შემახმა მარტოობის
გრძედი და განედი,
ფურცლების ჯღაბნია
უნიჭო გოგო ვარ,
ღმერთო, მომიტევე
თუ შენგან განვედი,
ჩემი არსებობა
უბრალოდ ლოგოა.
ფურცელს ვეთამაშე
ფერადი ფანქრებით,
მერე პოეტური ჟინიც
მომერია,
ახლა კი ნაცნობი ლექსივით
გავცვდები...
ცხოვრების გვერდის
რომელი ნომერია.
ავტეხავ განგაშს
და შევშლი მარტოობას,
შლეგი გარდასახვით
მივყვები განედებს,
დავდივარ ბატკანივით
უმანკო სახით და
ცოდვები დამეძებს.