(ჰერეთული პასტორალი)


გამოვცდით მაწიმს...
ეჰ, წარსული ფარსაგად მაწვიმს...
შევყურებ მინდვრებს,
კლდეებს,
ქედებს,
მთებს,
ტაძრებს,
ხიდებს...
შენ უკვე სხისი მიწა გქვია,
ჰერეთო, აწი...
შენ ხომ გაგყიდეს!..

დარუბანდიდან
ჭიშკრით, კლიტენით,
ასე გამოვლო დავითმა გზანი,
განქარდნენ, დედავ, ძველნი მიზანნი...
ვტირი ქურმუხთან
სოხუმს და ცხინვალს,
მამულს დაფლეთილს
ვიგლოვ,
ვიზარი...

საინგილოში ვეძებო რაღა,
ტაო-კლარჯეთში ვეძებო რაღა,
სამაჩაბლოში ვეძებო რაღა,
ან აფხაზეთში ვეძებო რაღა,
ჰა, სტუმრად მხოლოდ მოხერხდეს ნახვა,
როგორც აქ,
მიწყდეს ენა ქართული
და გაბატონდეს თანდათან სხვა ხმა,
სხვამ გაიბჯინოს ფესვები ხალხმა!..

ჩვენ დაგვრჩეს ოდენ
თვალთაღა აღხმა,
ჩვენ დაგვრჩეს ოდენ
თვალთაღა აღხმა,