
რაღაც სინაზე და სიმარტოვე ახლდა ქალური,
მგონი პირველად სიყვარულიც შენ შემოგფიცე
ძლიერ გიხდებოდა ნაწნავი ლაზური...

ფერმკრთალ თითებზე ხელით, რომ შეგეხე
ახლაც ისე გითრთის როგორც წინაზე
სადღაც წვიმაც ტირის ეფერება სახეს,
ნაფეხურები იხატება თითქოს სილაზე

ახლაც ამ გაზაფხულს ისევ მძაფრად ასდის
შენი ჩალისფერი თმების სურნელი.
ვიღაც დაგვცინოდა ზოგიც გიჟად გვთვლიდა
პეპლებს დასევდაო ორი სულელი,

ჩემთვის მეყვარები,ჩუმად ჩემ სხეულში
დავდივარ ახლაც სევდით დაზაფრული,
რაღაც მღელვარება გაჩნდა ისევ გულში
აი ამიტომ მიყვარს გაზაფხული...