23. ეს არის უძლიერესი ლექსი და მარად ცოცხალი პოეზიის ნაწილი ეს არის უძლიერესი ლექსი და მარად ცოცხალი პოეზიის ნაწილი
22. გაიხარე ავტორო, ყველა ეტაპზე და ყველა გარემოში , არ მომწყინდება ასეთი ლექსების მოსმენა,
ვახ, რა ვთქვა? იმათი სისხლი
ჯერაც ვერ მოგვიბანია!' ნამდვილად ასეა! გაიხარე ავტორო, ყველა ეტაპზე და ყველა გარემოში , არ მომწყინდება ასეთი ლექსების მოსმენა,
ვახ, რა ვთქვა? იმათი სისხლი
ჯერაც ვერ მოგვიბანია!` ნამდვილად ასეა!
21. ეს გაფრენილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია?!
საით წავიდნენ ვაჟები, რად მიატოვეს რაშები,
რაშები თამაშ-თამაშა, ომებში ნათამაშები?!
მაინც ეს ერთი თეთრონი რა გულსაკლავად ჭიხვინებს,
ბედშავო, ვისაც ეძახი, ვაი რომ ვეღარ იხილე!
იმისი სული მტრედივით ცაში გაფრინდა ლაღადა,
აღარ გყავს შენი პატრონი, ხერხეულიძე აღათანგ!
ეს მშობლიური ქარია ჩვენი ალგეთის ველების
თუ სუნთქვა ქარბუქიანი ფაფარაყრილი მერნების?
მერნებო, ველურ ფლოქვებით მიწა ამაოდ დატორეთ,
ამაოდ გაფიცხებულხართ, ამაოდ უხმობთ პატრონებს,
ფოლადის ბეგთარიანებს ბნელში ამაოდ დაეძებთ:
ისინი მამულისათვის მარაბდის ველზე დაეცნენ!
ერთი მათგანი დაჭრილი უბეში დროშას მალავდა,
იწვა სისხლისგან დაცლილი... კურთხეულ იყოს მარაბდა!
ეს აწეწილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია? —
დაწრიალებენ, დაძრწიან ქაფმორეული ლაშებით…
მხედრებო, ასე უღმერთოდ რად მიატოვეთ რაშები?!
ლ. ასათიანი, 1942 წ.
ამის მერე 70 წელი გავიდა და ასეთი ლექსი აღარ უნდა დაწერო ჩემი აზრით, ყველა ვარიანტში ჩავარდება. და ამ ეტაპზე და ამ გარემოში სრულიად არაადეკვატური და კონტექსტიდან ამოვარდნილია საერთოდაც როგორც პოეზია.
დიმიტრი ბახუტაშვილი. 2011-05-02 00:24:08
დიმიტრი, ლადოს ეს ლექსი ცხრა ძმა ხერხეულიძეზეა და შატილიონის ლექსი კიდე სამას არაგველზე...
თუ შედარება გინდოდა, ლადოს ''კრწანისის ყაყაჩოები'' უნდა დაგეკოპირებინა... ;)
და საერთოდ: სამას არაგველზე დაწერილი ყველა ლექსი მაგარია, ვისაც კი რამე დაუწერია კრწანისში დაცემულ გმირებზე. ეს გაფრენილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია?!
საით წავიდნენ ვაჟები, რად მიატოვეს რაშები,
რაშები თამაშ-თამაშა, ომებში ნათამაშები?!
მაინც ეს ერთი თეთრონი რა გულსაკლავად ჭიხვინებს,
ბედშავო, ვისაც ეძახი, ვაი რომ ვეღარ იხილე!
იმისი სული მტრედივით ცაში გაფრინდა ლაღადა,
აღარ გყავს შენი პატრონი, ხერხეულიძე აღათანგ!
ეს მშობლიური ქარია ჩვენი ალგეთის ველების
თუ სუნთქვა ქარბუქიანი ფაფარაყრილი მერნების?
მერნებო, ველურ ფლოქვებით მიწა ამაოდ დატორეთ,
ამაოდ გაფიცხებულხართ, ამაოდ უხმობთ პატრონებს,
ფოლადის ბეგთარიანებს ბნელში ამაოდ დაეძებთ:
ისინი მამულისათვის მარაბდის ველზე დაეცნენ!
ერთი მათგანი დაჭრილი უბეში დროშას მალავდა,
იწვა სისხლისგან დაცლილი... კურთხეულ იყოს მარაბდა!
ეს აწეწილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია? —
დაწრიალებენ, დაძრწიან ქაფმორეული ლაშებით…
მხედრებო, ასე უღმერთოდ რად მიატოვეთ რაშები?!
ლ. ასათიანი, 1942 წ.
ამის მერე 70 წელი გავიდა და ასეთი ლექსი აღარ უნდა დაწერო ჩემი აზრით, ყველა ვარიანტში ჩავარდება. და ამ ეტაპზე და ამ გარემოში სრულიად არაადეკვატური და კონტექსტიდან ამოვარდნილია საერთოდაც როგორც პოეზია.
დიმიტრი ბახუტაშვილი. 2011-05-02 00:24:08
დიმიტრი, ლადოს ეს ლექსი ცხრა ძმა ხერხეულიძეზეა და შატილიონის ლექსი კიდე სამას არაგველზე...
თუ შედარება გინდოდა, ლადოს ``კრწანისის ყაყაჩოები`` უნდა დაგეკოპირებინა... ;)
და საერთოდ: სამას არაგველზე დაწერილი ყველა ლექსი მაგარია, ვისაც კი რამე დაუწერია კრწანისში დაცემულ გმირებზე.
20. რა მადლიანი ტაეპებია. ყოველგვარი შეფასების გარეშეც ძალიან კარგია. დაგლოცოთ უფალმა. ამინ რა მადლიანი ტაეპებია. ყოველგვარი შეფასების გარეშეც ძალიან კარგია. დაგლოცოთ უფალმა. ამინ
19. აჰ, აქ შეფასება არ იწერება თურმე :-) აჰ, აქ შეფასება არ იწერება თურმე :-)
18. ჟანრი სხვა რატომ?
+2 ჟანრი სხვა რატომ?
+2
17. ,,დედას მოუკვდეს სამასი,
ვაი, რა ცოდვა-ბრალია!
სამასი უხედნი კვიცი
ერთი მეორის მგვანია!...
ვახ, რა ვთქვა? იმათი სისხლი
ჯერაც ვერ მოგვიბანია!"
ღმერთმა დაგვიფაროს, ასეთი ლექსის არდაწერისაგან!
მადლობა ავტორს ! ,,დედას მოუკვდეს სამასი,
ვაი, რა ცოდვა-ბრალია!
სამასი უხედნი კვიცი
ერთი მეორის მგვანია!...
ვახ, რა ვთქვა? იმათი სისხლი
ჯერაც ვერ მოგვიბანია!"
ღმერთმა დაგვიფაროს, ასეთი ლექსის არდაწერისაგან!
მადლობა ავტორს !
16. კარგია, მომეწონა. ცრემლიანი ემოცია მოაქვს.
რაც შეეხება დიმიტრი ბახუტაშვილის კომენტარს:
მინდა შევახსენო, რომ 300 არაგველს ლექსი ლადო ასათიანამდეც მიუძღვნეს და შატილიონის შემდგომაც მიუძღვნიან. გმირთა გახსენებასა და დაფასებას არც ეტაპი სჭირდება და არც გარემო, ნება და სიყვარულია საჭირო.
ლადო ასათიანის თანამედროვე პოეტები, რომელნიც გარემოსა და ეტაპს უყურებდნენ, პარტიასა და სტალინს უძღვნიდნენ ლექსებს.
კარგია, მომეწონა. ცრემლიანი ემოცია მოაქვს.
რაც შეეხება დიმიტრი ბახუტაშვილის კომენტარს:
მინდა შევახსენო, რომ 300 არაგველს ლექსი ლადო ასათიანამდეც მიუძღვნეს და შატილიონის შემდგომაც მიუძღვნიან. გმირთა გახსენებასა და დაფასებას არც ეტაპი სჭირდება და არც გარემო, ნება და სიყვარულია საჭირო.
ლადო ასათიანის თანამედროვე პოეტები, რომელნიც გარემოსა და ეტაპს უყურებდნენ, პარტიასა და სტალინს უძღვნიდნენ ლექსებს.
15. ჰაჰ, ეს რა ჟანრი მიგითითებიათ? /:) ჰაჰ, ეს რა ჟანრი მიგითითებიათ? /:)
14. ბრავო, ბახუტაშვილო, შენი სახით უდიდესი კრიტიკოსი ეზრდება ქართულ მწერლობას... წარმატებები! ბრავო, ბახუტაშვილო, შენი სახით უდიდესი კრიტიკოსი ეზრდება ქართულ მწერლობას... წარმატებები!
13. სამასი უხედნი კვიცი
ერთი მეორის მგვანია!...
ვახ, რა ვთქვა? იმათი სისხლი
ჯერაც ვერ მოგვიბანია!
გაიხარეთ! სამასი უხედნი კვიცი
ერთი მეორის მგვანია!...
ვახ, რა ვთქვა? იმათი სისხლი
ჯერაც ვერ მოგვიბანია!
გაიხარეთ!
12. ეს გაფრენილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია?!
საით წავიდნენ ვაჟები, რად მიატოვეს რაშები,
რაშები თამაშ-თამაშა, ომებში ნათამაშები?!
მაინც ეს ერთი თეთრონი რა გულსაკლავად ჭიხვინებს,
ბედშავო, ვისაც ეძახი, ვაი რომ ვეღარ იხილე!
იმისი სული მტრედივით ცაში გაფრინდა ლაღადა,
აღარ გყავს შენი პატრონი, ხერხეულიძე აღათანგ!
ეს მშობლიური ქარია ჩვენი ალგეთის ველების
თუ სუნთქვა ქარბუქიანი ფაფარაყრილი მერნების?
მერნებო, ველურ ფლოქვებით მიწა ამაოდ დატორეთ,
ამაოდ გაფიცხებულხართ, ამაოდ უხმობთ პატრონებს,
ფოლადის ბეგთარიანებს ბნელში ამაოდ დაეძებთ:
ისინი მამულისათვის მარაბდის ველზე დაეცნენ!
ერთი მათგანი დაჭრილი უბეში დროშას მალავდა,
იწვა სისხლისგან დაცლილი... კურთხეულ იყოს მარაბდა!
ეს აწეწილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია? —
დაწრიალებენ, დაძრწიან ქაფმორეული ლაშებით…
მხედრებო, ასე უღმერთოდ რად მიატოვეთ რაშები?!
ლ. ასათიანი, 1942 წ.
ამის მერე 70 წელი გავიდა და ასეთი ლექსი აღარ უნდა დაწერო ჩემი აზრით, ყველა ვარიანტში ჩავარდება. და ამ ეტაპზე და ამ გარემოში სრულიად არაადეკვატური და კონტექსტიდან ამოვარდნილია საერთოდაც როგორც პოეზია. ეს გაფრენილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია?!
საით წავიდნენ ვაჟები, რად მიატოვეს რაშები,
რაშები თამაშ-თამაშა, ომებში ნათამაშები?!
მაინც ეს ერთი თეთრონი რა გულსაკლავად ჭიხვინებს,
ბედშავო, ვისაც ეძახი, ვაი რომ ვეღარ იხილე!
იმისი სული მტრედივით ცაში გაფრინდა ლაღადა,
აღარ გყავს შენი პატრონი, ხერხეულიძე აღათანგ!
ეს მშობლიური ქარია ჩვენი ალგეთის ველების
თუ სუნთქვა ქარბუქიანი ფაფარაყრილი მერნების?
მერნებო, ველურ ფლოქვებით მიწა ამაოდ დატორეთ,
ამაოდ გაფიცხებულხართ, ამაოდ უხმობთ პატრონებს,
ფოლადის ბეგთარიანებს ბნელში ამაოდ დაეძებთ:
ისინი მამულისათვის მარაბდის ველზე დაეცნენ!
ერთი მათგანი დაჭრილი უბეში დროშას მალავდა,
იწვა სისხლისგან დაცლილი... კურთხეულ იყოს მარაბდა!
ეს აწეწილი ფაფარი, თუ მშობლიური ნისლია?
ვისია ცხრა ბედაური, ცხრა დარახტული ვისია? —
დაწრიალებენ, დაძრწიან ქაფმორეული ლაშებით…
მხედრებო, ასე უღმერთოდ რად მიატოვეთ რაშები?!
ლ. ასათიანი, 1942 წ.
ამის მერე 70 წელი გავიდა და ასეთი ლექსი აღარ უნდა დაწერო ჩემი აზრით, ყველა ვარიანტში ჩავარდება. და ამ ეტაპზე და ამ გარემოში სრულიად არაადეკვატური და კონტექსტიდან ამოვარდნილია საერთოდაც როგორც პოეზია.
11. წინა კომენტარს დასტური! უძლიერესია და მიყვარს თქვენი ლექსები! წინა კომენტარს დასტური! უძლიერესია და მიყვარს თქვენი ლექსები!
10. ძალიან კარგია,მაგარია,მიყვარს თქვენი ლექსები ძალიან კარგია,მაგარია,მიყვარს თქვენი ლექსები
9. გვახსოვდეს მუდამ!!!
მოგიკითხეთ ძია ელდარ///
ძალიან მიყვარხართ
++ გვახსოვდეს მუდამ!!!
მოგიკითხეთ ძია ელდარ///
ძალიან მიყვარხართ
++
8. გაიხარე ავტორო...:-* ლამაზი გა გულიანი ლექსია...
დაიხარნენ...სამი თითით მიწა აიღეს...ეზიარნენ... და ასე შეეგებნენ სიკვდილს...
ხსოვნა და არ დავიწყება მათ სახელებს... გაიხარე ავტორო...:-* ლამაზი გა გულიანი ლექსია...
დაიხარნენ...სამი თითით მიწა აიღეს...ეზიარნენ... და ასე შეეგებნენ სიკვდილს...
ხსოვნა და არ დავიწყება მათ სახელებს...
7. ძალიან კარგი ავტორია შატილიონი!
+5 ძალიან კარგი ავტორია შატილიონი!
+5
6. 300 არაგველის ხსონისადმი მიძღვნილი ყველა ლექსი მიყვარს!
დარწმუნებული ვარ, რომ ეს ლექსი ამ თემაზე შექმნილ მარგალიტებში ღირსეულად გამოჩნდება!
5555 300 არაგველის ხსონისადმი მიძღვნილი ყველა ლექსი მიყვარს!
დარწმუნებული ვარ, რომ ეს ლექსი ამ თემაზე შექმნილ მარგალიტებში ღირსეულად გამოჩნდება!
5555
5. მაგარი ლექსია ეს!
არაგველების ხსოვნა და არდავიწყება იყოს! მაგარი ლექსია ეს!
არაგველების ხსოვნა და არდავიწყება იყოს!
4. გაიხარეთ, ქალბატონო ხათუნა, მეც გილოცავთ კვირაცხოვლობას, დაესწარით მრავალს გახარებული!
გაიხარეთ, ქალბატონო ხათუნა, მეც გილოცავთ კვირაცხოვლობას, დაესწარით მრავალს გახარებული!
3. დაგლოცოთ და გაგახაროთ უფალმა! კვირაცხოვლობას გილოცავთ! დაგლოცოთ და გაგახაროთ უფალმა! კვირაცხოვლობას გილოცავთ!
2. სამასი პიროფლიანი
სისხლის არაგვმა დალია,
დედას მოუკვდეს სამასი,
ვაი, რა ცოდვა-ბრალია!
+2 სამასი პიროფლიანი
სისხლის არაგვმა დალია,
დედას მოუკვდეს სამასი,
ვაი, რა ცოდვა-ბრალია!
+2
|
