მაგდა ზარის ხმამ გამოაფხიზლა. - დედა, მამიკო მოვიდა, - თავი შემოყო ოთახში თეამ. - თეა, არ გამაბრაზო, წადი, იმეცადინე, თორემ... - რა, “თორემ”, მიმტყიპავ? - გაეცინა თეას. - თორემ ყველაფერს ვეტყვი მამაშენს. ის გასწავლის ჭკუას. ჰო, მართლა, რა ქვია ქეთინოს საქმროს? - გურამი... რატომ მეკითხები? - შეცბა თეა. - ისე, უბრალოდ, დამაინტერესა!... - მაგდამ ისეთი გულუბრყვილო თვალებით შეხედა თეას, რომ მას გაეცინა. - და რა გვარია გურამი? - რა გვარია და გეგეჭკორი... - რა? - წამიერად თვალთ დაუბნელდა მაგდას, - გაიმეორე, რა თქვი?!... - გეგეჭკორი... რა მოხდა, დედა?! - არაფერი... რამდენი წლის არის გურამი? - ჩაილაპარაკა მაგდამ და თან გონებაში გამოიანგარიშა გიას ძმის წლოვანება: “ის ახლა 23-24 წლისა უნდა იყოს... ღმერთო, მხოლოდ ის ნუ იქნება!” - 23 წლის არის გურამი.... დედა, რა ფერი დაგედო?! მამას დავუძახო? - არა!... თეა, გაფიცებ ჩემს თავს, მამიკოს გაფიცებ, შენ უნდა შესძლო იმ გურამის დავიწყება... მპირდები? - მაგდამ თეას ხელს მოუჭირა გაყინული თითები. - ჰო, კარგი, დედა, რა მოგდის? რა მოხდა, გამაგებინე... მამა, დედა ცუდად არის!... - თეა შურდულივით გავარდა მეორე ოთახში. ნოდარი წამლებით ხელში შემოვარდა ოთახში და სწრაფად მივიდა მაგდასთან. - რა მოხდა?! ნუ გეშინია, ჩვენ აქ ვართ, შენთან... – ნოდარმა ყურის ბიბილოები დაუზილა ფერდაკარგულ მაგდას და წამოჯდომაში მიეხმარა, შემდეგ თავადაც ჩამოჯდა და მაგდა მკერდზე მიიყრდნო, - აბა, შემომხედე?! ნუ გეშინია, ფერი მოგივიდა... გამაგრდი, შენ ხომ ჩემი ჭკვიანი გოგო ხარ?!
თეამ რომ ნახა, დედას აღარაფერი სჭირსო, თავის ოთახში გავიდა და სავარძელში ჩაჯდა. “ნეტა რატომ იმოქმედა დედაზე გურამის გვარმა? რა მოხდა ასეთი?! არა... დედა, აშკარად, იცნობს მას... აბა, სულ თავიდანვე, რატომ მეცნობოდა ასე ძალიან გურამის სახე?!...”
თეამ ყელზე მოისვა ხელი, - მედალიონი მოედო თითებს...
“ამ მედალიონსაც როგორ უყურებდა გურამი?! მომახსნევინა და დაათვალიერა.... რომ დახედა, რა მეკიდა გულზე, იმის შემდეგ გაცილებით უფრო თბილად მექცეოდა... იმდენად თბილად, რომ მეგონა, ვუყვარდი-მეთქი... ქეთინოსაც როგორ არ დაცდა, რომ გურამი მისი შეყვარებული იყო?! რაც არ უნდა იყოს, ვფიცავ, რომ ჩემი მეგობრობა ქეთინოსადმი უფრო ძლიერი იქნება, ვიდრე გურამის სიყვარული! შენს თავს ვფიცავ, ჩემო დედიკო, მე დავივიწყებ გურამს...!”
ფიქრობდა თეა და თან ცრემლები ცვიოდა თვალებიდან: ადვილი არ იყო პირველი სიყვარულის ამორეცხვა გულიდან.
ნოდარს პატარა ბავშვივით მიეხუტებინა მაგდა და ოქროსფერ თმაზე ეფერებოდა. - ნოდარ, ახლაც ისე გიყვარვარ, როგორც ადრე? - უფრო მეტადაც, მაგდა... რა მოხდა, რატომ გახდი ცუდად? - არაფერი მომხდარა... ნუ გეშინია! - ადამიანის ფერი არ გადევს... მითხარი, რა მოხდა?! - არაფერი მომხდარა ჯერ... - ჯერ?... აწი რაღა უნდა მოხდეს? ნუ მაშინებ, მაგდა! - ჯერ არა, ნოდარ... ჯერ კიდევ 7 თვეა იქამდე!... - რა გამოცანებით მელაპარაკები?!... რა ხდება, გამაგებინე...
მაგდა უფრო მყუდროდ “მოეწყო” ნოდარის მკერდთან, უფრო მეტად მიეხუტა და მკერდზე აკოცა. - ნოდარ, მე... მე ფეხმძიმედ ვარ!... - გაიმეორე!... მაგდა, გაიმეორე, რა მითხარი! - ნოდარს ეგონა, “მომეჩვენაო”... - ჩვენ კიდევ ერთი შვილი გვეყოლება, ნოდარ!... საოცარია, თეას შემდეგ საერთოდ აღარ დავრჩენილვარ ფეხმძიმედ და... - მაგდააააა, შენ ვერ წარმოიდგენ, რა ბედნიერი ვარ! ღმერთო ჩემო! - ნოდარმა კი არ თქვა, ამოიყვირა და ძალიან მაგრად ჩაიკრა გულში თავისი “პაწაწინა” მეუღლე. - ფრთხილად, გიჟო! - გაეცინა მაგდას. - გიჟი ვარ!... გიჟი ვარ, აბა რაააა! გიჟობა არ არის, ასე რომ მიყვარხარ? - ნოდარმა ფრთხილად აკოცა მაგდას საფეთქელთან და... უცებ მართლაც გიჟივით დაუწყო კოცნა თვალებზე, შუბლზე, ტუჩებზე, ყელზე... - არის... გიჟობა არის, აბა რაააა! - მაგდამ ხელები შემოხვია, თვითონაც ჩაეხუტა და ჩაილაპარაკა, - ღმერთო ჩემო, რაზე ვამბობდი უარს!
ცალი ხელი გაითავისუფლა ნოდარის მარწუხებივით შემოჭერილი მკლავებიდან და ლოყაზე ჩამოუსვა, მერე კი ნოდარის წინ გაშალა მუჭი... სველი ხელისგული დაანახა... ასე “ამოწმებდა”-ხოლმე მაგდა, ტიროდა თუ არა პატარა თეა... ასე ჩამოწმინდა 4 წლის თეამ ცრემლები მაგდას, როცა ნათიასგან სახლში ბრუნდებოდნენ... ეს იყო ერთგვარი რიტუალი, რომლითაც ამბობდნენ: “სატირალი არაფერია და რა გატირებსო?!”
- რა ბედნიერი ვარ, მაგდა.... - ნოდარ, მაპატიებ ოდესმე ჩემს სიგიჟეებს? - მე შენ ასეთი “გიჟი” მიყვარხარ... ვერც კი წარმომიდგენია, შენ რომ სხვანაირი იყო!... - მიყვარხარ, ნოდარ! - მეც ძალიან მიყვარხარ, ჩემო პაწაწა!
* * *
გავიდა 10 დღე. დღეს თეას პირველი გამოცდა აქვს. გამოცდა დღის 2 საათზეა დანიშნული.
ჯერ 10 საათი იყო მხოლოდ. თეა სავარძელში იჯდა და ფიქრობდა: “რომ ჩავიჭრა?... რომ ვერ მოვეწყო?... რომ...” ამ დროს კარებზე ზარი დარეკეს. თეამ კარი გააღო, - სადარბაზოში გაგა იდგა წითელი ვარდების თაიგულით ხელში.
- გაგა? შენ აქ საიდან გაჩნდი?! დასასვენებლად არ იყავი წასული? - თეამ გაგა გადაკოცნა და მისაღებში შეუძღვა, - რა კარგია, აქ რომ ხარ?! - აბა სად უნდა ვიყო? შენ ხომ დღეს პირველი გამოცდა გაქვს?!... - ხო, მაგრამ... ზღვაზე იყავი და... - მე რომ ახლა ზღვაზე ვიყო, იმ ზღვაში ჩავიხრჩობოდი ნერვიულობით.... - მოიცა, შენ რა, ჩემს გამო ჩამოხვედი ზღვიდან? - გაკვირვებისგან თვალები გაუფართოვდა თეას, - მართლა ჩემს გამო ჩამოხვედი გაგრიდან? - ჰო, თეა, შენს გამო! მე ხომ ვიცი, რა ძნელია მისაღებ გამოცდებზე გასვლა?! მე ჩავთვალე, რომ ჩემი ადგილი აქ იყო ახლა, შენს გვერდით... - გაგამ ნერწყვი გადაყლაპა, - შენ, რა, არ გინდოდა, რომ ჩამოვსულიყავი? არ გაგიხარდა?... - არა, როგორ არ მინდოდა... უბრალოდ, ეს ძალიან დიდი მსხვერპლია, გაგა, შენი მხრიდან, ახლა, ასეთ სიცხეში თბილისში ჩამოსვლა. - როცა გიყვარს... როცა გიყვარს, თეა, მაშინ სიცხე და მანძილი ხელს ვერაფერს შეუშლის. - როცა გიყვარს?... შენ, რა... - თეამ გაოცებით შეხედა გაგას. - ჰო, თეა!... - და გაგას შავი თვალები თეას ზღვისფერ თვალებს შეხვდა....
თვალები შეხვდნენ და ვეღარ მოცილდნენ ერთმანეთს!... მათ შორის სიყვარულის უხილავი ობობა აბამდა სიყვარულის უხილავ ქსელს.
თეას უჩვეულოდ შეუტოკდა გული. გაგა თეას მიუახლოვდა, ხელი მოჰკიდა... - თეა, ყვავილები გამომართვი...
თეამ უსიტყვოდ დაუქნია თავი, თან კი გაგას ცეცხლოვან შავ თვალებს ვერ აცილებდა თვალს. “ღმერთო ჩემო, რა ახლოს ყოფილა ბედნიერება, მე კი სად ვეძებდი მას?!”
თეამ თვალი დახუჭა. თვალდახუჭულმა ცხელი სუნთქვა იგრძნო სახესთან... არ გაახილა თვალი... ოდნავ გაეღიმა... მოლოდინით დაიძაბა... თვალი არც მაშინ აუხელია, როდესაც მის ტუჩებს ოდნავ, სულ ოდნავ შეეხო გაგას ტუჩები.
თეამ ბედნიერი ღიმილით გაიღიმა... “გაგაო”- ერთი კი მოასწრო ეთქვა და... მხურვალე კოცნამ აღარ დაასრულებინა სათქმელი. მის კენარ ტანს სალტესავით შემოეჭდო გაგას ხელები. დუგ-დუგ... დუგ-დუგ... დუგ-დუგ... გარკვევით გაიგონა გაგას გულისფეთქვა.
თეამაც შემოხვია ხელები და გაყუჩდა.
ალბათ დიდხანს იდგებოდნენ ასე ჩახვეულები, შემოსასვლელი კარის ხმას რომ არ გამოეფხიზლებინა ორივე, - მაგდა და ნოდარი დაბრუნდნენ თეას გამოცდაზე წასაყვანად.
თეამ ძლივს მოასწრო იატაკზე მიმობნეული ვარდების აკრეფა, ხოლო გაგამ სავარძელში ჩაჯდომა, რომ მაგდამ ოთახის კარი შემოაღო.
- ოჰ, გაგა?! შენ აქ საიდან გაჩნდი? ნათიაც ჩამოვიდა? - მაგდამ გაგა გადაკოცნა და სიყვარულით აუჩეჩა ქოჩორი. - არა, დეიდა მაგდა, მარტო მე ჩამოვედი.... თეასთან!... - გაგამ ალალი, წრფელი თვალებით შეხედა მაგდას, - ხომ არ მიბრაზდებით? მე ახლა აქ უნდა ვიყო, დეიდა მაგდა!... თეამ უნდა იცოდეს, რომ მე აქ ვარ, მის გვერდით ვარ ამ ძნელ წუთებში, - გაგამ თეას შეხედა და გაუცინა. - ბავშვებო!... - აღმოხდა მაგდას გაოცებისგან, - ბავშვებო, რა დროს თქვენი... - და სავარძელში მოწყვეტით ჩაჯდა. - ნუ ნერვიულობთ, დეიდა მაგდა... ჯერ არა! ჯერ თეა სტუდენტი უნდა გახდეს... თუ გნებავთ, პირველი კურსიც დახუროს... მთავარია, რომ ჩვენ სულ ერთად უნდა ვიყოთ და როდიდან, - ეს თქვენზეა დამოკიდებული. - გაგა, შენ რომ ჩემთვის ჯერ მსგავსი არაფერი გითქვამს? - თეამ ჭინკებჩამჯდარი თვალებით გადახედა ჯერ გაგას, შემდეგ – მაგდას... - მერე რა მოხდა? აი, დეიდა მაგდას თანდასწრებით გეუბნები... - გულწრფელად გაუკვირდა გაგას. - კი, მაგრამ, ასეთ რამეზე სხვების თანდასწრებით რომ არ საუბრობენ? - მე ერთი რამ ვიცი: მიყვარხარ და მინდა, რომ დეიდა მაგდამაც იცოდეს ამის შესახებ. მე ეს უკვე დედაჩემსაც ვუთხარი... ისე არ გამომიშვებდა.
ამ დროს ოთახში ნოდარი შემოვიდა. - ოჰ, გაგას გაუმარჯოს... როგორ ხარ, ვაჟკაც? - გმადლობ, ბიძია ნოდარ, - გაგამ ხელი ჩამოართვა ნოდარს და გადაკოცნა. - ხალხნო, არ დაგვაგვიანდეს... არ წავიდეთ? - ნოდარმა საათს დახედა.
მაგდამ შვებით ამოისუნთქა: შეწყდა ეს ნაადრევი საუბარი თეას მომავლის შესახებ... გადაიდო... მაგრამ რამდენი ხნით? არ იცოდა მაგდამ... ეს არავინ იცოდა!...
დ ა ს ა ს რ უ ლ ი.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
38. მომეწონა ქალბატონო თამარ, ძალიან მომეწონა.საოცარი თხრობის მანერა გაქვთ, თითქოს ჩემს თავლწინს ხდება ესს ყველაფერი :) მაგრამ მაინც მინდა დავამატო, არ ვიცი ეს რისი ბრალია იმის რომ პირ ველად გაცვლა წაქვიკიტხე თუ იმის რომ რომანები მანდამაინც არ მიყვარს, მე მაინც "გაცვლა" მირჩევნია...ეტყობა იმიტომ რომ მასში გრძნობების გარდა, სხვა ბევრი რამაა და ამან მიმიზიდა ეტყობა ასე ძალიან :) დიდი მადლობა :) მომეწონა ქალბატონო თამარ, ძალიან მომეწონა.საოცარი თხრობის მანერა გაქვთ, თითქოს ჩემს თავლწინს ხდება ესს ყველაფერი :) მაგრამ მაინც მინდა დავამატო, არ ვიცი ეს რისი ბრალია იმის რომ პირ ველად გაცვლა წაქვიკიტხე თუ იმის რომ რომანები მანდამაინც არ მიყვარს, მე მაინც "გაცვლა" მირჩევნია...ეტყობა იმიტომ რომ მასში გრძნობების გარდა, სხვა ბევრი რამაა და ამან მიმიზიდა ეტყობა ასე ძალიან :) დიდი მადლობა :)
37. დიდი მადლობა, ტყუპჩო... მე მწერალი არ ვარ, მაგრამ დიდი მწერალიც კი არ იტყოდა უარს ასეთ გულიან კომენტარზე... დიდი მადლობა! დიდი მადლობა, ტყუპჩო... მე მწერალი არ ვარ, მაგრამ დიდი მწერალიც კი არ იტყოდა უარს ასეთ გულიან კომენტარზე... დიდი მადლობა!
36. სამსახურში ვარ,ჩავამთავრე კითხვა და ყელში გაჩხერილი ბურთით ვზივარ:-( ამ სიკეთის ჟამს,აქ რომ ღნავილი მოვრთო გამიგიჟდებიან და ეხლა ამათ უხსენი რა მატირებს;-) კიდევ ერთხელ ვიტყვი და ამის შემდეგაც ბევრჯერ გავიმეორებ რომ ძალიან გულიანი ქალბატონი ხართ და უნახავად მიყვარხართ! სამსახურში ვარ,ჩავამთავრე კითხვა და ყელში გაჩხერილი ბურთით ვზივარ:-( ამ სიკეთის ჟამს,აქ რომ ღნავილი მოვრთო გამიგიჟდებიან და ეხლა ამათ უხსენი რა მატირებს;-) კიდევ ერთხელ ვიტყვი და ამის შემდეგაც ბევრჯერ გავიმეორებ რომ ძალიან გულიანი ქალბატონი ხართ და უნახავად მიყვარხართ!
35. გაიხარე, ცირა! გაიხარე, ცირა!
34. ერთ დღეში მთლიანად წავიკითხე, ქალბატონო თამარ და დიდადაც ვისიამოვნე. ნამდვილი ქართული სერიასია. ეს სიტყვები უარყოფითი დატვირთვით არ მიიღოთ. სრულიად სერიოზულად ვფიქრობ, რომ მშვენიერი სერიალის გადაღება შეიძლებება. თანაც წმინდა ქართული მუღამჩიკებით. დაძაბულია, დინამიურია. ცხოვრებისეულ და ჯანსაღ ემოციებს იწვევს. ყოველგვარი სიბინძურეებისა და თითიდან გამოწოვილი სისულელეების გარეშე. ერთი სიტყვით, ჩვენს სცენარისტებსა და რეჟისურებს თვალები თუ აქვთ, წარმატებისათვის განწირული მშვენიერი მზამზარეული პროექტია. დიდი მადლობა გაწეული შრომისათვის, ქალბატონო თამარ. ერთ დღეში მთლიანად წავიკითხე, ქალბატონო თამარ და დიდადაც ვისიამოვნე. ნამდვილი ქართული სერიასია. ეს სიტყვები უარყოფითი დატვირთვით არ მიიღოთ. სრულიად სერიოზულად ვფიქრობ, რომ მშვენიერი სერიალის გადაღება შეიძლებება. თანაც წმინდა ქართული მუღამჩიკებით. დაძაბულია, დინამიურია. ცხოვრებისეულ და ჯანსაღ ემოციებს იწვევს. ყოველგვარი სიბინძურეებისა და თითიდან გამოწოვილი სისულელეების გარეშე. ერთი სიტყვით, ჩვენს სცენარისტებსა და რეჟისურებს თვალები თუ აქვთ, წარმატებისათვის განწირული მშვენიერი მზამზარეული პროექტია. დიდი მადლობა გაწეული შრომისათვის, ქალბატონო თამარ.
33. გაგრძელება აგარ იქნება??? გაგრძელება აგარ იქნება???
32. რამდენიმე თვის წინ წავიკითხე და რადგან ახლახანს დავრეგისტრირდი,მხოლოდ ახლა შემიძლია გამოვხატო ჩემი ძაალიან დიდი მოწონება ნაწარმოებისადმი:) ძალიან თბილია და თითქმის ყველა გმირი შემაყვარა:) ასეთი დასასრული გამიხარდა:)
რამდენიმე თვის წინ წავიკითხე და რადგან ახლახანს დავრეგისტრირდი,მხოლოდ ახლა შემიძლია გამოვხატო ჩემი ძაალიან დიდი მოწონება ნაწარმოებისადმი:) ძალიან თბილია და თითქმის ყველა გმირი შემაყვარა:) ასეთი დასასრული გამიხარდა:)
31. მშვენიერი იყო, გაიხარეეეეეეეეეე:) მშვენიერი იყო, გაიხარეეეეეეეეეე:)
30. აქ დავწერ შეფასებას... ძალიან მომეწონა, ერთბაშად რომ კითხულობ, უფრო იგებ, რომ სულაც არ არის გაწელილი... პირიქით მე გაგრძელებასაც სიამოვნებით წავიკითხავდი....;) მომეწონა მაგდას თავგანწირვა და ნოდარის დიდი სიყვარული.... გატაცებით ვიკითხე... საოცრად დინამიურია... მომეწონა გიასა და ლეას სიყვარული.... მოკლედ სიყვარული დას იყვარული...სამყაროს მთავარი ღერძი..... საბრუნებელი სული....გაიხარე, თამარ!:):):) აქ დავწერ შეფასებას... ძალიან მომეწონა, ერთბაშად რომ კითხულობ, უფრო იგებ, რომ სულაც არ არის გაწელილი... პირიქით მე გაგრძელებასაც სიამოვნებით წავიკითხავდი....;) მომეწონა მაგდას თავგანწირვა და ნოდარის დიდი სიყვარული.... გატაცებით ვიკითხე... საოცრად დინამიურია... მომეწონა გიასა და ლეას სიყვარული.... მოკლედ სიყვარული დას იყვარული...სამყაროს მთავარი ღერძი..... საბრუნებელი სული....გაიხარე, თამარ!:):):)
29. მომენატრებააააააააააააააა მომენატრებააააააააააააააა
28. დ ა ს ა ს რ უ ლ ი.
#:-S
დ ა ს ა ს რ უ ლ ი.
#:-S
27. ბევრი მქონდა გამოტოვებული, ამობეჭდილი ერთბაშად უფრო კარგად წამეკითხა... ბოლოს თბილი ემოცია დამიტოვა. და კიდევ, ძალიან კარგად ხსნით ხასიათებს... არ გაჩერდეთ ამ რომანზე... ბევრი მქონდა გამოტოვებული, ამობეჭდილი ერთბაშად უფრო კარგად წამეკითხა... ბოლოს თბილი ემოცია დამიტოვა. და კიდევ, ძალიან კარგად ხსნით ხასიათებს... არ გაჩერდეთ ამ რომანზე...
26. ის რომანი დამთავრდა და ახალს როდის იწყებ? ის რომანი დამთავრდა და ახალს როდის იწყებ?
25. აი...მაინც გული დამწყდა რა.... იმაზე, რომ დასრულდა :( გმადლობთ ქალბატონო თამარ ასეთი კარგი რომანისთვის :)
აი...მაინც გული დამწყდა რა.... იმაზე, რომ დასრულდა :( გმადლობთ ქალბატონო თამარ ასეთი კარგი რომანისთვის :)
24. კაკადუ, დიდი მადლობა შეფასებისთვის. ერთ რამეს ვიტყვი მხოლოდ (თავის გასამართლებლად): თავიდან, ჩანაფიქრში - ეს მართლაც მაგდას მონოლოგიური ცხოვრება იყო... მაგდა იხსენებს თავის ცხოვრებას და პარალელს ავლებს მისი გოგონას სიყვარულთან... ანუ, რატომ აქვს თეას თბილი გამოხედვა და მას, მაგდას - ცივი... რატომ ჩაბუდებულა მაგდას თვალებში სიცივე?
თანდათან სხვა გმირებიც შემოვიყვანე და... რომანი აღარ არის მონოლოგიური. დასასრული კი... არ ვიცი, ვითომ ძალიან სწრაფად დასრულდა? თავიდან რომანს სხვა დასასრული ჰქონდა. მაგრამ ძალიან ბევრმა "მისაყვედურა" : "საფიქრებელს აღარ გვიტოვებ, მე უნდა მქონდეს საშუალება, ფიქრში მაინც წავიყვანო შემდგომში გმირების ცხოვრება, როგორც მე მინდაო"...
და შევცვალე დასასრული! ა ბატონო!... თქვენს წარმოსახვაში როგორც გინდათ, ისე გააგრძელეთ... ჩააბარებს თეა უნივერსიტეტში თუ ვერა? გაჰყვება თეა გაგას თუ არა? სად წავიდა მარინკა? რა ბედი ექნება თამუნას? გაყვება ქეთინო გურამს თუ არა? გაუჩნდება თუ არა მაგდას მეორე შვილი, ნოდარისა და მაგდას, აწ უკვე, სიყვარულის ნაყოფი?... და ა.შ.
ყველას ძალიან დიდი მადლობა, ვინც წაიკითხა მაგდა და შეაფასა იგი. ვინც წაიკითხა და არ შეაფასა - მათაც მადლობას ვუხდი... მადლობას ვუხდი ყველას, ვინც პირველი გვერდის დაწერიდან (1987 წელს) და ბოლომდე (2008 წლამდე), მათ მიერ გამოთქმული მოსაზრებებით, მოახდინა გავლენა რომანში სიუჟეტის განვითარებაზე...
აქვე მინდა, მადლობა გადავუხადო ლიტ.გეს ადმინს, - ადარნასეს, რომელმაც მისდაუნებურად, ჩემს გაპიარებას შეუწყო ხელი, - ამ რომანის ლინკის დაგდებით ლი.გეს ფორუმზე. გმადლობ, ადარნასე, შენ სრულად გამოისყიდე ჩემს წინაშე ჩადენილი დანაშაული! კაკადუ, დიდი მადლობა შეფასებისთვის. ერთ რამეს ვიტყვი მხოლოდ (თავის გასამართლებლად): თავიდან, ჩანაფიქრში - ეს მართლაც მაგდას მონოლოგიური ცხოვრება იყო... მაგდა იხსენებს თავის ცხოვრებას და პარალელს ავლებს მისი გოგონას სიყვარულთან... ანუ, რატომ აქვს თეას თბილი გამოხედვა და მას, მაგდას - ცივი... რატომ ჩაბუდებულა მაგდას თვალებში სიცივე?
თანდათან სხვა გმირებიც შემოვიყვანე და... რომანი აღარ არის მონოლოგიური. დასასრული კი... არ ვიცი, ვითომ ძალიან სწრაფად დასრულდა? თავიდან რომანს სხვა დასასრული ჰქონდა. მაგრამ ძალიან ბევრმა "მისაყვედურა" : "საფიქრებელს აღარ გვიტოვებ, მე უნდა მქონდეს საშუალება, ფიქრში მაინც წავიყვანო შემდგომში გმირების ცხოვრება, როგორც მე მინდაო"...
და შევცვალე დასასრული! ა ბატონო!... თქვენს წარმოსახვაში როგორც გინდათ, ისე გააგრძელეთ... ჩააბარებს თეა უნივერსიტეტში თუ ვერა? გაჰყვება თეა გაგას თუ არა? სად წავიდა მარინკა? რა ბედი ექნება თამუნას? გაყვება ქეთინო გურამს თუ არა? გაუჩნდება თუ არა მაგდას მეორე შვილი, ნოდარისა და მაგდას, აწ უკვე, სიყვარულის ნაყოფი?... და ა.შ.
ყველას ძალიან დიდი მადლობა, ვინც წაიკითხა მაგდა და შეაფასა იგი. ვინც წაიკითხა და არ შეაფასა - მათაც მადლობას ვუხდი... მადლობას ვუხდი ყველას, ვინც პირველი გვერდის დაწერიდან (1987 წელს) და ბოლომდე (2008 წლამდე), მათ მიერ გამოთქმული მოსაზრებებით, მოახდინა გავლენა რომანში სიუჟეტის განვითარებაზე...
აქვე მინდა, მადლობა გადავუხადო ლიტ.გეს ადმინს, - ადარნასეს, რომელმაც მისდაუნებურად, ჩემს გაპიარებას შეუწყო ხელი, - ამ რომანის ლინკის დაგდებით ლი.გეს ფორუმზე. გმადლობ, ადარნასე, შენ სრულად გამოისყიდე ჩემს წინაშე ჩადენილი დანაშაული!
23. ყველაფერი გასაგებია რომ ეს მაგდას მონოლოგიური ცხოვრებაა დასაწყისიდან დამტავრებამდე. უბრალოდ ერთი შემიძლია ვთქვა რომ ცოტათი გაწელილია დასაწყისიდან ფინალამდე. არ ვიცი ქალბატონო თამარ ჩემი აზრი თქვენთვის მისაღები იქნება თუ არა, მარა ცოტა ნაჩქარვეი ხომ არ არის ამ შემთხვევაში დასარულის გაკეთება? დიდი მადლობა ყურადღებისათის. გისურვებთ წარმატებებს. ეპილოგის გამო შეფასებას უმაღლეს დავწერ. ყველაფერი გასაგებია რომ ეს მაგდას მონოლოგიური ცხოვრებაა დასაწყისიდან დამტავრებამდე. უბრალოდ ერთი შემიძლია ვთქვა რომ ცოტათი გაწელილია დასაწყისიდან ფინალამდე. არ ვიცი ქალბატონო თამარ ჩემი აზრი თქვენთვის მისაღები იქნება თუ არა, მარა ცოტა ნაჩქარვეი ხომ არ არის ამ შემთხვევაში დასარულის გაკეთება? დიდი მადლობა ყურადღებისათის. გისურვებთ წარმატებებს. ეპილოგის გამო შეფასებას უმაღლეს დავწერ.
21. "კარგია ყველაფერი, რაც კარგად მთავრდება" :) 5 "კარგია ყველაფერი, რაც კარგად მთავრდება" :) 5
20. მეც ძაან მომეწონა დასასრული...
მეც ძაან მომეწონა დასასრული...
19. აბა მომიყევით, როგორ გინდოდათ, რომ დამთავრებულიყო?
აბა მომიყევით, როგორ გინდოდათ, რომ დამთავრებულიყო?
18. მშვენიერი დასასრულია მშვენიერი დასასრულია
17. თამრი ეს წუთია ჩამოვედი, ზალიან კარგია, მაგრამ გული დამწყდა, რომ დამთავრდა. თამრი ეს წუთია ჩამოვედი, ზალიან კარგია, მაგრამ გული დამწყდა, რომ დამთავრდა.
16. ვაააააააა ეს რეები მომხდარა სანამ მე იქ ვიჯექი შენ მაინც არ გაგახსენდი?! ვფიქრობდი თამრიკოს მაინც გავახსენდები თქვა ,აპაააააა ვაააააააა ეს რეები მომხდარა სანამ მე იქ ვიჯექი შენ მაინც არ გაგახსენდი?! ვფიქრობდი თამრიკოს მაინც გავახსენდები თქვა ,აპაააააა
14. ესე რატომ? თუმცა ავტორის არჩევანია როგორ დაამთავრებს :) ესე რატომ? თუმცა ავტორის არჩევანია როგორ დაამთავრებს :)
13. თამრი,მე ძაან ჩამოვრჩი,მარა ერთიანად ავინაზღაურებ...:)
მარიამობას გილოცავ,გფარავდეს...:) თამრი,მე ძაან ჩამოვრჩი,მარა ერთიანად ავინაზღაურებ...:)
მარიამობას გილოცავ,გფარავდეს...:)
12. უსახლკარო, შენ მაგაზე როგორ გაწყენინებ? ;) მაგრამ, მე ხომ ტელეკომპანია იმედი არ ვარ, რომ მეორე დღესვე ახალი სერიალის გაშვება დავიწყო? :-? აი, ცოტა დავისვენებ, გადავერთვები სხვა თემაზე და... მერე დავწერ, აბა რას ვიზამ? მითუმეტეს, რომ ჩემს ერთ-ერთ მკითხველად მეგულები?! ;;) უსახლკარო, შენ მაგაზე როგორ გაწყენინებ? ;) მაგრამ, მე ხომ ტელეკომპანია იმედი არ ვარ, რომ მეორე დღესვე ახალი სერიალის გაშვება დავიწყო? :-? აი, ცოტა დავისვენებ, გადავერთვები სხვა თემაზე და... მერე დავწერ, აბა რას ვიზამ? მითუმეტეს, რომ ჩემს ერთ-ერთ მკითხველად მეგულები?! ;;)
11. დამთავრდა?
აჰმ
შემდეგ სერიალს როდის ჩაუშვებთ წარმოებაში?
დამთავრდა?
აჰმ
შემდეგ სერიალს როდის ჩაუშვებთ წარმოებაში?
10. ურაააა. წიგნს როდის გამოუშვებ? 5 ურაააა. წიგნს როდის გამოუშვებ? 5
9. აუფ...დაუკმაყოფილობლობის გრძნობა დამრჩა.. :( აუფ...დაუკმაყოფილობლობის გრძნობა დამრჩა.. :(
8. იმიტომ გამიხარდა, რომ ეხლა ამოვბეჭდავ სულ და თავიდან ბოლომდე გემრიელად წავიკითხავ. ;) იმიტომ გამიხარდა, რომ ეხლა ამოვბეჭდავ სულ და თავიდან ბოლომდე გემრიელად წავიკითხავ. ;)
7. ეს თავი - პროლოგის გაგრძელებაა... ანუ პროლოგსა და ეპილოგში თეა 17 წლისაა უკვე. დანარჩენს კი - მაგდა თავის ახალგაზრდობას იხსენებს. :) ეს თავი - პროლოგის გაგრძელებაა... ანუ პროლოგსა და ეპილოგში თეა 17 წლისაა უკვე. დანარჩენს კი - მაგდა თავის ახალგაზრდობას იხსენებს. :)
6. მეგონა პირველი წავიკითხავდი,მაგრამ ვინ დამაცადა:)
ეს თავი, ქალბატონო თამარ, ისე დაიწყეთ მართალი გითXრათ, დასაწყისი რამდენჯერმე გადავიკითხე,მეგონა ქეთინო სახელი შეგეშალათ:D უცებ ქეთინო ვერ ვიცანი ამ რომანში და...:D
ნუ ლელას ვეთანხმები ყავის ვარიანტში:D
ნუ მოკლედ, მადლობა თქვენ:) მეგონა პირველი წავიკითხავდი,მაგრამ ვინ დამაცადა:)
ეს თავი, ქალბატონო თამარ, ისე დაიწყეთ მართალი გითXრათ, დასაწყისი რამდენჯერმე გადავიკითხე,მეგონა ქეთინო სახელი შეგეშალათ:D უცებ ქეთინო ვერ ვიცანი ამ რომანში და...:D
ნუ ლელას ვეთანხმები ყავის ვარიანტში:D
ნუ მოკლედ, მადლობა თქვენ:)
5. რა იყო, ბექა?! ასე თუ გაგიხარდებოდა ამ რომანის დამთავრება, არ მეგონა! მოუშორეთ ხომ ვენესუ(ლ)ელური სერიალი? უი, როგორ მომეწონა ეს სიტყვა?!..... რა იყო, ბექა?! ასე თუ გაგიხარდებოდა ამ რომანის დამთავრება, არ მეგონა! მოუშორეთ ხომ ვენესუ(ლ)ელური სერიალი? უი, როგორ მომეწონა ეს სიტყვა?!.....
4. ვაშაააა. : )) :)) ვაშაააა. : )) :))
3. სასიამოვნო ჟრუანტელით დამთავრდა რომანი, დავეჩვიე და ყავას შოკოლადს ვეღარ მივატან ამის შემდეგ და მომკალით!:) სასიამოვნო ჟრუანტელით დამთავრდა რომანი, დავეჩვიე და ყავას შოკოლადს ვეღარ მივატან ამის შემდეგ და მომკალით!:)
2. ვუი,დამთავრებულა.
აბა შევუდგები კითხვას. ვუი,დამთავრებულა.
აბა შევუდგები კითხვას.
1. უიიი როგორ გამიხარდა:D მგონი პირველი მე ვიქნები ვინც წაიკითხავს უიიი როგორ გამიხარდა:D მგონი პირველი მე ვიქნები ვინც წაიკითხავს
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|