მე და შენ -  სამყაროს პატარა რგოლები,
პლიუსი, მინუსი,  ოქტავა მინორზე...
მთავრდება ძველი, და  ახალი როლები
იწყებენ ფორიაქს ცხოვრების მინდორზე...
გაქცევა?! საიდან? ან სულაც სადამდე?
ფიქრები ერთია - მთვრალი და შეშლილი,
დილა ხომ ისედაც მაშიშვლებს ვადამდე
და აღარც ღმერთია რაიმეს შემცვლელი...
მოდი და მითხარი  რომ ახლა ყველაფერს
ვამსხვრევ და ვატოვებ გამოვლილ პანდუსებს.
ხო, მოდი მითხარი, რომ ისევ მთვრალი ვარ,
დღეს მაინც ავიტან სიცილს და დატუქსვებს,
და ისევ ისეთი უცვლელი დოზებით,
ტკივილს გავიყუჩებ სარდაფში სირჩებით,
ისევ გათოვებად დავუცდი სიგიჟეს,
და ალბათ დილასაც შევხვდები გინებით,
რომ მერე არ იყოს ისევ საფიქრალი -
ვიღაცის თვალებში ნაპოვნი სიმშვიდე,
ნაწყვეტი სუნთქვების ფიქრებად ფრიალი,
დარდი და... საშინლად უაზრო სიშიშვლე...
მოდი და მითხარი, რომ არ ვართ მე და შენ -
სამყაროს საოცრად პატარა რგოლები,
პლიუსი, მინუსი, ოქტავა მინორზე...
მთავრდება ძველი, და … ახალი როლები
იწყებენ ფორიაქს ცხოვრების მინდორზე...