13 იანვარი.
  ყოვლადწმიდა სამების საკათედრო ტაძარში სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, უწმიდესი და უნეტარესი ილია მეორე წირვას მსოფლიო პატრიარქთან ერთად აღასრულებს.

- წითელი ხავერდოვანი ხალიჩა ყოფს ტაძარს შუაზე.
სწორედაც ამ ხალიჩით უნდა გაიაროს ლიტურგიის დამთავრების შემდეგ უწმინდესმა და უნეტარესმა, მღვდელ მთავრებმა, მოწვეულმა სტუმრებმა. ასეა ჩაფიქრებული მოკვდავის მიერ და განსაზღვრული " პროტოკოლით". 
შუახანს გადაცილებულ მორწმუნე მანდილოსნებს მყარად დაეკავებიათ ხალიჩის ორივე მხრიდან პოზიციები და თვითოეულ სანტიმეტრს თავამოდებით იცავენ. ვაი იმათ ვინც შეგნებით თუ  შემთხვევით დაარღვევს მათ ტერიტორიულ მთლიანობას და სუვერენიტეტს, უმალვე მხრის მუჯლუგინით  და ანთებული თვალებით აღკვეთავენ საკუთარი ტერიტორიის ანექსიის მცდელობას. მათ უკან მორიდებით მამაკაცები დამდგარან გაშეშებულნი, ხელფეხ შეკრულნი, რადგანაც ფიქრობენ, რომ მათი ოდნავი, ზედმეტი მოძრაობა, ანექსიის მცდელობად არ იყოს აღქმული მოწინავე რაზმის მიერ.
სტიქაროსნების გადაადგილებასაც საეჭვოდ უყურებენ "აქ არ გამიჩერდე" " წინ არ გადამეღობო", მხოლოდ ერთადერთი, ახოვანი ახალგაზრდა დგას მათ შორის, რომელიც რატომღაც დავითი აღმაშენებლის მედროშეს მაგონებს. ყოველი მხრიდან უბუზღუნებენ დედაბრები, ზოგს მისი სიმაღლე არ მოწონს, ზოგს მისი სიზორბე, ზოგს კი მისი თავისუფალი დგომა. წუხან რადგანაც იმხელა ადგილს იკავებს სამი დედაბერი ჩაეჭუჭკნებოდა. ერთ ერთ მათგანს ნორჩი ასული მოუყვანია.  რიგის მეზობლების შენიშვნებზე მორიდებით იშმუშება და ისედაც წითელი ღაწვები კიდევ უფრო უწითლდება. აშკარად დისკომფორტს გრძნობს, ნეტა რას წაიღებს ტაძრიდან უფლის სიტყვას თუ ცხოვრებაში თვითდამკვიდრების წესს მუჯლოგუნის წესით? ანდა ექნება კიდევ მოსვლის სურვილი?ერთხელ თუ შეუჩნდა გულში ხინჯი ან გაიბზარა მერე რა გაამთელებს მას. თუ სუსტი აღმოჩნდა სული მისი?, შეიძლება სახლშიც რჩებოდეს გული, ფეხები შემდეგ მოსვლაზე და უფრო დაშორდეს  უფალს.

- სტიქაროსანები უიმედოდ ცდილობებ, ხნიერ მორწმუნე მანდილოსანთა რიგის გასწორებას, გული მიგრძნობს პატრიარქის გამოჩენისთანავე დაირღვევა წინა რიგი და მოუთმენელი მორწმუნენი ხავერდოვან ხალიჩის გზას გადაკეტავენ.
სტიქაროსნებსაც ვიღაც სამოქალაქო ტანისამოსში გამოწყობილი ახალგაზრდა, გულმოდგინედ საღეჭი რეზინის ღეჭვით გულგრილად  ა-წეს-რიგებს დაცვის ზოლს, რატომღაც ზედმეტი ბაირაღი შერჩა ხელში და რატომღაც იქვე მდგომ მანდილოსანს სთხოვს დაჭერას დროებით.
ხო  რიგში კაცის ჭაჭანება არ არის და რა ქნას.
-დემოკრატია მეფობს, აქაც შემოუღწევია გუნდერულ თანასწორობას, მერე რა რომ მამა პაპათა წესი დარღვეულია, აქაც ტაძარშიც ცდილობს უწესობა თავის დამკვიდრებას. აბა ის იყო წესი როდესაც ქალი, მამაკაცის ზურგს ამოფარებული ჩუმად თავდახრილი ლოცულობდა? ანდა იყო დღეები როდესაც ტაძარში შესვლას ერიდებოდა და სანთლის დანთებას არ კადრულობდა? ოჯახში ქმრის მკლავს და მარჯვენას ლოცავდა, ჩუმად ფუფფუსებდა კერიას უფრთხილდებოდა და ბედნიერი იყო. როგორც იქნა ათადზე თანასწორობამ გაიმარჯვა, წესზე უწესობამ.ოჯახის  თავზე გადამხტარნი, ეხლა ტაძარში კაცზე გადახტომას ცდილობენ. მაშ რატომ დარდობენ უწესობაზე ისინი ვისაც წესი არ უნდათ?

წამიერად მომინდა ინიციატივა გამომეჩინა დარღვეული წესი აღმედგინა, უკან მდგომი კაცები წინ მომეხმო, შემეკრა მათგან მამაკაცური ჯაჭვი, ურღვევი ჭაჭვი და მერე გავცლოდი იმ ადგილს, მაგრამ ვინ ვარ მე? " არამკითხე მოამბეო", თავმდაბლობამ თუ რაგაც ძალამ არ გადამადგმევინა ეს ნაბიჯი. ყველაფერი ზეციერის ნებაა.


მცირედნი მაგრამ მაინც არიან ტაძარში წესს რომ იცავენ, დგანან თავისთვის მორიდებით ხატებთაბ გადაშლილი ლოცვანით და არც წითელი ხალიჩა აინტერესებთ, არც რომელიმე გამორჩეული პოზიცია. მათვის ტაძარში პრივილეგირებული ადგილი არ არსებობს, რასაც უფალი მისცემს იმით დაკმაყოფილდებიან და რატომღაც მჯერა ასეთი შვილები, არა თავის კეთილდღეობაზე ლოცულობენ არამედ საერთო საქმეზე, ქვეყანაზე და უფალიც მათთანაა.
ვერც იმ წითელი ხალიჩის უმრავლესობას განსჯი,  ძლიერ უჭირთ მათ სულებს.იმდენად  რომ თავმდაბლობა ,რიდი, წესიც კი დაავიწყდათ, ამიტომ განსაკუთრებით ჭირდებათ პატრიარქის დალოცვა, კურთხევა, შეხება, ხილვა.

- წითელი ხალიჩის გაყოლებაზე მდგომი ხალხი აჩოჩქოლდა, პატრიარქმა და სტუმრებმა სხვა გზით დატოვეს ტაძარი, წითელი ხალიჩის გვერდის ავლით, იმ გზით სადაც მცირედნი ლოცულობდნენ მორიდებით. და მიეცათ მათ დალოცვა, კურთხევა.
- დიდება უფალო შენს სახელს.
და არაარს ნება მოკვდავთა ჰქმნან " პროტოკოლი"  ნებისა შენისა გარეშე.
და ჩამესმა ხმა გონებასა:
"რადგან ვისაც აქვს, მიეცემა მას და მიემატება; ვისაც არა აქვს, რაც აქვს ისიც წაერთმევა მას".


უფალი მეფობს! - წესი აღსაღდგენია.


P.S. წესის აღდგენა ტაძრიდან უნდა დავიწყოთ, პირველი რაც უნდა გავაკეთოთ, ეს არის აღებ მიცემობა, ფულის ჩხარუნი, რომელიც უნდა გავიტანოთ ტაძრიდან. ტაძართან ეზოებში საკმაო ადგილია მაგისთვის.