შეუფერებლად აპრილისთვის დღეები გაშრნენ, ღამეებს მთვარე მოეჩვია უფრო თბილი თვის... ასე ხდებოდა, ბავშვობაში გვშიოდა ბავშვებს და მეზობელთან გვაგზავნიდნენ ჭადის ფქვილისთვის. მე მივდიოდი მორიდებით, ჩუმად და ნელა, უკან მომდევდა, როგორც წესი, ჩემი ბახულაც. შეგრძნება მქონდა, თითქოს, ყველგან ყოველთვის ბნელა და იქ მიდიხარ, სადაც მზე გაქვს შემონახული. მოკლე ნაბიჯით განვიცდიდი სირცხვილთან კავშირს, მეჩვენებოდა, რომ თვალებში სევდა ჩანაყეს. მე მივიდოდი, გულით – მძიმე, ასაკით – ბავშვი და უხაროდა მოხუც ცოლ-ქმარს ჩემი დანახვა. ცოლი მაშინვე მიმიწვევდა სუფრასთან, ქმარი ჭიქას მივსებდა და იწყებდა სიტყვას თავიდან. ღიმილნარევი მძიმე სევდით ვამბობდი: გარეთ ჩემი ბახულა მელოდება, უნდა წავიდე... ნეტა, გენახათ, რა საოცრად აჩენდნენ წადილს ქალის თვალები, რომ მალე არ წავსულიყავი, ჯერ ემალის ქვაბს გაავსებდა უსაზღვრო მადლით და მარილივით მოაყრიდა მერე სიყვარულს. ასეთი ტკბილი მოგონება არასდროს ქრება, კანკალით მხრებზე რომ მადებდა თბილ და ურჩ ხელებს... გამოვიდოდი და ცრემლივით მატანდა ძმებთან შვილიშვილისთვის გადანახულ თხილის ჩურჩხელებს... ყველაფერ ამას ვიხსენებ და მითბება ძვლები, ვხვდები, სიცოცხლის ნახევარი მაშინ ვისწავლე... წლები გავიდნენ... სხვა რაღა ვთქვა?! გავიდნენ წლები, მე გავიზარდე, მოხუცები გარდაიცვალნენ... მე, ცრემლიანი მესაფლავე, გიყვებით ამას და ვამბობ, კაცი მირაჟია, მხოლოდ მირაჟი... თითქოს, ფოთოლი ხეს მოწყდა და წაიღო ქარმა, ისე მარტივად ჩაეტია კუბო მიწაში.
მინდა რომ რაღაც ვთქვა, თუმცა არ მინდა მხოლოდ იმიტომ ვთქვა რომ მერე ვთქვა: ვთქვიმეთქი... ანუ მინდა შესაფერისი ვთქვა და უბრალოდ ვერ ვპოულობ : ) მადლობა... : ) !!!
მინდა რომ რაღაც ვთქვა, თუმცა არ მინდა მხოლოდ იმიტომ ვთქვა რომ მერე ვთქვა: ვთქვიმეთქი... ანუ მინდა შესაფერისი ვთქვა და უბრალოდ ვერ ვპოულობ : ) მადლობა... : ) !!!
რეზო მიშველაძეები წამოიჩიტნენ და განსაზღვრავენ პოეზიას =)) ადამიანების ნიჭს და ა.შ..თქვენ ყოველთვის იყავით ბახუტაშვილო ოღონდ სხვადასხვა სახელით... ხელოვნებას მიტმასნილები....
რეზო მიშველაძეები წამოიჩიტნენ და განსაზღვრავენ პოეზიას =)) ადამიანების ნიჭს და ა.შ..თქვენ ყოველთვის იყავით ბახუტაშვილო ოღონდ სხვადასხვა სახელით... ხელოვნებას მიტმასნილები....
კომენტარებს შემოვყევი. ძალიან კარგი ლექსია ეს ლექსი, ჩემო ძმაო, ბევრზე და ბევრად კარგი. მხოლოდ, ერთი-ორგან, ალბათ, შევცვლიდი რაღაცეებს და სათაურს კი - აუცილებლად. ასეთი სათაურით გამოქვეყნებული ლექსი წაგებულია უკვე რაღაც კუთხით.
..
კომენტარებს შემოვყევი. ძალიან კარგი ლექსია ეს ლექსი, ჩემო ძმაო, ბევრზე და ბევრად კარგი. მხოლოდ, ერთი-ორგან, ალბათ, შევცვლიდი რაღაცეებს და სათაურს კი - აუცილებლად. ასეთი სათაურით გამოქვეყნებული ლექსი წაგებულია უკვე რაღაც კუთხით.
საღოლ დიმა... გენაცვალე ენის სიგრძე-სიგანეში... მარა გოგოსთან მაინც არ შეიძლება მასეთი მიმართვები, მგონი... ბაბუაჩემმა მასწავლა ეს და რავი : ) იმას იმის ბაბუამ ასწავლა...
საღოლ დიმა... გენაცვალე ენის სიგრძე-სიგანეში... მარა გოგოსთან მაინც არ შეიძლება მასეთი მიმართვები, მგონი... ბაბუაჩემმა მასწავლა ეს და რავი : ) იმას იმის ბაბუამ ასწავლა...
მაპატიეთ.გამოფოთფუთდებიან რეზინის ჭიებივით ეს ახალგამოჩეკილი კრიტიკოსები შარშან და შარშანწინ მართლაც აპოლინერი და ბოდლერი კი არა სერვანტესი და სამადაშვილი რომ არ ცოდნენ და დაგიწყებენ დღეს "ბლატაობას" მაგრამ მაინც ერთია
"ვისაც მწერლობა სურთ რეცენზიებს კითხულობენ,ხოლო ვისაც წერა ამისთვის დრო არა რჩებათ"/ფოლკნერი/
ერთი ორ უხეშ კომენტარს ეხება
რ
მაპატიეთ.გამოფოთფუთდებიან რეზინის ჭიებივით ეს ახალგამოჩეკილი კრიტიკოსები შარშან და შარშანწინ მართლაც აპოლინერი და ბოდლერი კი არა სერვანტესი და სამადაშვილი რომ არ ცოდნენ და დაგიწყებენ დღეს "ბლატაობას" მაგრამ მაინც ერთია
"ვისაც მწერლობა სურთ რეცენზიებს კითხულობენ,ხოლო ვისაც წერა ამისთვის დრო არა რჩებათ"/ფოლკნერი/
თითქოს, ფოთოლი ხეს მოწყდა და წაიღო ქარმა, ისე მარტივად ჩაეტია კუბო მიწაში.
გიორგი... ამ ფრაზით მომშალე სულ... ამიწიოკდა სამყარო... ძალიან კარგი ლექსია, გიო... ძალიან კარგი. ასე შენი ლექსები არ მომწონებია ჯერ... ვერ ვცილდები... უჰ, კარგი იყო. გენაცვალე... მზისგულიანი ხარ შენ, გიო.
თითქოს, ფოთოლი ხეს მოწყდა და წაიღო ქარმა, ისე მარტივად ჩაეტია კუბო მიწაში.
გიორგი... ამ ფრაზით მომშალე სულ... ამიწიოკდა სამყარო... ძალიან კარგი ლექსია, გიო... ძალიან კარგი. ასე შენი ლექსები არ მომწონებია ჯერ... ვერ ვცილდები... უჰ, კარგი იყო. გენაცვალე... მზისგულიანი ხარ შენ, გიო.
