/წამოდი,გაჩვენო ფანჯარაში ბევრი-ბევრი ღამეები რომაა/ ნუცა შენ დაიბადე. უამრავი გეხვიეთ თავზე და სახვევებით დატყვევებულმა გადმოგვხედე წარბის აწევით. მე კი ვიძახდი : ვულკანია–თქო, მეტეორიტი. გაგვაცოცხლებს და შეგვაზანზარებს, კირით გაგვღებავს - მეხ-ქუხილებით გაშავკედლებულ, უმასპინძლო ციხე-დარბაზებს. იცი? შენა ხარ ის პირველი– ვინაც მოვიდა, იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად.
რამდენჯერ მითქვამს,ინდიგოა–თქო. დიდრონ, ნაცრისფერ თვალებში ვხედავ, რომ ძლიერ...ძლიერ გებრალები– შენ, – დიდ და ჭკვიან, ბრძნადმომღიმარ, გულთაკარა ბავშვს – მე,- ცხოვრებაზე ფეხაწყობილი, სინამდვილის და უმთავრესის დამვიწყებელი ერთი „უფროსი“ ადამიანი, რომელიც ასე, არჩევანით ყველა გზას გისპობს, არჩევანით, რომლის ორივე ვარიანტი – ისევ თვითონ რგებს: „- ნუცა დაფიქრდი: შენ თვითონ მოხვალ თუ მე მოვიდე, დაგტუქსო და წამოგიყვანო?“ „-ნუცა, იფიქრე,რა გირჩევნია: თვითონ წახვალ თუ გეჩხუბო და ისე გაგიშვა?“ შენ გაიღიმებ და... „-მე თვითონო.“ ...კი არ ტყუვდები, თავს იტყუებ. არ მაწბილებ ცხოვრებისაგან ამგვარ წესს ჩვეულს. მე კი, მგონია, აქედანვე უნდა გაიგო : ასე რომაა, ასე რომ ხდება. მინდა, მზად შეხვდე ვარდისფერის გასხვაფერებას.
რაც შენ მოხვედი, იმის მერე მეც აღარ ვითვლი, აღარ ვკითხულობ– რამდენი წლის და ან როგორი იქნებოდა ჩემი ამქვეყნად ვერმოვლენილი, მუცელშივე გაწყალებული ნაყოფი – შვილი.
ნუცი, დიდი მადლობა რომ წაიკითხე. დიდი მადლობა რომ გულთან მიიტანე ეს სიტუაცია და შენი აზრი დააფიქსირე. უბრალოდ, მე და ბ–ნი პაატა (მწერალი) მალევე შევრიგდით,მოვუბოდიშეთ ერთმანეთს და წყენაც არ დაგვრჩა გულში. :*
ლელი :*
ნუცი, დიდი მადლობა რომ წაიკითხე. დიდი მადლობა რომ გულთან მიიტანე ეს სიტუაცია და შენი აზრი დააფიქსირე. უბრალოდ, მე და ბ–ნი პაატა (მწერალი) მალევე შევრიგდით,მოვუბოდიშეთ ერთმანეთს და წყენაც არ დაგვრჩა გულში. :*
ლექსი მომეწონა. ჩავიკითხე კომენტარებიც. ნათი,შენ ჭკვიანი ადამიანი ხარ და კარგად აზროვნებ.ვიღაცისათვის შეიძლება გასაგები იყოს შენეულად აღქმული , რომელსაც გადმოსცემ და ვირაცისათვის არა. სულაც არ არის ეს საკამათო თემა. არ დავკვირებივარ სხვა დროს შენს რეაქციებს კომენტარებზე, მაგრამ აქ, მგონია რომ იმდენად პირადული ემოცია მოიტანე ჩვენამდე, რომ რატომრაც გეგონა ყველას დადებით ნაწილში უნდა აღექვა.ყოველთვის ასე როდია. . . . ვეთანხმები მწერალს-,,მწერლობა ენაგატლეკილობა არაა, მწერლობა ამაღლებული ტრიბუნაა საიდანაც სიბრძნეს თუ არა ზრდილობას მაინც უნდა სწავლობდნენ ადამიანები",მაგრამ არა შენი მისამართით. აღარ წავიკითხავო,სხვებსაც ვეტყვიო. . . ცოტა არ იყოს ამან დამაფიქრა. გამახსენდა ის ფაქტიც რომ აქ ამ საიტზე (და არა მარტო აქ),სადაც ადამიანები ერთმანეთს არ იცნობენ,ისე დაუფიქრებლად და უცერემონიოდ იღებენ ერთმანეთისაგან უარყოფით ენერგიას (არ მინდა სხვა სახელი დავარქვა) არც კი უფიქრდებიან. სხვა სიტუაციაა იმათ წრეში ვინც პირისპირ იცნობს ერთიმეორეს.იმათ ჯანსაღი კრიტიკა აქვთ და ვფიქრობ რომ უფრთხილდებიან ერთურთს. (მწერლის შენიშვნა არაჯანსარად ნამდვილად არ გამიგია) ჩემი აზრით , არ ღირს კამათი თემაზე პატრონობენ თუ არა საიქიოში წასულები ჩვეს სააქაო ცოდვებს. ეკლესიურად ეს ასე აიხსნება: რაც უფრო მეტს ლოცულობ მიცვალებულებზე ის იქიდან გეხმარება და გაძლიერებსო. (ეს პირადი ინტერპრეტაცია არ არის)ჰოდა თუ ვირწმუნებთ იმ ფაქტს, რომ ეს ასეა,მაშინ ჩვენს სააქაო ცხოვრებაში ჩადენილი ან ჩასადენი ცოდვების პატრონებად შეიძლება ჩაითვალოს ჩვენი მიცვალებულები, რომლებიც მადლს იმით აბრუნებენ რომ დიდ ცოდვაში ჩავარდნისაგან გვიცავენ. თუ მე შემეშალა და უნებლიეთ გული გატკინეთ,გთხოვთ მომიტევოთ_ გაქუცული ფრაზაა,ყავლგაუსვლელი. თუ რაიმე შეგვეშლება შვილის ტოლებს გვაპატიონ. ეს მარტო მორჩილ შვილებზე არ ვრცელდება, ურჩებსაც პატიობენ. შენი ნაწერებიდან კი სულის ურჩობის არაფერი გეტყობა ნათ. ხასიათით კი შეიძლება იყო ამაყიც და ამბიციურიც.ეს მშვენიერია.შენგან ყოველთვის დადებითი ემოცია მოდის მე ეს მომწონს და უცებ ამ კომენტარ-პასუხებმა აზრისმიერ ხმაში ცუდად ჩაიზუზუნა.(ალბათ ძალიან კარგია ხშირად რომ არ ვკითხულობ კომენტარებს) ნეტა ,,ვეფხის ტყაოსანის" შესადარს დაწერდე და ჩვენ წავიკითხავთ დანარჩენი საქართველო,იმათგან განსხვავებით ვინც ამ სიამოვნებას მხოლოდ იმიტომ მოიკლებს, რომ მის წინაშე თავდახრილი არ იხილა მისთვის ურჩი ბავშვი.
ლექსი მომეწონა. ჩავიკითხე კომენტარებიც. ნათი,შენ ჭკვიანი ადამიანი ხარ და კარგად აზროვნებ.ვიღაცისათვის შეიძლება გასაგები იყოს შენეულად აღქმული , რომელსაც გადმოსცემ და ვირაცისათვის არა. სულაც არ არის ეს საკამათო თემა. არ დავკვირებივარ სხვა დროს შენს რეაქციებს კომენტარებზე, მაგრამ აქ, მგონია რომ იმდენად პირადული ემოცია მოიტანე ჩვენამდე, რომ რატომრაც გეგონა ყველას დადებით ნაწილში უნდა აღექვა.ყოველთვის ასე როდია. . . . ვეთანხმები მწერალს-,,მწერლობა ენაგატლეკილობა არაა, მწერლობა ამაღლებული ტრიბუნაა საიდანაც სიბრძნეს თუ არა ზრდილობას მაინც უნდა სწავლობდნენ ადამიანები",მაგრამ არა შენი მისამართით. აღარ წავიკითხავო,სხვებსაც ვეტყვიო. . . ცოტა არ იყოს ამან დამაფიქრა. გამახსენდა ის ფაქტიც რომ აქ ამ საიტზე (და არა მარტო აქ),სადაც ადამიანები ერთმანეთს არ იცნობენ,ისე დაუფიქრებლად და უცერემონიოდ იღებენ ერთმანეთისაგან უარყოფით ენერგიას (არ მინდა სხვა სახელი დავარქვა) არც კი უფიქრდებიან. სხვა სიტუაციაა იმათ წრეში ვინც პირისპირ იცნობს ერთიმეორეს.იმათ ჯანსაღი კრიტიკა აქვთ და ვფიქრობ რომ უფრთხილდებიან ერთურთს. (მწერლის შენიშვნა არაჯანსარად ნამდვილად არ გამიგია) ჩემი აზრით , არ ღირს კამათი თემაზე პატრონობენ თუ არა საიქიოში წასულები ჩვეს სააქაო ცოდვებს. ეკლესიურად ეს ასე აიხსნება: რაც უფრო მეტს ლოცულობ მიცვალებულებზე ის იქიდან გეხმარება და გაძლიერებსო. (ეს პირადი ინტერპრეტაცია არ არის)ჰოდა თუ ვირწმუნებთ იმ ფაქტს, რომ ეს ასეა,მაშინ ჩვენს სააქაო ცხოვრებაში ჩადენილი ან ჩასადენი ცოდვების პატრონებად შეიძლება ჩაითვალოს ჩვენი მიცვალებულები, რომლებიც მადლს იმით აბრუნებენ რომ დიდ ცოდვაში ჩავარდნისაგან გვიცავენ. თუ მე შემეშალა და უნებლიეთ გული გატკინეთ,გთხოვთ მომიტევოთ_ გაქუცული ფრაზაა,ყავლგაუსვლელი. თუ რაიმე შეგვეშლება შვილის ტოლებს გვაპატიონ. ეს მარტო მორჩილ შვილებზე არ ვრცელდება, ურჩებსაც პატიობენ. შენი ნაწერებიდან კი სულის ურჩობის არაფერი გეტყობა ნათ. ხასიათით კი შეიძლება იყო ამაყიც და ამბიციურიც.ეს მშვენიერია.შენგან ყოველთვის დადებითი ემოცია მოდის მე ეს მომწონს და უცებ ამ კომენტარ-პასუხებმა აზრისმიერ ხმაში ცუდად ჩაიზუზუნა.(ალბათ ძალიან კარგია ხშირად რომ არ ვკითხულობ კომენტარებს) ნეტა ,,ვეფხის ტყაოსანის" შესადარს დაწერდე და ჩვენ წავიკითხავთ დანარჩენი საქართველო,იმათგან განსხვავებით ვინც ამ სიამოვნებას მხოლოდ იმიტომ მოიკლებს, რომ მის წინაშე თავდახრილი არ იხილა მისთვის ურჩი ბავშვი.
შენ დაიბადე. უამრავი გეხვიეთ თავზე და სახვევებით დატყვევებულმა გადმოგვხედე წარბის აწევით. მე კი ვიძახდი : ვულკანია–თქო, მეტეორიტი. გაგვაცოცხლებს და შეგვაზანზარებს, კირით გაგვღებავს - მეხ-ქუხილებით გაშავკედლებულ, უმასპინძლო ციხე-დარბაზებს. იცი? შენა ხარ ის პირველი– ვინაც მოვიდა, იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად.
რა კარგად დაგიწერია...ბევრი, ბევრი პატარა ადამიანი გვინდა ჩვენ, რომ გაგვაცოცხლოს და შეგვაზანზაროს! ++
შენ დაიბადე. უამრავი გეხვიეთ თავზე და სახვევებით დატყვევებულმა გადმოგვხედე წარბის აწევით. მე კი ვიძახდი : ვულკანია–თქო, მეტეორიტი. გაგვაცოცხლებს და შეგვაზანზარებს, კირით გაგვღებავს - მეხ-ქუხილებით გაშავკედლებულ, უმასპინძლო ციხე-დარბაზებს. იცი? შენა ხარ ის პირველი– ვინაც მოვიდა, იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად.
რა კარგად დაგიწერია...ბევრი, ბევრი პატარა ადამიანი გვინდა ჩვენ, რომ გაგვაცოცხლოს და შეგვაზანზაროს! ++
52. კრავაი ზვერელი , უაღრესად პატივს ვცემდი თქვენ ადამიანობას დღემდე, 52 კომენტარის დადების შემდეგ ათასჯერ მეტად დაგაფასებთ, თქვენ შეუდარებელი ხართ, ყველამ თქვენგან უნდა აიღოს მაგალითი ეს არის კლსიკური კომენტარის ნიმუში!
52. კრავაი ზვერელი , უაღრესად პატივს ვცემდი თქვენ ადამიანობას დღემდე, 52 კომენტარის დადების შემდეგ ათასჯერ მეტად დაგაფასებთ, თქვენ შეუდარებელი ხართ, ყველამ თქვენგან უნდა აიღოს მაგალითი ეს არის კლსიკური კომენტარის ნიმუში!
ნათ, ეს შენი ნამდვილი სახე არ არის და რატომ ასეთი საუბარი? არ მსიამოვნებს ასეთი დასკვნები, საერთოდ , არავისგან.
დაგმე სიტყვა: "შეზღუდული აზროვნება", აქვე. ყველაფერი დალაგდება.გკოცნი.
მწერალს ჩემს აზრს ვეტყვი, იმასთან დაკავშირებით, რომ იქ წასულები ჩვენთვის ლოცულობენ და გვმფარველობენ, არავის გვინახავს, მაგრამ ასე გაგვიგონია და ალბათ, ჩვენც გვინდა ასე იყოს, როცა ასეთ თემაზე კამათი იწყება, იმდენად ტკივილიან-ცრემლიან წუტებს ვეხებით, ხშირად ნერვები გვიმტყუნებს და კამათში გადადის ხოლმე, იმდენათ სათუთი თემაა...
ნათ, ეს შენი ნამდვილი სახე არ არის და რატომ ასეთი საუბარი? არ მსიამოვნებს ასეთი დასკვნები, საერთოდ , არავისგან.
დაგმე სიტყვა: "შეზღუდული აზროვნება", აქვე. ყველაფერი დალაგდება.გკოცნი.
მწერალს ჩემს აზრს ვეტყვი, იმასთან დაკავშირებით, რომ იქ წასულები ჩვენთვის ლოცულობენ და გვმფარველობენ, არავის გვინახავს, მაგრამ ასე გაგვიგონია და ალბათ, ჩვენც გვინდა ასე იყოს, როცა ასეთ თემაზე კამათი იწყება, იმდენად ტკივილიან-ცრემლიან წუტებს ვეხებით, ხშირად ნერვები გვიმტყუნებს და კამათში გადადის ხოლმე, იმდენათ სათუთი თემაა...
მწერალო არის შემთხვევები როცა უნდა გაჩუმდე და გახვიდე, მარაზმი კიდევ ის კომენტარია რომელიც დატოვე, ძალიან კარგი ახსნა მოგცეს მითუმეტეს. ამ ნაწარმოებში არაფერია ყალბი, მიუხედავად იმისა რომ ინტიმურ თემებს ეხება. სწორედ ამის გამო არ მომწონს მე ეს ნაწერი :)
მწერალო არის შემთხვევები როცა უნდა გაჩუმდე და გახვიდე, მარაზმი კიდევ ის კომენტარია რომელიც დატოვე, ძალიან კარგი ახსნა მოგცეს მითუმეტეს. ამ ნაწარმოებში არაფერია ყალბი, მიუხედავად იმისა რომ ინტიმურ თემებს ეხება. სწორედ ამის გამო არ მომწონს მე ეს ნაწერი :)
სიტყვა "მარაზმი" – ნამეტნავად ზრდილობიანი ფორმაა. მითუმეტეს თუ იმ ასაკის ბრძანდებით, რომელსაც ასახელებთ.
ნუ წაიკითხავთ ძვირფასო, არ ვბრაზობ რომ გეწყინათ, სრულიად ადეკვატური საპასუხო და მოსალოდნელი რეაქციაა ჩემს თავდაპირველ "წყენაზე". :) თითიდან გამოწოვილი შენიშვნაა. არ მივიღებ, მითუმეტეს იმ ფორმით ნათქვამს, რომელიც თქვენ,ამხელა ქალბატონმა (ბატონმა) იკადრეთ.
მგონი, გასაგებად ავხსენი. დამატებითი შეკითხვებითაც მომმართეთ თუ გენებოსთ. არ დამეზარება, გიპასუხებთ.
სიტყვა "მარაზმი" – ნამეტნავად ზრდილობიანი ფორმაა. მითუმეტეს თუ იმ ასაკის ბრძანდებით, რომელსაც ასახელებთ.
ნუ წაიკითხავთ ძვირფასო, არ ვბრაზობ რომ გეწყინათ, სრულიად ადეკვატური საპასუხო და მოსალოდნელი რეაქციაა ჩემს თავდაპირველ "წყენაზე". :) თითიდან გამოწოვილი შენიშვნაა. არ მივიღებ, მითუმეტეს იმ ფორმით ნათქვამს, რომელიც თქვენ,ამხელა ქალბატონმა (ბატონმა) იკადრეთ.
მგონი, გასაგებად ავხსენი. დამატებითი შეკითხვებითაც მომმართეთ თუ გენებოსთ. არ დამეზარება, გიპასუხებთ.
ნათია, ძვირფასო, უკეთესია ზრდილობიანი კომენტარების გაკეთება ისწავლო და სენიშვნაც მიიღო.შეზღუდული აზროვნების შედეგი სწორედ ის სტრიქონებია რომელზეც მიგანიშნე. მკვდრები ჩვენს არც გვიცავენ და არც გვპატრონობენ. (თანაც მივხვდი, რომ შენი ნაშრომები აღარ უნდა წავიკითხო, რადგან მაძალებ, რომ აუცილებლად უნდა მომეწონოს, ხოლო თუ არ მომეწონა მაშინ შეზღუდული აზროვნების ვყოფილვარ თურმე). ჭკუას დაგარირებ,შვილო(რადგან ჩემი გოგონას ტოლი იქნები ალბათ): რა შენიშვნაც მიგანიშნე მართლა სერიოზული შეცდომაა, თორემ მე არ მჩვევია შავზე თეთრის თქმა. (რაც მომეწონა შენი მეორე ლექსი შესაბამისადაც შევაფასე ჩემეულად) და უფროს ადამიანებს მეტი პატივისცემით მოეპყარი, ისინი იმსახურებენ შენგან ამას. მწერლობა ენაგატლეკილობა არაა, მწერლობა ამაღლებული ტრიბუნაა საიდანაც სიბრძნეს თუ არა ზრდილობას მაინც უნდა სწავლობდნენ ადამიანები. შენ კი შენი გაუაზრებელი კომენტარით საერთოდ დამაკარგვინე შენი ნაშრომების წაკითხვის სურვილი, რადგან დღეის იქით ახალი "ვეფხის ტყაოსანიც" რომ დაწერო თვალსაც არ შევავლებ შორიდან, ახლობლებსაც ვეტყვი, რომ არ გაეკარნონ, რადგან ..... რადგან მის უკან არ დგას ის მწერალი რომელიც ჩვენგან პატივისცემას იმსახურებდეს. აწი წერე და იკითხე შვილო, ღმერთმა ხელი მოგიმართოს.
"პატივისცემით, აზროვნება შეზღუდული":
ნათია, ძვირფასო, უკეთესია ზრდილობიანი კომენტარების გაკეთება ისწავლო და სენიშვნაც მიიღო.შეზღუდული აზროვნების შედეგი სწორედ ის სტრიქონებია რომელზეც მიგანიშნე. მკვდრები ჩვენს არც გვიცავენ და არც გვპატრონობენ. (თანაც მივხვდი, რომ შენი ნაშრომები აღარ უნდა წავიკითხო, რადგან მაძალებ, რომ აუცილებლად უნდა მომეწონოს, ხოლო თუ არ მომეწონა მაშინ შეზღუდული აზროვნების ვყოფილვარ თურმე). ჭკუას დაგარირებ,შვილო(რადგან ჩემი გოგონას ტოლი იქნები ალბათ): რა შენიშვნაც მიგანიშნე მართლა სერიოზული შეცდომაა, თორემ მე არ მჩვევია შავზე თეთრის თქმა. (რაც მომეწონა შენი მეორე ლექსი შესაბამისადაც შევაფასე ჩემეულად) და უფროს ადამიანებს მეტი პატივისცემით მოეპყარი, ისინი იმსახურებენ შენგან ამას. მწერლობა ენაგატლეკილობა არაა, მწერლობა ამაღლებული ტრიბუნაა საიდანაც სიბრძნეს თუ არა ზრდილობას მაინც უნდა სწავლობდნენ ადამიანები. შენ კი შენი გაუაზრებელი კომენტარით საერთოდ დამაკარგვინე შენი ნაშრომების წაკითხვის სურვილი, რადგან დღეის იქით ახალი "ვეფხის ტყაოსანიც" რომ დაწერო თვალსაც არ შევავლებ შორიდან, ახლობლებსაც ვეტყვი, რომ არ გაეკარნონ, რადგან ..... რადგან მის უკან არ დგას ის მწერალი რომელიც ჩვენგან პატივისცემას იმსახურებდეს. აწი წერე და იკითხე შვილო, ღმერთმა ხელი მოგიმართოს.
"იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად."_ აქ ვერ მივხვდი, ამ სტრიქონების აზრს, იქნებ განმიმარტოთ, განსაკუთრებით: "ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად." ზალიან ვთხოვ ავტორს განმიმარტოს ეს სიტყვები
"იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად."_ აქ ვერ მივხვდი, ამ სტრიქონების აზრს, იქნებ განმიმარტოთ, განსაკუთრებით: "ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად." ზალიან ვთხოვ ავტორს განმიმარტოს ეს სიტყვები
ბატონო (ქალბატონო) ლაცაბიძე? I. ტექსტსის შესრულება_ასეთი ფრაზა პირველად გავიგე :) II. რატომ არ უნდა გამოგეპასუხოთ ვერ ვხვდები? თუ თქვენ არ გაინტერესებთ ჩემი აზრი თქვენი აზრების შესახებ, იქნებ სხვას აინტერესებდეს, ან ვინ მიკრძალავს აქ ჩემი აზრის გამოთქმას, თუ არა პირიქით? III. ფუთავენ პროდუქტს გასაყიდად, მარკეტინგის სახელმძღვანელოებში შემხვედრია ასეთი ცნება, მაგრამ აი ემოციის შეფუთვა... ემოციას ხომ ვერ გაყიდი. ის უნდა განიცადო, ამისთვის უხილავი ჩიპი ყველას მოგვყვება დაბადებიდან, ზოგს კარგი, ზოგს ძალიან კარგი, ზოგს კი_უხარისხო :( რას ვიზამთ :( და მე მქონდა უფლება ეს მეთქვა, რადგან ვერ ვიტან არაქმედით კრიტიკას, მითუმეტეს უტაქტოს! პატივისცემით
ბატონო (ქალბატონო) ლაცაბიძე? I. ტექსტსის შესრულება_ასეთი ფრაზა პირველად გავიგე :) II. რატომ არ უნდა გამოგეპასუხოთ ვერ ვხვდები? თუ თქვენ არ გაინტერესებთ ჩემი აზრი თქვენი აზრების შესახებ, იქნებ სხვას აინტერესებდეს, ან ვინ მიკრძალავს აქ ჩემი აზრის გამოთქმას, თუ არა პირიქით? III. ფუთავენ პროდუქტს გასაყიდად, მარკეტინგის სახელმძღვანელოებში შემხვედრია ასეთი ცნება, მაგრამ აი ემოციის შეფუთვა... ემოციას ხომ ვერ გაყიდი. ის უნდა განიცადო, ამისთვის უხილავი ჩიპი ყველას მოგვყვება დაბადებიდან, ზოგს კარგი, ზოგს ძალიან კარგი, ზოგს კი_უხარისხო :( რას ვიზამთ :( და მე მქონდა უფლება ეს მეთქვა, რადგან ვერ ვიტან არაქმედით კრიტიკას, მითუმეტეს უტაქტოს! პატივისცემით
რაც შენ მოხვედი, იმის მერე მეც აღარ ვითვლი, აღარ ვკითხულობ– რამდენი წლის და ან როგორი იქნებოდა ჩემი ამქვეყნად ვერმოვლენილი, მუცელშივე გაწყალებული ნაყოფი – შვილი.
რაც შენ მოხვედი, იმის მერე მეც აღარ ვითვლი, აღარ ვკითხულობ– რამდენი წლის და ან როგორი იქნებოდა ჩემი ამქვეყნად ვერმოვლენილი, მუცელშივე გაწყალებული ნაყოფი – შვილი.
ჩემს უმცროს გოგონასაც ნუცა ქვია, წლინახევრისაა, თუმც ასეთი ჭკვიანი ვერაა:) ლექსი ძალიან მომეწონა! ლაცაბიძე_ეს ლექსია, ძალიან ლამაზი და ემოციური! წარბის აწევა ასე არ მომხვედრია ყურში, ვიგულისხმე სულ სხვა რამე ამ წარბის აწევაში, იქნებ აფასებდა იმ სამყაროს, რომელსაც უნდა გასცნობოდა, აფასებდა და სწონიდა, ორჭოფობდა, ღირდა კი ამ ცოდვიან ქვეყანაზე მოსვლა!? მერე კი ამდენი მოსიყვარულე სახე რომ დაინახა მიხვდა, რომ ღირდა :) უფრო ბედნიერი ვიქნებოდი, ამ საიტზე ნაწარმოებებში ხალხი ემოციებს და განწყობას რომ ეზიებდეს და არა ლაფსუსს და საკამათო წვრილმან-მსხვილმანს! ვისიამოვნე , როგორც ყოველთვის და ამ კომენტარების მერე, არ მქონდა უფლება უკომენტაროს წავსულიყავი!
ჩემს უმცროს გოგონასაც ნუცა ქვია, წლინახევრისაა, თუმც ასეთი ჭკვიანი ვერაა:) ლექსი ძალიან მომეწონა! ლაცაბიძე_ეს ლექსია, ძალიან ლამაზი და ემოციური! წარბის აწევა ასე არ მომხვედრია ყურში, ვიგულისხმე სულ სხვა რამე ამ წარბის აწევაში, იქნებ აფასებდა იმ სამყაროს, რომელსაც უნდა გასცნობოდა, აფასებდა და სწონიდა, ორჭოფობდა, ღირდა კი ამ ცოდვიან ქვეყანაზე მოსვლა!? მერე კი ამდენი მოსიყვარულე სახე რომ დაინახა მიხვდა, რომ ღირდა :) უფრო ბედნიერი ვიქნებოდი, ამ საიტზე ნაწარმოებებში ხალხი ემოციებს და განწყობას რომ ეზიებდეს და არა ლაფსუსს და საკამათო წვრილმან-მსხვილმანს! ვისიამოვნე , როგორც ყოველთვის და ამ კომენტარების მერე, არ მქონდა უფლება უკომენტაროს წავსულიყავი!
შენ დაიბადე. უამრავი გეხვიეთ თავზე და სახვევებით დატყვევებულმა გადმოგვხედე წარბის აწევით.
აი აქ გიოს ვეთანხმები იმაზე მეტად ვიდრე თვითონ ჯერა გიოს თავისი თავის.... ბავშმა რაღაც თვალი გადააბრუალა და არიქა წარბი აწია... და რომც აეწია კიდე ამას ძალიან მარტივი მედიკ ახსნა ექნებოდა და არა ის რომ წარბის აწევიტ გადმოიხედა ბავშმა...
თანაც თავხედი გენიოსებიც არარ იბადებიან ჩვენს დროში.. : ))))
შენ დაიბადე. უამრავი გეხვიეთ თავზე და სახვევებით დატყვევებულმა გადმოგვხედე წარბის აწევით.
აი აქ გიოს ვეთანხმები იმაზე მეტად ვიდრე თვითონ ჯერა გიოს თავისი თავის.... ბავშმა რაღაც თვალი გადააბრუალა და არიქა წარბი აწია... და რომც აეწია კიდე ამას ძალიან მარტივი მედიკ ახსნა ექნებოდა და არა ის რომ წარბის აწევიტ გადმოიხედა ბავშმა...
თანაც თავხედი გენიოსებიც არარ იბადებიან ჩვენს დროში.. : ))))
იცი? შენა ხარ ის პირველი– ვინაც მოვიდა, იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად. მიყვარს აქ შემოსვლა...:-* აქ ყოველთვის არის ის, რასაც მე ვეძებ ხოლმე ნაწერში...5
იცი? შენა ხარ ის პირველი– ვინაც მოვიდა, იმის შემდეგ – რაც ძალზე ბევრი ჩვენიანი ღმერთთან გავუშვით როგორც ძღვენი, როგორც ელჩები, ჩვენი ცოდვების საპატრონოდ, ჩვენს დასაცავად. მიყვარს აქ შემოსვლა...:-* აქ ყოველთვის არის ის, რასაც მე ვეძებ ხოლმე ნაწერში...5
შენ ისე პატარა ხარ, ასაკით,ასე - ორი წლის. დაძინებამდე შეგიძლია აღარ იტირო. მიჰყვები სიზმრებს ბილიკებით-ვარდით მოკირწყლულს და ყველასაგან განსხვავებით უკეთ იცი რომ- შენი სურვილი სუფთა არის, როგორც აკვანი,- რომელშიც წევხარ - თვითონ გირწევს,ალბათ,უფალი. (არ შეუძლია ვინაიდან ხელში აყვანა) შენ გქვია ნუცა. პატარა ხარ - ასე, ორი წლის.
ავტორი: ა___ჩ___ი
ესეც იყოს ბარემ. ამ პატარა ქალბატონს ეძღვნება. კიდევ არსებობს ბუნებაში მასზე მიძღვნილი ერთი ლექსი და თუ ვნახე,მოვუტან აქ.
ასეთი გოგოა. სულ "სიბრძნეებს" ლაპარაკობს, სულ გვიკვირს და თვითონ-არა.
ნუცის
შენ ისე პატარა ხარ, ასაკით,ასე - ორი წლის. დაძინებამდე შეგიძლია აღარ იტირო. მიჰყვები სიზმრებს ბილიკებით-ვარდით მოკირწყლულს და ყველასაგან განსხვავებით უკეთ იცი რომ- შენი სურვილი სუფთა არის, როგორც აკვანი,- რომელშიც წევხარ - თვითონ გირწევს,ალბათ,უფალი. (არ შეუძლია ვინაიდან ხელში აყვანა) შენ გქვია ნუცა. პატარა ხარ - ასე, ორი წლის.
ავტორი: ა___ჩ___ი
ესეც იყოს ბარემ. ამ პატარა ქალბატონს ეძღვნება. კიდევ არსებობს ბუნებაში მასზე მიძღვნილი ერთი ლექსი და თუ ვნახე,მოვუტან აქ.
ასეთი გოგოა. სულ "სიბრძნეებს" ლაპარაკობს, სულ გვიკვირს და თვითონ-არა.