სულს რომ გამეტებით იშიშვლებთ
ყველაფრის დამკარგავ კაცივით,
თმებს კი საკუთარი ხელებით
სიმწრისგან იგლეჯავთ (აცივდა...)

ხეებო, სიმართლის ნაწილი
უთქმელი დატოვეთ, არ მინდა
გიხილოთ მუხლებზე ქვითინით
დაცემულ წვიმიან ამინდად.

ხეებო, არ მინდა გაგტეხოთ
საღამომ მომაკვდავ სექტემბრის,
ბინდში ქადაგება იციან
წარსულის მაცდურმა სექტებმა.

ხეებო, პირველოჯახივით
მადლის სამოსელი გაგცილდათ...
და სულის სიშიშვლის სირცხვილი
აგტკივდათ ჩემსავით... აცივდა.