ჩემი დაკვირვებით გამოვყავი აღებ მიცემობის ოთხი ტიპი:
1.ვაჭარი.
2.ბიზნესმენი.
3. მეცენატი.
4.შემოქმედი.
ყოველივე მათგანს აქვთ რაღაც საერთო და ამავდროულად  სრულიად განსხვავებულები არიან.
ვაჭარი:
ეს ისეთი აღებ მიცემობის ტიპია, რომელის ყიდის და ყიდულობს ყველაფერს რაშიც შეიძლება სარგებლის ნახვა, არ უყვარს სავაჭრო ფართის კეთილ მოწყობა, არ ყუვარს გაფართოება, არ სურს არავითარი სიახლის დანერგვა,  მისთვის უცხოა მყიდველის ინტერესი, პროდუქციის ხარისხი, თვით მორალიც კი, რადგანაც ასეთი ტიპებს განეკუთნება ნარკო მოვეჭრეებიც და იარაღით მოვაჭრენიც.
ცხოვრების წესი:
უმეტესობა ასეთი ტიპისა მომხვეჭელობის მანიითაა შეპყრობილნი, შესაძლებლობისდა მიუხედავად, რაღაც ეტაპამდე მომჭირნედ ცხოვრობენ, ხოლო შემდეგ ერთიანად იცვლებიან. იცვლიან საცხოვრებელს , მეგობრების წრეს და ყველაფერს რაც ძველ ცხოვრებას ახსენებთ.
თუმცა უმეტესი მათგანი ვერ ახერხებს მსგავს ცვლილებას და მთელ სიცოცხლეს ხელმოკლედ ასრულებს, ხოლო მათი ქონება ან მიწაში რჩება, ან სხვენში, ან კიდევ სხვა სამალავში.

ბიზნესმენი:
ეს ისთი ტიპია რომელიც ირჩევს მომსახურების გარკვეულ სეგმენტს. ვაჭრობს იმით რაც მოწონს, სისტემატიურად ცდილობს გაზარდოს პროდუქციის რაოდებობაც და ხარისხიც, ეტაპობრივად ზრუნავს ობიექტის კეთილ მოწყობაზე, რეკლამირებაზე,იზიარებს კლიენტის აზრს.საქველმოქმედო ფონდებისთვისაც  გასცემს მოწყალებას ოღონდ თავისი ფირმის სახელის წარმოსაჩენად.

ცხოვრების წესი:
შესაძლებლობის მიხედვით ეტაპობრივად იუმჯობესებს საცხოვრებელ გარემოს, თუმცა ხადახან უჩნდება სურვილი შეიძინოს თავისი შესაძლებლობაზე მეტი ღირებულების რაიმე ნივთი, თუცა უმეტესად ოქროს შუალედს იცავს.
მეცენატი:
აინტერესებს ფინანსების ყველა სფერო,ორონდ ყოველიველივე ეს მაღალ ხარისხ უნდა აკმაყოფილებდეს: ქათმის ფერმა იქნება თუ მოწინავე ტექნოლოგიების ქარხანა, თუ ვერ მიაღწია სასურველ შედეგს შეუძლია გული აიცრუოს და ნახევარ ფასად გაყიდოს. ფართოდ გაცემს დახმერებებს, უმეტესად მსხველ პროექტებს აფინანსებს.
ცხოვრების წესი:
ყველაფერი საუკეთესო!  ყველაფერი სასარგებლო! უყვარს იშვიათი ნივთები, შეუძლია იყიდოს ყოვლად გამოუსადეგარი ნივთი,(რომელიც არც ხელოვნების ნიმუშია), მხოლოდ და მხოლოდ იმიტომ რომ ერთადერთია მსოფლიოში. ზრუნავს საზოგადოებაში თავისი კეთილი სახელის დამკვიდრებას და მათგან პატივისცემის მოპოვებას.

შემოქმედი:
შემოქმედებითად უდგება თავის საქმიანობას, აკეთებს რაც მოწონს და როგორც მოწონს, შემოსავალზე მეტად თავისი  შექმნილი აინტერესებს,თუმცა ესმის რომ შემოსავალიც საჭიროა ახალი იდეების გასახორციელებლად. ნათლავს სახელებით თავის პროდუქციას, სურს საუკეთესო ხარისხი მიაწოდოს მომხმარებელს,  ხშირად საბაზრო წესი არ აძლევს  საშუალებას უფრო თამამად, შემოქმედებითად  მიუდგეს თავის საქმეს, ასეთი ტიპები იყვნენ მსხვილი კომპანიების დამაარსებლებიც: სამსუნგის, ეპპლის, ფორდის....
ცხოვრების წესი:
პირველ რიგში უნდა ითქვას ასეთი ტიპის ადამიანები თავიდანვე იბადებიან  ასეთებად.  ისინი ნულიდან იწყებენ და მწვერვალებსაც აღწევენ - გააჩნია მოქმედების არეალს. საბოლოოდ დიდი ქარხნის დამაარსებელად იქცევიან  თუ პატარა სახელოსნოსი ერთნაირი მიდგომა აქვთ საქმისადმი. სახლში შეიძლება უძვირესი მანქანა ყავდეს მაგრამ სამუშაო ადგილამდე ველოსიპედით ან საზოგადო ტრანსპორტით მივიდეს, უბრალო კაფეში ყავა მიირთვას და  არაფრით გამორჩეული იყვეს.