ხვავი

                      ხორბალს, ჭვავს თუ წიწიბურას,
                      ფეტვს, მუხუდოს, ქერს და შვრიას,
                      მიწა კვებავს, ცა ცვარს აფრქვევს
                      და უგზავნის სხივს მადლიანს.

                      ადამის ძე მარჯვედ მხნეობს,
                      ლოცვით იწყებს დილას მზიანს,
                      მისი ოფლით გადანამულ
                      დოვლათს-,,ჭირნახული''  ჰქვია.


                                                        ჯვარცმა

                      ჯვარცმის მადლი შეგეწიოს!-
                      ლოცავს მღვდელი პატარას,
                      მზე იღიმის და ბრწყინდება
                      ზეცის ლურჯი კამარა.

                      თვალფოფინა გოგო-ბიჭებს
                      უფლის კალთა მფარველობს,
                      რომ დაიცვან, შეიყვარონ
                      ეს ხატულა მთა, მდელო,
                        უპატრონონ, მოუარონ
                        სამშობლოს, საქართველოს.


                                                        ჰაერი

                      ჰაერს  ცრემლად აეკინძა
                      ჩუმი საგალობელი,
                      ბერი ხანძთა სასოებით
                      დგას და მლოცველს მოელის.
                      ღირს მამათა ძვალშესალაგს
                      მოსავს ზეცის ნათელი,
                      საქართველოს ღმერთს ავედრებს
                      წმიდა გრიგოლ ხანძთელი;
                      ,,უდაბნოთა ქალაქმყოფი'',
                      ,,ჩაუქრობი სანთელი''.

                  ჩემი ლექსების ციკლი  ,,ანიდან...ჰაემდე'' (უმცროსკლასელთათვის)  დასრულდა,  უფლის ნებითა და შემწეობით.  დიდი მადლობა ყველას, ვინც წაიკითხა, შეაფასა, ან უბრალოდ თვალი გადაავლო ჩემს მოკრძალებულ  შემოქმედებას.  მე თქვენს თანადგომას გამუდმებით ვგრძნობდი და სულიერად ვძლიერდებოდი.  დაგლოცოთ უფალმა!  მიყვარხართ!  შეგეწიოთ დედა ღვთისმშობლის  წყალობა და მეოხება  მაცხოვრის წინაშე!!!