| ავტორი: თანანა ჟანრი: პოეზია 4 ივლისი, 2011 |
ისე არ მიდის ყველაფერი, როგორც მე მინდა, მეორე აქტი ჩაუვარდა ჩემს ფანტაზიას. ჩამოიფერთხა ოცნებები ფიქრმა თხემიდან, ისევ ფიქრებში თავწაყოფას რაღა აზრი აქვს... თუმც, წარმოსახვამ მაინც მომცა შვება ცოტა ხნით, მით უფრო ახლა, ყოფასთან რომ გრძელი როქი მაქვს. ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან... აღმართზე ასულს თავს მახსენებს იქვე დაღმართიც, თითქოს ცხოვრება მიტარებდეს სუნთქვით ვარჯიშებს, შვიდპარასკევა ბედ-იღბალს კი ჩემი რაც ჰმართებს, ვახსენებ, მაგრამ ერთს მპასუხობს - გაწრთობ, საჯიშედ!.. დრო სულ არ მაცლის სათუოს და საალბათოოს, როგორ მაგონებს ბალზაკის გმირ ჯიუტ რანტიეს. დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე...
პეიზაჟი
ქარმა აშალა ღრუბლების პლისე, მზეს მიაფარა მერე ვუალად. ტუჩის გარმონზე დაუკრა ისე, ეჭვობდა, თვითონ იყო თუ არა... მეწამულის ზღვა ეფინა ცის ყელს, ცას ჰქონდა სახე სხივით ნაფერი. ქარი კი უკვე უსტვენდა ზღვისკენ და ჰგავდა ტალღა წყალზე აფრენილს. უსმენდა ქარი მუსიკას ქროლვის, თითქოს ეძებდა რაღაცას უთქმელს. როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე. 27.06.11
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
21. უდაოდ საიტერესოა, ლამაზია და მელოდიური; ჩემი ემოციები და ოვაციები!! წარმატებებს გისურვებთ პატივისცემით ბოლერო(ბესარიონ დიოსკურიელი) უდაოდ საიტერესოა, ლამაზია და მელოდიური; ჩემი ემოციები და ოვაციები!! წარმატებებს გისურვებთ პატივისცემით ბოლერო(ბესარიონ დიოსკურიელი)
20. კარგია:)+5+5+5 კარგია:)+5+5+5
19. აღმართზე ასულს თავს მახსენებს იქვე დაღმართიც, ----------------------------------------------------------
დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე... ---------------------------------------------- როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე.
აღმართზე ასულს თავს მახსენებს იქვე დაღმართიც, ----------------------------------------------------------
დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე... ---------------------------------------------- როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე.
18. ++++ 555
:-* ++++ 555
:-*
17. საოცრად კარგი ლექსებია!
ბუნებრიობა იგრძნობა ყოველ თქვენს ლექსში და ეს მომწონს ყველაზე მეტად. :) საოცრად კარგი ლექსებია!
ბუნებრიობა იგრძნობა ყოველ თქვენს ლექსში და ეს მომწონს ყველაზე მეტად. :)
16. 15. არაუშავს! მუხა. 2011-07-06 20:31:32
მუხა ბატონო! ერთი შენი "უშავს" ლექსი მაჩვენე რა, ძმურად! 15. არაუშავს! მუხა. 2011-07-06 20:31:32
მუხა ბატონო! ერთი შენი "უშავს" ლექსი მაჩვენე რა, ძმურად!
14. როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე. -ლამაზია! როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე. -ლამაზია!
13. meore gansakutrebiT:)) meore gansakutrebiT:))
12. ..
ხასიათიანი ნაწერებია, რაც ძალიან დიდი იშვიათობა გახდა.
ყველა სიკეთე. ..
ხასიათიანი ნაწერებია, რაც ძალიან დიდი იშვიათობა გახდა.
ყველა სიკეთე.
10. ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან...
მშვენიერი ლექსია ! :) ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან...
მშვენიერი ლექსია ! :)
9. კი დრამატიზმიდან აგდებს ეგ მონაკვეთი და ა.შ :)) ბავშვურობას ნუ გაიგებთ დადებით კონტექსტში და დალაგდება. :დ
დანარჩენი მართაააააალ :"დ კი დრამატიზმიდან აგდებს ეგ მონაკვეთი და ა.შ :)) ბავშვურობას ნუ გაიგებთ დადებით კონტექსტში და დალაგდება. :დ
დანარჩენი მართაააააალ :"დ
8. 1. მეორე ლექსი შედარებით უკეთესია... შესაბამისად მასზედ გამოვთქვამ აზრს.
უკვირდა, თვითონ იყო თუ არა...
აქ უკვირდას მაგივრად თუ ეჭვობდა ჩაჯდება ბევრად გამართული წინადადება გამოვა ვგონებ.
ჰო წყალზე აფრენილს კიდევ წყლიდან აფრენილს აჯობებს ... ეგ მხატვრული სახეც გაიმართება ასე.
"უსმენდა ქარი მუსიკას ქროლვის, თითქოს ეძებდა რაღაცას უთქმელს." და ამ ორი ხაზის ბავშვურობა არის მთელი ლექსის სულში ჩაფურთხება ჩემის აზრით. უილიამ ბლეიქი. 2011-07-04 18:33:09
მართალი გითხრათ, პირველად გავიგე, რომ ბავშვურობა "ლექსის სულში ჩაფურთხებას" ნიშნავს...
იერარქიაში ყოველ ინივიდუმს საკუთარი არაკომპეტენტურობის დონემდე ამაღლების ტენდენცია აქვს!.. 1. მეორე ლექსი შედარებით უკეთესია... შესაბამისად მასზედ გამოვთქვამ აზრს.
უკვირდა, თვითონ იყო თუ არა...
აქ უკვირდას მაგივრად თუ ეჭვობდა ჩაჯდება ბევრად გამართული წინადადება გამოვა ვგონებ.
ჰო წყალზე აფრენილს კიდევ წყლიდან აფრენილს აჯობებს ... ეგ მხატვრული სახეც გაიმართება ასე.
"უსმენდა ქარი მუსიკას ქროლვის, თითქოს ეძებდა რაღაცას უთქმელს." და ამ ორი ხაზის ბავშვურობა არის მთელი ლექსის სულში ჩაფურთხება ჩემის აზრით. უილიამ ბლეიქი. 2011-07-04 18:33:09
მართალი გითხრათ, პირველად გავიგე, რომ ბავშვურობა "ლექსის სულში ჩაფურთხებას" ნიშნავს...
იერარქიაში ყოველ ინივიდუმს საკუთარი არაკომპეტენტურობის დონემდე ამაღლების ტენდენცია აქვს!..
7. ~ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან...~ ~ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან...~
6. რა ზმნა ვთქვა არ ვიცი, როგორ ,,ებრძვი" დროს :)
რა ზმნა ვთქვა არ ვიცი, როგორ ,,ებრძვი" დროს :)
5. აი, ამ ულამაზეს მოლოდინში ჩაგეზიარები მე და წავიღებ ამ ლექსს ჩემთან...... ძალიან "ჩემი" მოლოდინია ეგ!.. მოგიკითხე, თამარ! აი, ამ ულამაზეს მოლოდინში ჩაგეზიარები მე და წავიღებ ამ ლექსს ჩემთან...... ძალიან "ჩემი" მოლოდინია ეგ!.. მოგიკითხე, თამარ!
4. ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან...
დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე...
რეალიზმის მიმდინარეობის პოეტად რომ გამოგაცხადოთ, საწინაღმდეგო ხომ არაფერი გაქვთ? :) ხვალ რეალობა საკუთარ თავს პირში მომახლის, აღარაფერი რომ არ დამრჩეს კარგად ყოფნიდან...
დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე...
რეალიზმის მიმდინარეობის პოეტად რომ გამოგაცხადოთ, საწინაღმდეგო ხომ არაფერი გაქვთ? :)
3. მეორე უფრო...
როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე.
მეორე უფრო...
როგორც მძინარე, ლამაზი ცოლი, ისე ეწვინა ცა მიწას გულზე.
2. ყოფასთან რომ გრძელი როქი მაქვს.
შვიდპარასკევა ბედ-იღბალს კი ჩემი რაც ჰმართებს, ვახსენებ, მაგრამ ერთს მპასუხობს - გაწრთობ, საჯიშედ!..
დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე...
მხატვრული თვალსაზრისით პირველი უფრო მომეწონა.
მეორემ ''გამისწორა''
5 და მოკითხვა.
ყოფასთან რომ გრძელი როქი მაქვს.
შვიდპარასკევა ბედ-იღბალს კი ჩემი რაც ჰმართებს, ვახსენებ, მაგრამ ერთს მპასუხობს - გაწრთობ, საჯიშედ!..
დროის ფუნქცია ლოდინია, ჩემო ბატონო, მე კი მოლოდინს უდროობა ვერ ვაპატიე...
მხატვრული თვალსაზრისით პირველი უფრო მომეწონა.
მეორემ ``გამისწორა``
5 და მოკითხვა.
1. მეორე ლექსი შედარებით უკეთესია... შესაბამისად მასზედ გამოვთქვამ აზრს.
უკვირდა, თვითონ იყო თუ არა...
აქ უკვირდას მაგივრად თუ ეჭვობდა ჩაჯდება ბევრად გამართული წინადადება გამოვა ვგონებ.
ჰო წყალზე აფრენილს კიდევ წყლიდან აფრენილს აჯობებს ... ეგ მხატვრული სახეც გაიმართება ასე.
"უსმენდა ქარი მუსიკას ქროლვის, თითქოს ეძებდა რაღაცას უთქმელს." და ამ ორი ხაზის ბავშვურობა არის მთელი ლექსის სულში ჩაფურთხება ჩემის აზრით. მეორე ლექსი შედარებით უკეთესია... შესაბამისად მასზედ გამოვთქვამ აზრს.
უკვირდა, თვითონ იყო თუ არა...
აქ უკვირდას მაგივრად თუ ეჭვობდა ჩაჯდება ბევრად გამართული წინადადება გამოვა ვგონებ.
ჰო წყალზე აფრენილს კიდევ წყლიდან აფრენილს აჯობებს ... ეგ მხატვრული სახეც გაიმართება ასე.
"უსმენდა ქარი მუსიკას ქროლვის, თითქოს ეძებდა რაღაცას უთქმელს." და ამ ორი ხაზის ბავშვურობა არის მთელი ლექსის სულში ჩაფურთხება ჩემის აზრით.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|