(ნოდოს)

სამას არაგველს დავეძებ,
გიცქერ, კლდე-ციხედ ვიგები!
შენც კრწანისს  ნაჩეხ  შუბლ-მკერდთა
სისხლი სისხლისა    იქნები!
იქნებ ტყვე ბიჭის  სული ხარ,
თავდაღწეული ტყვეობას,
რომ ამ მიწაზე გეხილა
დიდი საუფლო დღეობა!
როცა ურჯულო გვარბევდა,
ჩვენი სისხლ-ხორცის მწოველი,
დარისხებული ზარებით
გეძახდა სვეტიცხოველი!
ხატის კარს თასში დგებოდა
საღვთო ღვინო და მირონი,
რომ ზიარებად მიგეღო
საკარგყმო და საგმირონი!
ჩემო ჯიშო და სიცოცხლევ,
ნახმლევი რით დაგიამო,
რითაც გავნეს და ჯვარს გაცვეს,
კვლავ იმ გზით უნდა იარო!
კვლავაც ის კალო გალეწო,
თან სული  გაიმზიანო,
გინდაც შენს  ურვა-ტკივილში,
ვერავინ ჩაიზიარო!
ამაღლდით, მთებო, ამაღლდით,
ქორ -არწივთ  გადმოსახედნო,
კვლავ ისალკლდევეთ ციხენო,
მტერი არ გაათავხედოთ!
შენს სისხლში დიდი ცეცხლია,
ააბრიალე ხანძარი,
ოფლით და სისხლით იკურნე
ნახმლევი და ნახანჯლარი!
სამას არაგველს დავეძებ,
გიცქერ, კლდე-ციხედ ვიგები!
შენც კრწანისს  ნაჩეხ  შუბლ-მკერდთა
სისხლი სისხლისა    იქნები!