აი, ეს არსება, ეს საცოდაობა, საბანქვეშ შემძვრალი და თავჩამალული... მწვავე ,,პადაგრებზე" ყოველღამ რომ ვადებ სალბუნებს. ახლადგაღვიძებულს ხერხემლის გამართვაც რომ არ შეუძლია, ვის გინდათ, ვის გინდათ, ვის გინდათ, ვის!
ვინც შინშემოსული გზადაგზა იშორებს ფეხსაცმელს, შარვალს და მიმოყრის ძირს, და ამბობს ყოველღამ ,,მორჩა, ეს ბოლოა!" ვინც გადაეჩვია უწამლოდ ძილს.
ვინც თავის ჩემოდნებს არასდროს ალაგებს, და აბაზანაში სველ წინდებს ყრის. რა - რად ღირს, დღემდე რომ მაინც ვერ გაიგო, ცნობა რომ არ იცის ღამის და დღის.
ეი, თქვენ, ქალებო, ლამაზო ქალებო, ქერა, ლურჯთვალებო, თქვენ, ტანმოქნილებო თანაც ფერმკრთალებო, გეყოთ აღტაცება, გეყოთ ვნებიანი ვარდნა და დაცემა! ვის გინდათ გაძლება ასეთი ქმრის?
ანდალუზიაში ახლა საღამოა, მზე ჩადის, ფოთლებში ნიავი ქრის...
აქ, ჩატანუგაში ნელ-ნელა თენდება. ცოტაც და, ჩავთვლემ სავარძელში, პლედამდე ხელის გადაწევა კი ძნელია! ის როგორ იყო? ჰო!
,,გელი და მგონია, გაჩერდა საათი. რა ნელა მოძრაობს წუთების ისარი. მოხვალ და დამათრობ, მოხვალ და დამათრობ. მითხარი სიტყვები სიყვარულისანი!"*
მეტი აღარ მახსოვს. კედელზე კიდია ახალი აფიშა: შავგვრემან პროფილს ოდნავ გინათებს თაფლისფერი. გიელავს თვალი. მკერდით ზნექ სივრცეს. აი, აიქნიე შავი მკლავები! ხელის მტევნები - - თეთრი მტევნები - - ფრთები უბუმბულო... სცენის იატაკი თითქოს წყლის ჭავლია. ზედ ტერფს არ ისველებ, ქუსლით არ ეხები და ამ სიჩუმეში მაინც რომ ხმა ისმის! კაკუნი, კაკუნი, და კიდევ კაკუნი!
ფეხზე დგას, ინგრევა ინგრევა დარბაზი, გიხმობენ, ყვირიან:
ფლამენკო, ფლამენკო, ფლამენკო, ბი-იიის!
---- * ფრაგმენტი ფლამენკოს ფოლკლორული ტექსტიდან ,,ბოლო გამოთხოვება"
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
10. მომეწონა ძალიან,ძალიან!:) მომეწონა ძალიან,ძალიან!:)
9. ძალიან კარგია, მოგიკითხეთ, 555 ძალიან კარგია, მოგიკითხეთ, 555
7. მადლობა ძვირფასებო, გულთბილი გამოხმაურებებისთვის. ლელა საყვარელო! მიხარია, რომ სხვა კი არა, სწორედ იმ კუთხით აღგიქვამთ ყველაფერი , რომლითაც ავტორი გრძნობს და ხედავს. ,,ფლამენკო" - კონკრეტული სახეა ხელოვანის მეუღლის ბედისა - ზოგადი პრობლემისა. თავიდან ეს ნაწარმოები ჩაფიქრებული მქონდა, როგორც ნაწილი ჰიპოკრატეს ცნობილ სენტენციით შთაგონებული მინი პოემების ციკლისა, სათაურით , ვიტა ბრევის" (ვიცი, რომ ამ ციკლის დანარჩენ ოთხ ნაწარმოებს - ლომზე, ჭიპზე, ,,პერცოვკაზე" და ,,საშიშ ექსპერიმენტზე იცნობთ) მისი ამოსავალი კონცეფცია იყო ,,არს ლონგა'', გაგებული, როგორც ,,ოსტატობა -ხანგრძლივია"' დამკვიდერებული მცდარი გაგების,, ხელოვნება მარადიულია' - საპირისპიროდ. მუშაობის პროცესში თავდაპირველ მიზანდასახულებს ავცდი, მაგრამ თვითონ ლექსმა მოითხოვა ასე. მეც დავემორჩილე და და აღარ ვიძალადე, რომ მაინცადამაინც იმ ციკლისთვის ,,მომერგო". ამასობაში კი ჩემს ახალ კრებულში (,, ვიტა ბრევის'' ) ვერ მოხვდა. წიგნი პარასკევს იქნება მზად. ეს კი, დარჩეს,,მაწვნის დედად'' მომავალი კრებულისათვის, რომელსაც, ალბათ, მომავალში, ოდესმე გამოვცემ. მადლობა ძვირფასებო, გულთბილი გამოხმაურებებისთვის. ლელა საყვარელო! მიხარია, რომ სხვა კი არა, სწორედ იმ კუთხით აღგიქვამთ ყველაფერი , რომლითაც ავტორი გრძნობს და ხედავს. ,,ფლამენკო" - კონკრეტული სახეა ხელოვანის მეუღლის ბედისა - ზოგადი პრობლემისა. თავიდან ეს ნაწარმოები ჩაფიქრებული მქონდა, როგორც ნაწილი ჰიპოკრატეს ცნობილ სენტენციით შთაგონებული მინი პოემების ციკლისა, სათაურით , ვიტა ბრევის" (ვიცი, რომ ამ ციკლის დანარჩენ ოთხ ნაწარმოებს - ლომზე, ჭიპზე, ,,პერცოვკაზე" და ,,საშიშ ექსპერიმენტზე იცნობთ) მისი ამოსავალი კონცეფცია იყო ,,არს ლონგა``, გაგებული, როგორც ,,ოსტატობა -ხანგრძლივია"` დამკვიდერებული მცდარი გაგების,, ხელოვნება მარადიულია` - საპირისპიროდ. მუშაობის პროცესში თავდაპირველ მიზანდასახულებს ავცდი, მაგრამ თვითონ ლექსმა მოითხოვა ასე. მეც დავემორჩილე და და აღარ ვიძალადე, რომ მაინცადამაინც იმ ციკლისთვის ,,მომერგო". ამასობაში კი ჩემს ახალ კრებულში (,, ვიტა ბრევის`` ) ვერ მოხვდა. წიგნი პარასკევს იქნება მზად. ეს კი, დარჩეს,,მაწვნის დედად`` მომავალი კრებულისათვის, რომელსაც, ალბათ, მომავალში, ოდესმე გამოვცემ.
6. ახლა კი ავყევი ფლამენგოს რიტმს!!! "- თეთრი მტევნები - - ფრთები უბუმბულო... სცენის იატაკი თითქოს წყლის ჭავლია. ზედ ტერფს არ ისველებ, ქუსლით არ ეხები და ამ სიჩუმეში მაინც რომ ხმა ისმის! კაკუნი, კაკუნი, და კიდევ კაკუნი!" აი, ეს ნაწილი განსაკუთრებულად ხსნის გმირის ხასიათს, მაინც როგორ უყვარს თავისი "ეს საცოდაობა"! მე სხვა კუთხით აღვიქვი ეს ლექსი, ტრაგიზმით სავსე, როგორც თვით "ფლამენკო"... წარმატებები:) ახლა კი ავყევი ფლამენგოს რიტმს!!! "- თეთრი მტევნები - - ფრთები უბუმბულო... სცენის იატაკი თითქოს წყლის ჭავლია. ზედ ტერფს არ ისველებ, ქუსლით არ ეხები და ამ სიჩუმეში მაინც რომ ხმა ისმის! კაკუნი, კაკუნი, და კიდევ კაკუნი!" აი, ეს ნაწილი განსაკუთრებულად ხსნის გმირის ხასიათს, მაინც როგორ უყვარს თავისი "ეს საცოდაობა"! მე სხვა კუთხით აღვიქვი ეს ლექსი, ტრაგიზმით სავსე, როგორც თვით "ფლამენკო"... წარმატებები:)
5. ძალიან მომეწონა. 555! ძალიან მომეწონა. 555!
3. ეი, თქვენ ქალებო, ლამაზო ქალებო, ქერა, ლურთვალებო, თქვენ, ტანმოქნილებო თანაც ფერმკრთალებო, გეყოთ აღტაცება, გეყოთ ვნებიანი ვარდნა და დაცემა!
:D:D:D ეი, თქვენ ქალებო, ლამაზო ქალებო, ქერა, ლურთვალებო, თქვენ, ტანმოქნილებო თანაც ფერმკრთალებო, გეყოთ აღტაცება, გეყოთ ვნებიანი ვარდნა და დაცემა!
:D:D:D
1. მე მაგრად ვიხალისე ახლა აქ.. :) მშვენიერია...
ვის გინდათ გაძლება ასეთი ქმრის?
:D:D:D:D მე მაგრად ვიხალისე ახლა აქ.. :) მშვენიერია...
ვის გინდათ გაძლება ასეთი ქმრის?
:D:D:D:D
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|