მოგწონს ესა თუ ის
ლედი ესა და ეს...
და უცაბედად წვიმს
როცა თვალსა და ხელს

შუა მზე ჰქრება,  ცას
ფერი ედება მკვდრის,
როგორც არ უნდა მას,
როგორც არ უნდა მის,

ხელი ჩასჭიდო ხელს
და გემო იგრძნო წვის,
ლედი ესა და ეს,
ლედი ესა თუ ის,

არად დაგიდევს ამ
თეთრი გედების ტბებს...
ათი ათასი რამ,
ასე წაბლისფერ თმებს,

ხან მიუქარებს, ხან
მიმოუქარებს, რომ
ამ ენით უთქმელ ტანს,
ამ გადასახდელ ომს,

ომის არ ჰქონდეს რა
და ისე ჰგავდეს ომს
ხერხეულიძე ცხრა
ძმა მოგაგონოს, რომ

ჟინი გასცხრილო ჟინს,
ნება უგანო განს !
მარადისობის წამს,
ჯიქურ წარუძღვე წინ,

არად ჩააგდო რა,
არად ჩაგდო ვინ,
რომ საკუთარ თავს წინ
ხელი ღმერთივით ჰკრა

როცა ესა თუ ის,
ლედი ესა და ეს,
შუა თვალსა და ხელს,
(რა ნაღვლიანად წვიმს)