ნაწერი, რომლსაც ყველაზე კარგად ნინორე გაიგებს

დამიჯერებ? მაშინ მოგიყვები.

ეხლა იმ იასამნისფერი პლანეტიდან გწერ, მე და შენ გამგზავრებას, რომ ვაპირებდით. არ გეწყინოს უშენოდ რომ წავედი, მაგრამ რა მექნა? იქ მეც მოულოდნელად აღმოვჩნდი. ტატოსთან ვიყავი, მერე წვიმა წამოვიდა, შუქიც ჩაქვრა და ოთახს მხოლოდ მოელვარე ცა ანათებდა. ტატოს ხომ იცი სიმღერა უყვარს. ხოდა პიანონისთან დაჯდა, ეეე ეს შუქი მაინც არ არისო, მაგრამ მე სხვა ხმამ ჩამითრია და პლანეტაზეც ასე აღმოვჩნდი. ხო ნეტკა იქ ტატო კი არა ლილეტა მღეროდა. კლავიშებზეც მის თითებს ვხედავდი და ვფიქრობდი ნეტა ტატოსაც იგივე თუ ესმისთქო. არაფერი მიკითხავს, მაგრამ ვიცი თვითონაც, რომ ეგრძნო იმ წუთას მაინ არ იტყოდა. მე სიმღერის ძველებურად მცხვენოდა. იქ ხომ ლილეტა მღეროდა...ტატომ იცი გამომხედა და რომ მიხვდა მაინც ხმის ამომღები არ ვიყავი  ისევ შეტრიალდა. ცოტახანში მობილურმდა დარეკა და ტატოს სახე შეეცვალა. 
- ლ ი ლ ე ტ ა ა...


თურმე მაიმუნი ვასაკა ყოფილა...გახსოვს როგორ შეგვაშინა? ვირტუალურ სივრცეში, რომ აციმციმდა და მე სულელს წამიერად გამიხარდა, უი ლილეტა შემოსულათქო.

***
ეს კი იმ ღამით დაწყებული წერილია, როდესაც შენ ნერვიულობდი და ლილეტასთვის ჩამოტანილ წყაროს წყალს სვამდი. მე კი ტატოს გამოგზავნილი შეტყობინების  მეშინოდა და ძალიან დიდხანს არ ვკითხულობდი.

***

მე და შენ ისევ მოვიწყინეთ ნეტკა და ეჰ...
გახსოვს ვამბობდით, არ ვიცით რა გვწყინსო. ნეტა ეხლაც მასე ვიყოთ.
ვიცი, ისეთ წერილს გწერ ალბათ დიდი ხნის შემდეგ თუ გაჩვენებ. იმიტომ რომ...  უბრალოდ მასეა საჭირო და რა ვქნა. მინდა გითხრა : იცი, ნეტკა ყველაფერი კარგად იქნება...გული მიგრძნობს და მე გული რასაც მიგრძნობს ყოველთვის ისე ხდება, მაგრამ რაღაც ბანალური გულშემატკივრობა გამომივა. ასე, რომ ჩუმად ვარ და ჩემთვის, სადრაც სიღრმეში ვჩურჩულებ. ვიცი ტუჩების მოძრაობას დაინახავ, შენ ხომ ნიანგი ხარ, კეთილი ნიანგი და თანაც დიდთვალება კეთილი ნიანგი.
სადღაც აქვე ხარ და ვეღარც გელაპარაკები. უბრალოდ გწერ და ისიც მომავლისთვის გწერ. Gგიშვებ გზავნილს და მჯერა ლამაზი სასწაულების. ხო, შენსავით მჯერა და თვალებს ვაფართოებ, იქნებ სადმე, ვინმემ, რამე...
***
იცი ნეტკა გულმა მომატყუა... ხო, ჩემზე აფერისტი აღმოჩნდა და მომატყუა...
ეს ყველაზე მტკივნეული და საშინელი წერილი იქნება... და ამიტომ აღარ გამოგიგზავნი...

ნეტა ვასაკა როგორაა? ან იმ ვირტუალურ გვერძე ვინ მაიმუნობს...ვასაკაა ვითომ? რას გაიგებ...

და მაინც, დიდი ხნის შემდეგ მაინც გადავწყვიტე წერილის გამოგზავნა.
ლილეტა ხომ ანგელოზებმა კარგ ადგილას წაიყვანეს.