სად დავემალო თვალის სინათლეს
სად დავაფინო ნერვების ბადე
მინდა ოცნებას ხელი გავუშვა
სასწაულების რომ აღარ მწამდეს.
ვერ დავიჯერებ რომ ღამე ისევ
თენების შიშით ცხოვრობს ზეცაზე
ბედნიერებით დაღლილი სიტყვა..
დამაგვიანდა მლოცველს მექაზე.
დაღლილი ცრემლი სიტყვა და ლოცვა
ჭიდილი ბედის უაზრო წუთთან,
მე ის ვარ ვინაც ძილი სიზმრების
ვერ მიითანა ვეერასდროს გულთან.
სად დავემალო თვალის სინათლეს
სად დავაფინო ნერვების ბადე
მინდა ოცნებას ხელი გავუშვა
სასწაულების რომ აღარ მწამდეს.
ბექა გოგატიშვილი