(იოახიმს)
-----------------
ისეთი ვნებით ველოდები წელსაც გაზაფხულს,
სიცოცხლედ ვწვეთავ,
როგორც მაშინ,-
როცა შენი ნაბიჯების გაგონებისას
კიბეზე გულის მზეს გიფენდი
კართან სიტყვის უცნაურ ღრუბელს
და ვწითლდებოდი-
როცა შენი ხშირი სუნთქვიდან
ამოზრდილ სურნელს მეცხრე ცაზე კვამლად ავყავდი.
----
დღესაც მზადა ვარ- შენი რწმენის ფესვთან ავყვავდე
გაჩუქო კიდევ ორი შვილი-ტყუპი თვალებით
დრო წარსულიდან მომავლამდე სიტყვით გამყავდეს
და თეთრ ღაწვებზე გამოყრილი ეჭვის ხალები
კანს ავაცალო, ხელუკუღმა ვესროლო ღამეს
და მერე გულზე დაგეხვიო სხივად ირიბად 
რომ  სისხლში ჩაგრჩეს საუკუნის მდუღარე წამი
აყვავებული შვილებად  და ზღაპრის გმირებად.
....
შენს გრძელ ღამეში შემოვალ და ზღაპრად ჩავწვები
მარტის მომწვანო თვალებით და თეთრი ღაწვებით.
2010.