-ხევგრძელით მეფის სპა- ჯარი
ზღვად შემოგადგა, კვეტარო,
ზე ღრუბლით  გადმომზირალო,
რკინის და რვალის მკვნეტავო!
ერთიბერობის  გვირგვინის,
სკიპტრისად  ქვეგამხედვარო,
გულს გარეთ ნაერთგულებო,
ცას რისხვით შენაყეფარო!
- ჩავალ, ხმლდახმალ ჩავსხეპავ
ზე ამომდინარ ლაშქარსო,
მოდიან, მოაბნელებენ,
მოსთელვენ დიყს და ავშანსო.
ცხენლაღად მოგელაობენ,
თან  უქარვებენ ავშარსო,
მზეზე გაუდის კრიალი
სისხლ-ოფლით ნაპოხ  ჯავშანსო,
-შეგელეწება ზღუდენი,
რაგინდ ლაშქარი შეჰყარო,
მეხი ჩაგიტანს მედგარი,
თავად მეხო და მედგარო!
შეგემუსრება  თხემ- ჭერხო,
ნიადაგ  დაუდეგარო,
სხვისიც  იქა თქვი ვაჟობა,
სად შენი დაიმკვეხარო.!
-გლოვისად  გაიშლებოდე
პირშუქიანის დალალო,
თვალ- მარგალიტო,  მდუღარევ,
დაუხარჯავო სალარო!
მზეთუნახავად გაზრდილო,
პირიმზევ, კოშკში ნამალო,
ვეღარ გიშველის მდევარი,
ვერც  შეცხადება  მალმალო!
ირმის ჯოგს გამოვემწყემსე,
წიწამურს  მინდა ჩავლალო,
ერთიბერობის ნაკოდ გულს
წყლულებზე  წავცხო მალამო,
მცხეთას  ტაძარი ავაგო
საუფლო და საარაკო,
სისხლი ვაწოვო გულისა,
მარჯვენა შევუზვარაკო!
კლდეგაღმით  ცად აზიდულა
საბუის დარბაზ-პალატი,
ცა დაგემხობათ ორთავეს,
თუ გულს გაივლეთ ღალატი,
ტახტის ორგულთა მოსისხლე
რისხვით  მძვინვარებს  ჯალათი,
შემოგიმტვრევენ დირეთა
მეფის სპა და ჯამაათი,
სულ შხამად ამოგენთხევათ
ერისთაობის შარბათი!
-----------------------------
განა სულ სისხლის ზღვა გვედგა,
განა სულ ცრემლი გვდიოდა,
ცას მოწყვეტილი ვარსკვლავი,
აქ ტაძარ-ციხედ  ცვიოდა,
დედა ღვთისმშობელს ულხინდა,
ღვთის მადლი გადმოდიოდა,
წინაპრის ლოცვა-კურთხევა
ისმოდა საიქიოდან!