იღვიძებ უნებლიედ
და დგები ნებსით
და შენი ფეხის ხმა,
დაჰყვება ოთახებს,
საათის ექვსი და
სიცოცხლე... შენთვის
რომ


ასეთი უბრალო,
ასეთი მარტივი და
ცხადი რამაა,
არავის დასცდება -
მიყვარხარ!.. ყველაზე,
ყველაზე პირველად,
ცა როცა ბაცდება.

და როცა სიცოცხლე,
აწყდება დარაბებს...
და შენი ფეხის ხმა,
აფხიზლებს ოთახებს,
არ ჩივის არაფერს,
სიცოცხლე შენთვის ხომ...