22. შესანიშნავია შესანიშნავია
20. მაგარია თუნდაც ამიტომ "ჩემს სულში ახლა უხმოდ დადიან
ის ამინდები, შენ რომ ინებე..." და თუნდაც ამიტომ "ხომ მივაცილე ხსოვნა კარამდე,
თმააბურდულმა აზრდავარცხნილი?.." და მთლიანობაშიც რა! მაგარია თუნდაც ამიტომ "ჩემს სულში ახლა უხმოდ დადიან
ის ამინდები, შენ რომ ინებე..." და თუნდაც ამიტომ "ხომ მივაცილე ხსოვნა კარამდე,
თმააბურდულმა აზრდავარცხნილი?.." და მთლიანობაშიც რა!
19. მართლა პოეზია.
მოგეფერე მართლა პოეზია.
მოგეფერე
18. გაყინულია ჩემი დარდის ტბა,
წვეთს სიმარტოვეს სველი მინები.
ჩემს სულში ახლა უხმოდ დადიან
ის ამინდები, შენ რომ ინებე...
ახლა ნამდვილად შემეფერება
წვიმა რომ უკრავს, ის მელოდია...
ლამაზად სევდიანი:( გაყინულია ჩემი დარდის ტბა,
წვეთს სიმარტოვეს სველი მინები.
ჩემს სულში ახლა უხმოდ დადიან
ის ამინდები, შენ რომ ინებე...
ახლა ნამდვილად შემეფერება
წვიმა რომ უკრავს, ის მელოდია...
ლამაზად სევდიანი:(
17. თანანა ძალიან ძალიან ლამაზი ლექსი...
555 თანანა ძალიან ძალიან ლამაზი ლექსი...
555
16. ძალიან ლამაზი ლექსია :) ძალიან ლამაზი ლექსია :)
15. რა ლამაზად უკრავს წვიმა :) რა ლამაზად უკრავს წვიმა :)
14. ძალიან ლამაზი ლექსი
ისევ გავყურებ ფიქრის დერეფანს,
ფეხმოუცვლელად დგას მოლოდინი.
წარმატებები! ძალიან ლამაზი ლექსი
ისევ გავყურებ ფიქრის დერეფანს,
ფეხმოუცვლელად დგას მოლოდინი.
წარმატებები!
13. შესანიშნავია! შესანიშნავია!
12. აზრდავარცხნილი - მომეწონა აზრდავარცხნილი - მომეწონა
11. აი, ქალური, ნაზი ლექსი. აი, ქალური, ნაზი ლექსი.
10. ამ გვერდზე სულ მაქვს განცდა რომ ძლიერი ქალის ნაწერს ვკითხულობ.
კუნთებს არ ვგულისხმობ, რასაკვირველია, შინაგანად.
მომეწონა. +2
"მზე რომ დაწვება ჩემს გვერდით, დილით,
იქნება შენი ვარიაცია..."
ეს იყო უმაგრესი.
წარმატებები. ამ გვერდზე სულ მაქვს განცდა რომ ძლიერი ქალის ნაწერს ვკითხულობ.
კუნთებს არ ვგულისხმობ, რასაკვირველია, შინაგანად.
მომეწონა. +2
"მზე რომ დაწვება ჩემს გვერდით, დილით,
იქნება შენი ვარიაცია..."
ეს იყო უმაგრესი.
წარმატებები.
9. "მზე რომ დაწვება ჩემს გვერდით, დილით,
იქნება შენი ვარიაცია..."
მმმმ.....მომწონს კარგია;;) "მზე რომ დაწვება ჩემს გვერდით, დილით,
იქნება შენი ვარიაცია..."
მმმმ.....მომწონს კარგია;;)
8. შენი საქმისა - შენ იცი, თამრი...
არაფერი მაქვს საწინააღმდეგო. ერთ სიტყვას "ვერ ვღებულობ" კი არა, ზოგიერთთან მხოლოდ ერთ სიტყვას თუ "ვღებულობ", დანარჩენს - ვერა... :))) და მასაც ვერ ვაიძულებ, რამე შეცვალოს, არა თუ ასეთ ლექსში. :-* შენი საქმისა - შენ იცი, თამრი...
არაფერი მაქვს საწინააღმდეგო. ერთ სიტყვას "ვერ ვღებულობ" კი არა, ზოგიერთთან მხოლოდ ერთ სიტყვას თუ "ვღებულობ", დანარჩენს - ვერა... :))) და მასაც ვერ ვაიძულებ, რამე შეცვალოს, არა თუ ასეთ ლექსში. :-*
7. ჩემო თამარ, აი, შენი მეორე ხმაც მოვედიიი... კარგია, რომ მელოდიას, (თუნდაც წვიმის), თვითონ უკვეთავ საკუთარ თავს...
ისიც კარგია, რომ ბევრი არ გკითხულობს, ანუ მასკულტურ-(ის)-ტად არ ითვლები... მას-ს გავეშვათ და კულტურას მივაწვეთ, ორივესთვის ასე აჯობებს, მგონია...
ლექსს რაც შეეხება, იცი, რომ ვიცი, რაც იცი... ჩემო თამარ, აი, შენი მეორე ხმაც მოვედიიი... კარგია, რომ მელოდიას, (თუნდაც წვიმის), თვითონ უკვეთავ საკუთარ თავს...
ისიც კარგია, რომ ბევრი არ გკითხულობს, ანუ მასკულტურ-(ის)-ტად არ ითვლები... მას-ს გავეშვათ და კულტურას მივაწვეთ, ორივესთვის ასე აჯობებს, მგონია...
ლექსს რაც შეეხება, იცი, რომ ვიცი, რაც იცი...
6. ჩემო თამრი, შენი დიდი პატივისცემისდა მიუხედავად, ვერ გავიზიარებ შენიშვნას
ამ სტრიქონთან დაკავშირებით -"წვეთს სიმარტოვეს სველი მინები" -.
სემიოტიკაში შეიძლება ვინმემ გაარჩიოს კიდეც, რატომ არ ვიხმარე ზმნასთან -ავ- თემის ნიშანი,
მაგრამ პოეზიაში ეს დასაშვებია. ზმნა -წვეთს- გახლავს ორპირიანი, ის -მინები, მას -სიმარტოვეს. ანუ პასუხობს კითხვას -რას? -მინები გახლავთ სუბიექტი, სიმარტოვეს -კი პირდაპირი ობიექტი,
მე რომ დამეწერა "წვეთავს სიმარტოვეს სველი მინები" არც ემოციურად და არც ჟღერადობით პოეტური არ იქნებოდა, ამიტომაც სრულიად შეგნებულად არ ვიხმარე -ავ- თემის ნიშანი...
მაგრამ, დროებით თავი დავანებოთ ამ სტრიქონის გრამატიკულ გარჩევას და გადავხედოთ მთელი მეოცე საუკუნის პოეზიას, სხვათაშორის, პროზასაც...
თუ ამ კრიტერიმებით მივუდგებით ბევრი ცნობილი პოეტის პოეზია თავდაყირა დადგება... პროზაში, (რაც ნაკლებად დასაშვებია) ნიკო ლორთქიფანიძე ვითარებით ბრუნვაში ყველგან დ-ს ნაცვლად თ-ს ხმარობს და რა ვქნათ, გავუსწოროთ?..
პ.ს. ისე, შენთან ლიტერატურული პოლემიკა ყოველთვის საინტერესოა.
ჩემო თამრი, შენი დიდი პატივისცემისდა მიუხედავად, ვერ გავიზიარებ შენიშვნას
ამ სტრიქონთან დაკავშირებით -"წვეთს სიმარტოვეს სველი მინები" -.
სემიოტიკაში შეიძლება ვინმემ გაარჩიოს კიდეც, რატომ არ ვიხმარე ზმნასთან -ავ- თემის ნიშანი,
მაგრამ პოეზიაში ეს დასაშვებია. ზმნა -წვეთს- გახლავს ორპირიანი, ის -მინები, მას -სიმარტოვეს. ანუ პასუხობს კითხვას -რას? -მინები გახლავთ სუბიექტი, სიმარტოვეს -კი პირდაპირი ობიექტი,
მე რომ დამეწერა "წვეთავს სიმარტოვეს სველი მინები" არც ემოციურად და არც ჟღერადობით პოეტური არ იქნებოდა, ამიტომაც სრულიად შეგნებულად არ ვიხმარე -ავ- თემის ნიშანი...
მაგრამ, დროებით თავი დავანებოთ ამ სტრიქონის გრამატიკულ გარჩევას და გადავხედოთ მთელი მეოცე საუკუნის პოეზიას, სხვათაშორის, პროზასაც...
თუ ამ კრიტერიმებით მივუდგებით ბევრი ცნობილი პოეტის პოეზია თავდაყირა დადგება... პროზაში, (რაც ნაკლებად დასაშვებია) ნიკო ლორთქიფანიძე ვითარებით ბრუნვაში ყველგან დ-ს ნაცვლად თ-ს ხმარობს და რა ვქნათ, გავუსწოროთ?..
პ.ს. ისე, შენთან ლიტერატურული პოლემიკა ყოველთვის საინტერესოა.
4. წვეთს სიმარტოვე სველი მინებით... ----->>>
ერთადერთი სტრიქონია, რომელიც ვერ "მივიღე" ამ ლექსში, რადგან "წვეთს" - პასუხობს კითხვას: "რ ა ს?" და არა "რას შვება?"
უნდა იყოს "წვეთავს"...
და "წვეთს" ვერანაირად ცვლის იმ "წვეთავს"-ს... :)
იქნებ რამე მოუხერხო ამ სტრიქონს?
:-*
წვეთს სიმარტოვე სველი მინებით... ----->>>
ერთადერთი სტრიქონია, რომელიც ვერ "მივიღე" ამ ლექსში, რადგან "წვეთს" - პასუხობს კითხვას: "რ ა ს?" და არა "რას შვება?"
უნდა იყოს "წვეთავს"...
და "წვეთს" ვერანაირად ცვლის იმ "წვეთავს"-ს... :)
იქნებ რამე მოუხერხო ამ სტრიქონს?
:-*
3. "ნატვრას კაბაზე აუწყდა ღილი..."
"მზე რომ დაწვება ჩემს გვერდით, დილით,
იქნება შენი ვარიაცია..."
პოეტურად მოტანილი სევდა გარდასულ "მზიან ამინდთა" – საოცრად სადა და მგრძნობიარე!.. "ნატვრას კაბაზე აუწყდა ღილი..."
"მზე რომ დაწვება ჩემს გვერდით, დილით,
იქნება შენი ვარიაცია..."
პოეტურად მოტანილი სევდა გარდასულ "მზიან ამინდთა" – საოცრად სადა და მგრძნობიარე!..
2. ძალიან ლამაზი ლექსია! ძალიან ლამაზი ლექსია!
|
