 | ავტორი: შატილიონი ჟანრი: პოეზია 15 აგვისტო, 2010 |
კაცი ვიყავ და მიწად ვიქეცი, ჩამოვიცილე სევდა შვიდკეცი, დადგრა მდუღარე ცეცხლი და ვნება, რადგან უფალმა ასე ინება. გადაიქროლეს დროის რაშებმა, ლაგამ-აღვირი დახრეს ლაშებმა, გაქრა საფლავის ნიში და სვეტი, დრო-ჟამისაგან ნაქარ-ნასეტყვი, საფლავის ლოდი ხავსმა დაფარა, წახდა ხავერდი, დაჭკნა ზაფრანა. მაგრამ რა ვუყო, რატომ არ ქრება ფერფლში მბორგავი შმაგი ვნებები, ისე ცხელია ამ მიწის გული, დიდხანს საფლავში ვერ გავჩერედები. თუკი მიწა ვარ, მაშ რად არ ქრება ჩაუქრობელი ვნების ხანძარი? სიყვარულისთვის ნაკურთხ გულების გამაპობელი, როგორც ხანჯალი? მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები! მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები!
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
19. გაიხარე ამ ემოციისთვის!! წარმატებები პატივისცემით ბოლერი(ბესარიონ დიოსკურიელი) გაიხარე ამ ემოციისთვის!! წარმატებები პატივისცემით ბოლერი(ბესარიონ დიოსკურიელი)
18. მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები! მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები!
+777 მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები! მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები!
+777
17. ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები! + ;) ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები! + ;)
16. სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები!
სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები!
13. თქვენი წაკითხული ჩამესმა თითქოს.. წარმოგიდგინეთ კიდეც :)
რატომღაც სუფრასთან ,ღვინით სავსე ჯამით ხელში..... თქვენი წაკითხული ჩამესმა თითქოს.. წარმოგიდგინეთ კიდეც :)
რატომღაც სუფრასთან ,ღვინით სავსე ჯამით ხელში.....
12. მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები,
+5!!! მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები,
+5!!!
11. მომეწონა, +2 მომეწონა, +2
10. მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები!
როგორ ვთქვა ახლა, რომ მეც მომედო ეგ დაუმცხრალი ცეცხლი-მეთქი... ბანალურია ძალიან და იმიტომ... არადა, ტანში ჟრუანტელად დამიარა სტრიქონებმა და სიტყვებმა... ვინც რა უნდა, ის თქვას, მე კი ვიტყვი, რომ ნაღდი ქართველის მიერ დაწერილი ძალიან ნაღდი ლექსია.
მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები!
მაშ, გაუმარჯოს, შატილიონო!!!
მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები!
როგორ ვთქვა ახლა, რომ მეც მომედო ეგ დაუმცხრალი ცეცხლი-მეთქი... ბანალურია ძალიან და იმიტომ... არადა, ტანში ჟრუანტელად დამიარა სტრიქონებმა და სიტყვებმა... ვინც რა უნდა, ის თქვას, მე კი ვიტყვი, რომ ნაღდი ქართველის მიერ დაწერილი ძალიან ნაღდი ლექსია.
მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები!
მაშ, გაუმარჯოს, შატილიონო!!!
9. აი ესაა, სისხლი, ჩემი სისხლი ... !
აი ესაა, სისხლი, ჩემი სისხლი ... !
8. საოცარი ლექსია!!! 55555555555555555555555555 საოცარი ლექსია!!! 55555555555555555555555555
7. იხარე ქართველო! იხარე ქართველო!
6. მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები!
მიყვარს ამ ადამიანის ლექსები და რა ჩემი ბრალია? და ძალიან მიხარია, პირადად რომ ვიცნობ ამ ლექსების ავტორს! გაიხარე, შატილიონო! 5 მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები!
მიყვარს ამ ადამიანის ლექსები და რა ჩემი ბრალია? და ძალიან მიხარია, პირადად რომ ვიცნობ ამ ლექსების ავტორს! გაიხარე, შატილიონო! 5
5. , ისე ცხელია ამ მიწის გული, დიდხანს საფლავში ვერ გავჩერედები. თუკი მიწა ვარ, მაშ რად არ ქრება ჩაუქრობელი ვნების ხანძარი? სიყვარულისთვის ნაკურთხ გულების გამაპობელი, როგორც ხანჯალი? მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები! მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები! მოდით აქ ეხლა მცოდნეებო და თქვით რა არის ამ ლექსში მთავარი?... რითიც ულამაზესი და უმშვენიერესია ლექსის წყობა თუ...პათოსი და სიყვარული?.... სიტყვები სიყვარულით ცეკვავენ...ცოცხლები არიან... აი ეს არის მთავარი.. პოეტს უყვარს...გულით უყვარს თავის მიწა... თავის ქვეყანა...სიცოცხლე...აი მთავარი... ბრავო!!!5555555555 , ისე ცხელია ამ მიწის გული, დიდხანს საფლავში ვერ გავჩერედები. თუკი მიწა ვარ, მაშ რად არ ქრება ჩაუქრობელი ვნების ხანძარი? სიყვარულისთვის ნაკურთხ გულების გამაპობელი, როგორც ხანჯალი? მე ისევ მოვალ, როცა ვენახში ვაზს დაასკდება თაფლის ჯიქნები, და ქვევრის თავზე, პაპას მარანში, აცეკვდებიან ცელქი ჭინკები, სიყვარულის და ძმობის დესპანად თქვენს თასში ღვინოდ ჩამოვინთები, სისხლში რომ ცეცხლი დაიწყებს დუღილს, ის დაუმცხრალი ცეცხლი ვიქნები! მაშ, გაუმარჯოს მშობლიურ მიწას, როცა მის მტვერში ჩავილექები, მთვარისფერ თასით შესვით ღვინო და ქარს გაატანეთ ჩემი ლექსები! მოდით აქ ეხლა მცოდნეებო და თქვით რა არის ამ ლექსში მთავარი?... რითიც ულამაზესი და უმშვენიერესია ლექსის წყობა თუ...პათოსი და სიყვარული?.... სიტყვები სიყვარულით ცეკვავენ...ცოცხლები არიან... აი ეს არის მთავარი.. პოეტს უყვარს...გულით უყვარს თავის მიწა... თავის ქვეყანა...სიცოცხლე...აი მთავარი... ბრავო!!!5555555555
4. ბრწყინვალე ლექსია! ასეთი ლექსები იშვიათობაა აქ! 55555 ბრწყინვალე ლექსია! ასეთი ლექსები იშვიათობაა აქ! 55555
3. აი, პოეზია! :) 555! აი, პოეზია! :) 555!
2. ძალიან კარგია. მშობლიური მიწისა და ზოგადად ყველაფრის სიყვარულით არის გამსჭვალული. ძალიან კარგია. მშობლიური მიწისა და ზოგადად ყველაფრის სიყვარულით არის გამსჭვალული.
1. რა კარგი ლექსია, ძალიან... :) ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ავტორი ხართ. ამ გვერდზე სხვანაირად ვიმუხტები ხოლმე... ბრავო... :) რა კარგი ლექსია, ძალიან... :) ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ავტორი ხართ. ამ გვერდზე სხვანაირად ვიმუხტები ხოლმე... ბრავო... :)
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|